Human Again.
Rated: M
English - Horror/Romance
Alice & Claire R.
By : andella07/FanFiction.net
Translated to Thai : Anhy
Chapter 1 : Alice’s Confession
“3 พฤษภาคม 1930 ชั่วโมง ...อาร์คาเดีย ไม่มีสถานที่ดังกล่าวอยู่..ทุ่งหญ้าที่ว่างเปล่ากับหาดทราย เราทุกคนได้ยินการส่งสัญญาณ ต้องมีใครบางคนส่งมันมา บางคนที่พาทุกคนมาที่นี่ แต่ทำไม พวกเขาไปไหนกัน ลงวันที่ 177 ... ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำแบบนี้ไปได้นานแค่ไหน.. หากว่าฉันเป็นคนสุดท้าย หากว่าไม่มีใครคนอื่นอีก ไม่มีใครที่จะดูเทปวิดิโอนี้ .. หรือนี่คือบทลงโทษของฉัน สำหรับการปล่อยให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น” อลิซปล่อยให้การบันทึกเทปดำเนินต่อไป เธอไม่แน่ใจว่าจะมีเรื่องที่อยากจะพูด
อลิซได้ยินเสียงบางอย่างจากทางขวามือของเธอ เธอเงยหน้าขึ้นและหันมองไปทางที่เกิดเสียง เธอเห็นเพียงเงาเลือนรางวิ่งเข้าสู่การปกป้องของต้นไม้ อลิซรีบออกวิ่งเพื่อไล่ตามหลังเงานั่น ทอดทิ้งกล้องบันทึกภาพของตน เรื่องราวเบื้องหลังของเธอสำหรับโอกาสหนึ่ง เพื่อค้นหาผู้รอดชีวิต
“เฮ้..รอเดี๋ยว..!”
การไล่ล่าพาอลิซกลับมายังลานจอดเครื่องบิน “รอเดี๋ยว.. ช่วยหยุดด้วย..” เธอร้องขอแต่เธอก็เห็นเงาเลือนรางนั่นได้เพียงไม่นาน
“ฮัลโหล... ฮัลโหล... ตอบฉันหน่อย.!”
ประตูของเครื่องบินลำหนึ่งส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด ซึ่งมันทำให้อลิซรู้สึกขนลุกซู่ เพราะบัดนี้ไม่มีความอมตะแบบใหม่สำหรับเธอแล้ว ฉันไม่เชื่อใจอะไรอีกต่อไปแล้ว- ฉันต้องระวังตัว เธอคิดระหว่างดึงปืนสมิธแอนด์เวสสันสองกระบอกของเธอออกมา และขยับตัวก้าวเข้าใกล้เครื่องบินสีเงิน เธอก้าวเดินช้าๆไปยังประตู เมื่อเธอไม่สามารถที่จะใกล้ไปมากกว่านี้ เธอรีบมองเข้าไปภายในเครื่องบิน เตรียมปืนพร้อม
ฝูงกาสีดำจำนวนมากพุ่งเข้าใส่ใบหน้าของเธอ พร้อมเสียงหวีดร้องของมัน อลิซบิดตัวเองออกจากทางนั้นและส่งเสียงถอนหายใจอย่างโล่งอกออกมา เมื่อพวกมันบินผ่านเธอไป ขึ้นสู่ท้องฟ้า
อลิซสงสัยว่าตัวเธอจะพารานอยด์มากเกินไป หรือคิดอยากเห็นในสิ่งที่ต้องการเห็นมากไป เธอไม่มีเวลามากนักที่จะคิดเรื่องนั้น เพราเมื่อเธอหันเพื่อจะเดินกลับไปยังชายหาด หมัดหนึ่งก็มาฟาดเข้าที่ใบหน้าอย่างจังและน็อกเอาท์เธอ อากาศทอดทิ้งปอดของเธอทันใดเมื่อเธอลงไปกองกับพื้นดิน แต่เธอพยายามจะสนใจกับอะไรที่จะเกิดขึ้นตามมา เธอสังเกตให้ว่ามีใครคนหนึ่งพุ่งเข้ามาหา เส้นผมยาวยุ่งเหยิง สกปรก และมีดที่มีเป้าหมายคือลำคอของเธอ อลิซทิ้งปืนสองกระบอกจากมือทั้งสอง เพื่อจะเป็นอิสระพอที่จะสามารถปัดป้องการพุ่งเข้ามาเสียบแทงของใบมีด
ร่างเบื้องบนส่งเสียงคำรามและส่งทุกอย่างที่เขามีลงสู่การพามีดเข้าใส่ตัวของอลิซ เมื่อปราศจากพลังความแข็งแกร่งของมนุษย์พิเศษ อลิซจึงต้องใช้ทักษะความสามารถและประสบการณ์ในการต่อสู้ของเธอเพื่อป้องกันตัวเอง เธอเตะคนแปลกหน้าออกจากตัวเธอ และทำให้เธอสามารถประจันหน้ากันกับผู้โจมตี ผู้หญิงคนนั้นพุ่งเข้ามาหาเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้อลิซพร้อมแล้ว เธอเตะผู้หญิงนั่นอีกครั้ง และครั้งนี้มันสามารถส่งหล่อนให้ลอยละลิ่วไปสู่ปีกเครื่องบินสีเงินนั่น สลบไสล ร่างนั้นไหลลื่นลงกองกับพื้นคว่ำหน้า อลิซใช้เท้าข้างหนึ่งพลิกตัวคนแปลกหน้าให้มาอยู่ในท่านอนหงาย และมองดูใบหน้านั้นอย่างพิจารณา ใบหน้าคนที่พยายามจะฆ่าเธอ
อลิซสูดหายใจเฮือกและคิดกับสิ่งที่เห็น แคลร์..? เธอช็อกทันที พยายามหลบหลีกไม่เชื่อว่านี่คือผู้หญิงคนที่สู้เคียงบ่ากับเธอมากลางทะเลทราย แคลร์ดูผอมโซและไม่เรียบร้อย ทำไมเธอถึงมาเป็นเช่นนี้ อลิซครุ่นคิดและทำไมเธอถึงได้ทำร้ายฉัน..?
