The Phantom of the night [Sisters Side Story] Ch.16

The Phantom of the night [Sisters Side Story] Ch.16

Pairing : Anh x Shizuru x Alyssa

Rate : M

Genre : Drama – Romance

By : Anhy

My Sister - 6 : Shizuru’s POV

ความตั้งใจของฉันคราวนี้ ฉันจะทำให้สำเร็จให้ได้ ไม่ใช่หรอกนะ มันไม่ใช่ว่า ฉันคิดอยากจะมาเป็นคนดีอะไรในเวลานี้ หากไม่คิดว่า ถ้าเค้าอยู่กับฉัน เหมือนที่ฉันก็ต้องการจะให้เค้าอยู่ เค้าก็จะไม่ปลอดภัย ฉันจะไม่ยอมทำอะไรที่ขัดกับหัวใจของฉันแบบนี้

ฉันจะไม่ยอมยกพี่ให้คนอื่นเด็ดขาดแอน.. พี่เป็นของฉัน..

แอนเข้ามาคุยกับฉัน หลังจากคืนที่ฉันยอมให้เค้าสัมผัสฉันอย่างที่เค้าอยากจะได้ มากเท่าไหร่ก็ได้นั่นไป เค้ามาถามในเรื่องที่ทำให้ฉันน้ำตาตกใน กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่อย่างนั้น ฉันอยากจะกอดเค้าใจจะขาด แต่ก็ต้องยอมยืนอยู่ห่างๆ และบอกกับเค้าเหมือนที่เค้าเคยบอกกับฉัน ที่ว่า..เรื่องของฉันกับเค้าไม่มีทางเป็นไปได้ เรารักกันไม่ได้ ไม่ว่ายังไงก็ตาม

ฉันรู้..ฉันทำร้ายจิตใจเค้า ทั้งที่ตอนนี้เค้าได้ยอมสละทุกอย่างที่เคยมี แม้กระทั่งศักดิ์ศรีของแวมไพร์ผู้ยิ่งใหญ่กว่าแวมไพร์ทั้งมวล เพื่อความรักที่เค้ามีให้ฉัน เค้ายอมให้คนอื่นว่าเค้า เค้าไม่แคร์ใครอีกแล้ว และใช่..ฉันดีใจที่ได้รู้ว่า เค้ารักฉันมากขนาดไหน และซึ้งใจในความรักของเค้าที่ให้ฉัน แต่..ฉันคงยอมรับมันมาอีกไม่ได้แล้ว เพราะถ้าฉันยอม นั่นก็หมายถึงฉันกำลังพยายามฆ่าเค้าทางอ้อม ให้เค้าตายทั้งที่ยังหายใจ ฉันเหมือนเป็นยาพิษสำหรับเค้า ซึ่งฉันยอมไม่ได้ หากความรักของฉันที่ต้องการจะให้เค้าตอบกลับไป จะกลายเป็นสิ่งที่ทำร้ายเค้ามากกว่าการเยียวยา

ตอนนี้ แอนกลับไปแล้ว เค้าดูเจ็บปวดมากเหลือเกิน ถึงเค้าไม่ได้พูดอะไรกลับมาเลยสักคำ แต่ฉันรู้จักเค้า เค้ากำลังร้องไห้อยู่ในใจ เหมือนที่ฉันกำลังเป็นอยู่เวลานี้ เพราะฉันบอกให้เค้าไป..แต่งงาน

ฉันยอมยกแอนใส่พานให้ไมจังไป ทั้งที่ฉันไม่เคยมีความคิดนี้มาก่อน แอนเป็นของฉัน ฉันไม่เคยคิดอยากใช้ของร่วมกับใคร แต่ฉันคงจะคิดแบบนั้นไม่ได้อีกแล้ว เพราะฉันคืนอิสระให้เค้าไปแล้ว หลังจากคืนนั้น แต่ฉันก็ต้องมานั่งก้มหน้าอยู่กับโต๊ะทำงานของตัวเองและร้องไห้เหมือนจะตายแบบนี้ ก็ลองคิดดูสิว่า มันยากขนาดไหนที่จะต้องตัดใจ ยกสามีของตัวเองให้คนอื่น ของที่ฉันเคยได้ เคยสัมผัสอยู่คนเดียว ความรู้สึกพิเศษแบบนั้น ฉันจะต้องสูญเสียมันไป ทั้งที่..เรารักกัน แต่ฉันยอม..

