Human Again.
Rated: M
English - Horror/Romance
Alice & Claire R.
By : andella07/FanFiction.net
Translated to Thai : Anhy
Chapter 10 : Busted.
เมื่อตื่นขึ้นในตอนเช้า บรรยากาศระหว่างกันของคนทั้งสอง ดูผ่อนคลายมากขึ้น แบ่งปันรอยยิ้ม และชำเลืองมองหน้ากันได้ โดยไม่นึกระแวง
หลังจากอาหารเช้าเบาๆ อลิซหันกลับไปคิดถึงเรื่องความอยู่รอดของพวกเธอ มีน้ำมันเชื้อเพลิงพอสำหรับพวกเธอที่จะเดินทางไปยังเมดฟอร์ด แต่เธอก็ไม่พยายามที่จะลงจอดที่นั่น อย่างไรก็ตาม เธอก็รู้สึกว่า มันยากกับการที่เธอจะหาน้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับเครื่องบินที่นั่นได้ อดีตโปรเจ็คนำแผนที่มากางบนโต๊ะอาหาร เพื่อมองหาจุดสัญญาณเล็กๆของเครื่องบิน ที่บ่งบอกถึงสนามบิน
สนามบินที่ใกล้ที่สุดก็คือ ติลลามุก ห่างจากจุดที่พวกเธออยู่ปัจจุบัน สิบหกไมล์ หากไปทางเครื่องบินแล้วล่ะก็ พวกเธอแทบไม่ต้องใช้เวลาเท่าไหร่เลย แคลร์มายืนปรากฏตัวอยู่ด้านหลังของอลิซ ตรงช่วงบ่า สาวตัวสูงกว่าจึงชี้มือไปยังจุดๆหนึ่งของแผนที่
“เราจะบินไปตรงนี้กัน ก็ประมาณหนึ่งชั่วโมง.. ไปหาดูว่า..เราจะเติมน้ำมันได้มั้ย..”
สาวผมแดงพยักหน้ารับ “อืม..ถ้างั้น.. ฉันคิดว่า..เรายังมีเวลาเหลืออยู่นิดหน่อยนี่นะ.. เราไปซ้อมกัน.. แบบตอนนั้น..ได้มั้ย..”
“อืม..ได้สิ..” อดีตโปรเจ็คหวนคิดถึงเรื่องเก่าของเธอ จากคำขอนั้น ปกติแล้ว เธอจะฝึกซ้อมเพียงลำพัง แต่บางที..นี่อาจจะกลายมาเป็นเรื่องปกติของเธอแล้วก็ได้ และอลิซรู้สึกชอบมันเสียแล้ว
ทั้งสองพากันเดินออกไปยังชายหาด เสียงคลื่นม้วนตัวเป็นฉากหลัง แรกเริ่มการออกแบบฝึกซ้อมศิลปะการต่อสู้ของพวกเธอ เป็นแบบเบาๆและเคอะเขิน แต่มันก็คล้ายกับครั้งก่อน ที่กลับมาเป็นการเข้าจังหวะกัน แคลร์มีความมั่นใจมากขึ้นในครั้งนี้ ทักษะของเธอดีขึ้น ในขณะที่อลิซยังไม่ได้ดึงความสามารถทั้งหมดของตัวเองออกมา เพราะหากไม่ระวังให้ดีล่ะก็ สาวผมแดงก็อาจจะได้รับอันตราย
และจากนั้น ความมั่นใจของแคลร์ก็ลดลง และความดื้อรั้นของเธอก็นำสูงขึ้นมา สาวผมแดงรู้สึกเหนื่อยล้าที่จะทำให้ดีที่สุด เพื่อตอบรับการฝึกของสาวตัวสูงกว่า ดังนั้นเธอจึงทำทุกอย่างอย่างเต็มที่เท่าที่เธอจะคิดได้ แต่อลิซก็ไม่ได้อนุญาตให้มันมาทำอะไรเธอได้ทั้งหมด
สำหรับอลิซ แคลร์ไม่เคยดูน่ารักมากขึ้นจากเดิม ในเวลาที่เธอเหนื่อยหรือโทรม และถ้าเกิดเธอได้ยินฉันเรียกเธอ “น่ารัก” แล้วล่ะก็ ฉันรู้สึกได้เลยว่า เธอชนะการต่อสู้ครั้งนี้แน่ อลิซยิ้มให้กับความคิดของตัวเอง กระทั่งแคลร์ต่อยจมูกของเธอ
มันเจ็บมากถึงมากที่สุด และเธอรู้ดีว่า สาวผมแดงจะต้องรู้สึกแย่ ดังนั้นเธอจึงคิดจะแกล้งหล่อนเสียหน่อย ด้วยการแสดงท่าทรุดลงนั่งกับพื้น มือหนึ่งป้องจมูกของตนและส่งเสียงร้องโอดครวญ
“โอ้..แย่แล้ว..อลิซ..!” แคลร์ส่งเสียงอุทาน พร้อมยกสองมือขึ้นปิดริมฝีปากของเธอด้วยความตกใจในสิ่งที่เธอทำ และรู้สึกเสียใจทันทีที่ปล่อยให้ความโกรธนำพาเธอ สาวผมแดงมองดูอลิซทรุดลงนั่งกับพื้นดินและนอนคว่ำหน้า เสียงที่ดังออกมาตามหลังทำให้แคลร์รู้สึกว่า อีกฝ่ายร้องไห้
“โอ้..ขอโทษ.!” แคลร์อุทานอีก และอลิซก็หันหน้าไปผืนทราย ยังคงแสดงทีท่าร้องไห้อยู่
ครั้งเมื่ออลิซกลับมานอนหงาย การเสแสร้งร่ำไห้ของเธอ ทำเพื่อกลั้นหัวเราะ จนกระทั่งเธอรู้สึกว่า แคลร์กำลังนั่งคร่อมเธอ ด้วยสองมือประคองใบหน้า เพื่อหวังจะมองดูการบาดเจ็บที่จมูกให้ น้ำหนักของแคลร์ ขาที่อยู่ด้านข้างของเธอ ทำให้อลิซเกิดอาการรุมร้อนขึ้นมา แต่สาวผมแดงเหมือนจะลืมไปว่า สิ่งที่ทำอยู่ทำให้เธอรู้สึก
“บ้าจริง..อลิซ.! ฉันคิดว่าเธอเจ็บจริงซะอีกนะ..!”