บางอย่างเห็นได้ชัดว่าไม่ถูกต้อง ยิ่งเธอมองแคลร์มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ จนกระทั่งหลังจากที่เธอสังเกตเห็นแมงมุมเหล็กสีแดงเกาะอยู่ตรงหน้าอกของแคลร์
แมลงนั่นต้องถูกนำออก แน่นอนที่สุด แต่อลิซก็ไม่รู้ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น ถ้าเธอทำแบบนั้น ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจป้องกันตัวเองจากอันตรายด้วยการผูกมือทั้งสองของแคลร์ไว้ อลิซโน้มตัวลง ค่อยๆยกแคลร์ขึ้นและพาเธอมาวางตรงหน้าเครื่องบินสีเงิน นำเชือกออกมาจากเสื้อโค้ทของตัวเอง และเพื่อความปลอดภัยจึงยกมือสองข้างของแคลร์ขึ้นเหนือศีรษะเพื่อมัดไว้กับล้อหน้าของเครื่องบินนั่น
มันกำลังจะดึกแล้วและเธอก็ไม่รู้ว่า เมื่อไหร่แคลร์จะฟื้น แต่เธอหวังว่าแคลร์จะยกโทษให้กับอะไรที่เธอทำ -มากกว่าหนึ่งเรื่อง แต่..มันก็เป็นเพียงความคิดหวัง
เมื่อสาวผมแดงอยู่ภาวะปลอดภัยสำหรับเธอ อลิซจึงใช้มือหนึ่งจับและดึงวัตถุประหลาด กระทั่งเธอสามารถรู้สึกได้ว่าเจ้าแมลงตัวนั้นยอมแพ้และปล่อยตัวมันออกจากอกของหญิงสาว อลิซเก็บเวลาที่จะสำรวจแมงมุมนั่นไว้ทีหลังและหันกลับไปสนใจแคลร์
เธอจำเป็นต้องกลับไปยังชายหาดเพื่อนำกล้องบันทึกเทปกลับมา แต่เธอไม่สามารถทิ้งแคลร์ไว้ตามลำพัง มันอันตรายเกินไป อดีตโปรเจ็คมองสำรวจสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวเองอีกครั้งและเตรียมออกเก็บฟืนจากที่ใกล้ๆ อากาศยามค่ำคืนอาจจะเย็น แต่มีสิ่งหนึ่งที่แสดงตัวอย่างชัดเจนมากกว่าคำสัญญาจากหลายเดือนที่ผ่านมาแน่นอน
To be continue….
1 ความคิดเห็น:
โอ๊ะ.. มาอีกแล้วกับฟิกแปลเรื่องใหม่แกะกล่อง.. อิอิ
บอกตามตรงว่าข้าพเจ้าลืมอ่านชื่อเรื่องไปเลยเมื่อเห็นเรทที่เจ้าของบล็อกระบุขึ้นมาในฟิกเรื่องนี้ เรท M!!!!.. มันทำให้ข้าพเจ้าตาเหลือก.. เอ้ย!!!.. ตาโตด้วยความตื่นเต้นเลยทีเดียว
/me ได้ยินเสียงกระซิบมาจากที่ไกลๆว่า.. "ไอ่หื่นนนน!!!"
ช่วงจังหวะแรกที่อลิซกับแคลร์ได้มาเจอกันนี่ช่างเป็นช่วงที่ทรมานอลิซเหรอเกิน เพราะหมัดหนักของแคลร์ได้เข้ามากระทบใบหน้างามของอลิซเข้าเต็มๆ แถมยังจะโดนฆ่าอีกอ่ะ.. รอดตายจากเงื้อมมือแคลร์ได้ก็บุญแล้วนะเนี่ย.. ฮ่าๆๆๆ..
แต่เอาเหอะ อนาคตข้างหน้าต่อไปจะเป็นยังไงใครก็ไม่อาจจะรู้ได้ ตอนนี้ก็ทำในสิ่งที่ตัวเองพอจะทำได้ไปก่อนก็แล้วกันนะ เอาชีวิตรอดต่อไปเน้อ.. อลิซ.. แล้วก็แคลร์ด้วย.. หวังว่าคราวหน้าคงมีเรื่องตื่นเต้นบ้างล่ะนะ.. อิอิ
ขอบคุณค้าบ.. สำหรับฟิกแปลเรท M ฮ่าๆๆๆๆ.. แต่เค้าไม่ได้หื่นหรอกนะ.. ไรเตอร์ก็รู้ใช่ปะ ว่าเรท M มันก็มีได้หลายประเภทอ่ะนะ.. ฮ่าๆๆๆ
แสดงความคิดเห็น