เพราะพี่ไม่ควรอยู่กับยาพิษอย่างฉัน..แอน..

หลังจากที่ปล่อยให้ตัวเองร้องไห้อย่างหนักอยู่คนเดียวในห้องทำงาน ฉันพยายามรวบรวมสติตัวเองใหม่ เพื่อทำสิ่งที่ฉันควรจะทำ ฉันจัดการกับตัวของฉันที่ควรจะต้องดูดีอยู่เสมอต่อหน้าคนอื่น ให้เป็นอยู่แบบนั้นในเวลาที่ฉันเรียกไมจังมาหา เธอมา ทั้งที่คงไม่ได้อยากมานัก แต่ในเมื่อฉันก็ถือเป็นเจ้านายเธอคนหนึ่ง เธอจึงขัดคำสั่งฉันไม่ได้ ฉันเริ่มทำตามแผนที่วางไว้ในหัวตัวเอง แต่เธอปฏิเสธฉันอย่างไม่มีเยื่อใย เธอไม่ยอมรับข้อเสนอของฉันในตอนแรก ฉันไม่อยากจะใช้อำนาจของแวมไพร์ที่มีอยู่สะกดจิตเธอ ทั้งที่ทำมันได้แน่นอน ฉันจึงเลือกที่จะหว่านล้อมเธอด้วยวิธีอื่น และส่วนหนึ่งนั่นก็คือ..เรื่องความรัก และมันก็สำเร็จ

แต่ปัญหามันก็ยังมีมาไม่จบ เมื่ออยู่ๆท่านพ่อก็เรียกฉันเข้าไปหา ท่านบอกว่า แอนดูแย่มาก เค้าไม่ยอมทำงานเลย หมกตัวอยู่แต่ในห้องนอนของเค้าคนเดียว หรือไม่ก็ไปหาผู้หญิงคนนั้นที่หลุมฝังศพของเธอ เค้าเป็นแบบนั้น หลังจากที่เค้ายอมตกลงที่จะแต่งงานกับไมจัง ฉันรู้ว่าทำไมเค้าถึงไม่ได้ดูดีใจเลยกับการจะได้แต่งงาน เค้าไม่เหมือนคนกำลังจะแต่งงานด้วยซ้ำ ตอนนี้แอนเหมือนตายไปแล้วทั้งที่เค้ายังเดินอยู่ ยังหายใจ แต่เค้าเหมือนไม่มีชีวิต แต่ที่น่าตกใจมากกว่านั้น ที่ท่านพ่อเรียกพบฉัน ก็คือ..แอนต้องการจะแยกวิญญาณของเค้าออกจากฉัน ความเสียใจของเค้าทำให้เค้าเลือกที่จะประชดฉันแบบนั้น เค้าคงจะคิดว่า หากเราสองคนจะตัดขาดจากกัน ก็ควรจะต้องตัดให้ขาดไปเลย เหมือนบัวไม่เหลือใย แต่เค้าไม่รู้เลยรึไงว่า ฉันก็ไม่ได้กำลังสบายดีอยู่นะ ฉันก็เสียใจไม่ต่างจากที่เค้าเป็น และทั้งหมดที่ฉันทำอยู่นี่ก็ทำเพื่อเค้าทั้งนั้น ไม่ใช่เพื่อฉันเลย