แคลร์ดุ ความจริงแล้วแคลร์รู้สึกโล่งใจที่อลิซแค่แกล้งเจ็บ แต่อะไรที่เธอเห็นต่อมาในดวงตาสีฟ้าของอลิซ ไม่สามารถเสแสร้งได้ แม้จะเป็นนักแสดงที่ดีที่สุด มันคือความปรารถนา และมันตื่นขึ้นจากบางอย่างที่อยู่ลึกข้างในใจของเธอ ความรุ่มร้อนกระจายทั่วทุกอณูของร่างกาย
สองมือยังคงประคองใบหน้าของอลิซไว้และก่อนที่อลิซจะปัดป้องได้ แคลร์ก็นำริมฝีปากของเธอลงไปและเชื่อมสัมผัสกับริมฝีปากอันนุ่มนวลของอลิซ ในการจุมพิตแบบสั้นๆ คล้ายไม่มีอะไรมากกว่านั้น
อลิซไม่สามารถหยุดตัวเองไม่ให้ตอบรับกับจุมพิตนั้นได้ คล้ายกับที่ไม่อาจหยุดการขึ้นของดวงจันทร์ ลิ้นของแคลร์ร้องขอที่เข้าไปสู่ริมฝีปากของเธอ และอลิซก็คล้ายเป็นทาสไปโดยปริยาย เธอยอม
มันคล้ายจะหลายนาทีผ่านไปที่ขาดการหายใจ เมื่อแคลร์ละริมฝีปากของเธอออก แต่ก็ไม่ได้ไปไกลนัก แต่กระนั้นเธอก็ไม่สามารถทำมันได้อีก เพราะจากนั้นอลิซก็กลับมาควบคุมทุกอย่าง เธอจับมือทั้งสองของสาวผมแดงและพลิกตัวขึ้นมา เปลี่ยนตำแหน่งกลับแคลร์ ตอนนี้อลิซอยู่เบื้องบน โดยมีสองมือของแคลร์ถูกกดอยู่เหนือศีรษะของหล่อน แคลร์ยิ้มอย่างเชื้อเชิญและคาดหมายกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อมา
มันเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่อลิซต้องการและทุกอย่างที่เธอกลัวอย่างกะทันหัน อดีตโปรเจ็คเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเท่าที่เธอจะทำได้ เธอปล่อยมือแคลร์ ผละตัวเองออกจากอีกฝ่ายและลุกขึ้น ทิ้งสาวผมแดงไว้บนผืนทรายกับความสับสนตามลำพัง
To be continue…..
1 ความคิดเห็น:
มาละเหวย มาละวา มาดูของเขา แต่ของเรายังไม่มาาาา.. หุย.. ฮา.. โฮ่.. ฮิ้วววว~~~!
/me เซิ้งกระติ๊บเข้ามาอ่านฟิก เสร็จแล้วก็แกะกระติ๊บออกจากเอว แล้วมานั่งเม้นท์.. ฮ่าๆๆๆ
อุ๊ยต๊ายยยย~~.. อลิซขี้แกล้ง.. ฮ่าๆๆๆๆ
ซ้อมกันไปซ้อมกันมาได้รับบาดเจ็บ(สตอร์)ซะงั้น.. ฮ่าๆๆๆ.. กิจกรรมฆ่าเวลาของแคลร์นี่เข้าท่าดีแฮะ แอบคิดอะไรอยู่ปะเนี่ย.. อิอิ..
ภาพสองคนที่พยายามถูกเนื้อต้องตัวกันในกิจกรรมฝึกวิทยายุทธนี่.. ดูไปแล้วก็น่าสนุกดีเนอะ.. คนนึงออมแรงเพราะกลัวอีกคนเจ็บ แต่อีกคนใส่ไม่ยั้ง เป็นเหตุให้เกิดโศกนาฏกรรม (บ้าเรอะ!!) ซะได้.. อลิซนี่นะ น่าจะได้รางวัลตุ๊กตาทองนะเนี่ย ตีบทแตกกระจุย.. อิอิ..
แล้วบททำโทษของแคลร์นี่ก็นะ เป็นใคร ใครก็อยากโดนแหละแบบนี้น่ะ.. ฮิฮิ.. จุ๊บที่แสนเร่าร้อน.. ร้อนจนอลิซประสาทกิน วิ่งหนีไปเลย.. ฮ่าๆๆๆ.. แอบลงทะเลรึเปล่าน่ะ.. อิอิ..
ตอนหน้าจะมีแบบว่า.. ตื่นเต้นๆ.. มั้ยคะคนแปล.. ฮ่าๆๆๆ.. เรื่องราวมันชักน่ารักขึ้นมาอีกแล้วอ่ะ แถมร้อนด้วยนะ.. ฮ่าๆๆๆ..
ข้าพเจ้าจะรอนะคะ.. ไม่ลืมแน่นอน.. อิอิ..
แสดงความคิดเห็น