ใช่.. เพราะฉันกับนัทสึกิ เราไม่เหมือนเดิมกันแล้ว ฉันแทบไม่ได้แตะต้องเธอด้วยซ้ำ ถึงเธอจะไม่ได้แสดงทีท่ารังเกียจฉัน ไม่ได้รังเกียจที่จะถูกฉันสัมผัส แต่ในใจของฉันมันก็รู้สึกผิดอยู่เสมอ ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนกัน ซึ่งเค้าเป็นคนทำให้ฉันระลึกได้ในเรื่องนั้น ว่าจริงๆแล้ว ตัวฉันต้องการการเอาใจใส่อย่างไรบ้าง ในแบบที่ฉันเป็นผู้หญิงแบบนี้ ฉันต้องการถูกกอด ถูกจูบ ไม่ใช่แค่เพียงเป็นฝ่ายทำให้อีกคน และที่สำคัญ สิ่งที่ทำให้ฉันไม่อาจลืมได้ถึงความแตกต่างระหว่างเค้ากับนัทสึกิก็คือ ฉันถูกล่วงล้ำเข้าไปลึกขนาดนั้น อย่างที่ไม่มีใครเคยทำมันได้ ฉันเพิ่งเคยรู้สึกถึงความรู้สึกของการถูกกระทำอย่างชัดเจนแบบนี้ เพราะสัมผัสที่ฉันไม่เคยได้จากใครอย่างที่ได้จากเค้า และหากว่าฉันไม่ได้เป็นยาพิษแบบนี้สำหรับเค้าแล้ว เราคงจะมีลูกด้วยกัน คิดถึงเรื่องนี้แล้ว ฉันยังรู้สึกผิดกับนัทสึกิอยู่มาก เพราะมันเหมือนว่า ร่างกายของฉันไม่เหมาะสมอีกแล้วสำหรับเธอ เพราะตอนนี้ฉันกลายเป็นของแอนโดยสมบูรณ์

แต่สำหรับแอนแล้ว เค้าคงไม่รู้หรอกว่า ฉันกำลังรู้สึกแบบนี้ ไม่รู้สึกหรอกว่า ฉันคิดถึงเค้ามากขนาดไหน และเพราะความที่ฉันคิดถึงเค้า ฉันก็เลยสัมผัสคนอื่นไม่ได้ ไม่ได้ต้องการการถูกสัมผัสจากคนอื่นอีกด้วย นอกจากเค้าคนเดียว แอนคงกำลังคิดเอาเองว่า ตอนนี้ฉันทิ้งเค้าแล้ว คิดว่าฉันเบื่อเค้าเพราะได้มาจากเค้ามากพอ แต่มันไม่ใช่เลย ฉันยังจำได้ในทุกเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเค้ากับฉัน ทุกๆอย่างที่เค้าทำ มันลบล้างทุกอย่างที่ฉันเคยทำร่วมกับคนอื่นมาได้ทั้งหมด แต่เค้าคงไม่รู้..

และฉันก็คงจะไม่ยอมให้เค้ารู้หรอก ให้เค้าเข้าใจผิดไปแบบนั้นก็ดี มันจะเป็นเรื่องดีสำหรับการช่วยให้เค้าตัดใจจากฉัน เค้าจะได้เจ็บปวดกับมันน้อยลง

แต่แอนกลับเปลี่ยนความหวังดีของฉันทั้งหมด มาเป็นสิ่งที่ไล่เค้าให้เตลิดไปอย่างกู่ไม่กลับ และเค้าก็กำลังจะฆ่าตัวตาย..

การทำพิธีแยกวิญญาณ มันจะต้องมีใครสักคนที่จะต้องตาย มันเป็นผลกระทบที่จะต้องเกิดขึ้นแน่นอน เมื่อพลังที่เคยอยู่รวมกันเป็นหนึ่ง ต้องถูกแยกเป็นสอง แต่การแบ่งแยกนั่น ตามที่ได้ฟังจากท่านพ่อมา มันจะไม่ใช่เป็นการแบ่งแบบเท่าๆกัน และสำหรับกรณีนี้ จะเป็นแอนแน่นอนที่ได้พลังนั้นน้อยกว่าฉัน ก็เพราะว่า..ฉันคือยาพิษ

สำหรับเค้า เค้าจะต้องสูญเสียพลังชีวิตเกือบทั้งหมดให้กับฉันในเวลาที่พิธีนั่นถูกทำได้สำเร็จ และการสูญเสียพลังชีวิตที่หมายถึงการสูญเสียความเป็นอมตะไปด้วย นั่นก็หมายความว่า เค้าอาจจะตาย หรือไม่ก็อย่างน้อยสูญเสียสภาพที่เป็นอยู่ไป แวมไพร์ที่มีอายุสองร้อยกว่าปีอย่างเรา บอกได้เลยว่า หากเป็นมนุษย์ธรรมดาก็คงไม่เหลือแม้แต่เถ้า และเค้าในเวลานั้นจะเป็นยังไง ถ้าไม่ได้ตาย ฉันยอมไม่ได้แน่ๆ และท่านพ่อก็คงไม่ยอม

และมันก็หมายความว่า.. ฉันจะต้องห้ามเค้าให้สำเร็จ แต่จะด้วยวิธีไหนกันล่ะ แม้แต่ท่านพ่อก็ยังให้คำตอบนี้ไม่ได้เลย แอนไม่เหมือนแอนคนเดิมอีกแล้ว เค้ากำลังคลุ้มคลั่ง เหมือนคนเสียสติ ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า เค้าจะเป็นแบบนี้ไปได้ นี่เป็นความผิดฉันอีกแล้วสินะ ฉันเป็นยาพิษสำหรับเค้าจริงๆ เค้ากำลังจะตาย..

ซึ่งฉันไม่มีทางยอม... ฉันต้องห้ามเค้าให้ได้...

ฉันจัดฉากให้ไมจังได้เจอกับแอน ให้เธอปั่นหัวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตอนแรกเธอไม่ยอมให้ความร่วมมือกับฉันเหมือนคราวนั้นไม่มีผิด แต่พอฉันบอกความจริงในเรื่องนั้นไป ไมจังหรือจะไม่ยอม ฉันรู้..เธอรักแอนมากขนาดไหน เธอไม่มีทางปล่อยให้แอนกลายเป็นแค่เถ้าธุลีอย่างที่จะต้องเป็นแน่ๆนั่นหรอก เมื่อไมจังพร้อม ฉันเตรียมแผนทุกอย่างนั้นเองทุกอย่าง บอกเธอว่าควรจะทำยังไงกับแอนที่กำลังสติแตกแบบนั้น ท้าทายเค้าให้มากๆ คนอย่างเค้าไม่มีทางยอมให้ถูกใครว่า “ไม่มีน้ำยา” แน่ล่ะสิ อย่างแอนน่ะเหรอ จะไม่มีน้ำยา เรื่องบนเตียงไม่มีใครสู้เค้าได้ ฉันพิสูจน์มาแล้ว ถึงเค้าเองอาจจะไม่รู้ตัวในเรื่องนั้นของตัวเอง แต่ฉันมั่นใจว่า อย่างแอนจะไม่ยอมถูกดูถูกแบบนั้นจากผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างไมจัง แผนนั้นของฉันจะต้องสำเร็จแน่ๆ

และเรื่องที่ฉันวางแผนไว้ก็ถูกเริ่มขึ้นในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เมื่อจอมมารรัตติกาลมีพลังแกร่งกล้ามากกว่าแอน เค้าจะไร้การควบคุมตัวเอง และนั่นเองที่จะทำให้แผนของฉันสำเร็จ

ใช่..มันสำเร็จจริงๆ ตามที่ฉันคาดไว้ ไมจังท้องหลังจากคืนนั้น นั่นเป็นข้อพิสูจน์ได้กระจ่างกับคำว่า ไม่มีน้ำยาของแอน เค้าปล้ำเธอและมันก็เกิดขึ้น เหมือนที่ฉันกับท่านพ่อคิดไว้ และฉันก็มีข้ออ้างแล้วสำหรับการคัดค้านเรื่องการทำพิธีแยกวิญญาณของเราสองคน เพราะฉันมั่นใจ คนอย่างแอน ถ้าเค้ารู้ว่า เค้ามีความหมายมากกับใครสักคน เค้าจะต้องห่วงคนคนนั้น และต้องอยู่เพื่อดูแลให้ได้ และเมื่อฉันไม่สามารถจะอยู่ในตำแหน่งของคนที่รักเค้าอย่างเปิดเผยได้แล้ว ฉันจะต้องหาคนอื่นมาทำหน้าที่นั้นแทนฉัน มันออกจะเป็นการแสดงออกถึงความเห็นแก่ตัวอีกอย่างของฉัน ฉันยอมรับมันก็ได้ ฉันเลว แต่เพื่อคนที่ฉันรักแล้ว ฉันยอมทุกอย่าง เหมือนที่ฉันยอมให้สามีของฉันไปมีผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ หรือจะเถียงกันล่ะว่า แอนไม่ใช่สามีฉัน เค้าเป็นแบบนั้นสำหรับฉัน นับตั้งแต่คืนแรกของเรา แต่ฉันต้องยอมเจ็บปวดอยู่คนเดียวอย่างนี้ เพื่อเค้า เพื่อเค้าจะได้อยู่ได้อย่างปลอดภัย กลับมาเป็นคนเดิมที่เค้าเคยเป็น เค้าจะต้องกลับมาเป็นเค้าที่เข้มแข็งแบบเดิม มาเป็นผู้นำ

แน่นอน.. แอนจะต้องกลับมาเป็นคนเดิม.. ถ้าเค้ารู้ว่า..เค้ามีลูก.. ลูกจะหยุดการพยายามฆ่าตัวตายของเค้าได้ และคงสามารถดึงเค้ากลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง สู่โลกที่เค้าจะไม่มีฉันอีกแล้ว..

เค้าเถียงแทบขาดใจ ระหว่างที่เราสามคนทะเลาะกัน เค้าจับฉันมัดไว้ เพื่อบังคับให้อยู่ร่วมพิธีที่เค้าหาวิธีการทำมันขึ้นมาจนได้ ทั้งที่มันน่าจะหายสาบสูญไปแล้วด้วยซ้ำ แต่พี่ที่แสนเก่งของฉันก็ทำทุกอย่างที่เค้าอยากทำได้เสมอ น่าทึ่งจริงๆ แต่ในความน่าทึ่งในครั้งนี้ของเค้า ก็ทำให้เราทุกคนปวดหัวและเครียดหนักมากขึ้นอีกหลายเท่า ท่านพ่อเข้ามาขวางเค้าและบอกให้เค้าหยุด ให้เค้าปล่อยฉัน เค้าไม่ยอม

ใช่..เพราะตอนนี้..แอนดูน่ากลัวมากๆ เค้าไม่ฟังใครทั้งนั้น เค้าเหมือนปีศาจบ้าคลั่ง ตั้งแต่ที่เค้าไปลากฉันมาจากห้องทำงาน เค้าหยาบคายและเรี่ยวแรงมหาศาล ฉันสู้เค้าไม่ได้เหมือนเคย และฉันรู้เหตุผลที่เค้าแสดงอาการคลุ้มคลั่งมากขึ้นแบบนี้ เพราะหลังจากคืนนั้นที่ฉันวางแผนให้ไมจังยั่วโมโหเค้า และเค้าปล้ำเธอสำเร็จ ไมจังก็หายไป ตามแผนของฉันเอง แต่มันผิดพลาดไปเล็กน้อยกับเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น เค้าเสียใจในความชั่วร้ายของตัวเค้าเอง ที่เค้าทำแบบนั้นกับไมจัง เค้าคิดว่าเค้าเลวมาก ทั้งที่นั่นคือ แผนที่ฉันต้องการให้เค้าทำ แต่เค้าไม่รู้มันเท่านั้นเอง ความรู้สึกผิดของเค้า มันทำให้เค้าสูญเสียความมั่นใจและกำลังใจที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ เพราะเวลานี้ มันก็เท่ากับว่า เค้าสูญเสียคนที่เค้ารักทั้งหมดแล้ว ทั้งฉันและไมจัง ความรู้สึกแบบนั้นทำให้เค้าต้องการจะตายจริงๆ และต้องการจะตายให้ได้เดี๋ยวนี้ด้วย ฉันสงสารเค้าจับใจ

แต่พี่จะต้องเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำสักวัน..แอน ฉันทำเพื่อพี่คนเดียว...

แล้วเค้าก็หยุดความบ้าของตัวเองทันทีที่เค้ารู้เรื่องนั้นจากท่านพ่อ และคำยืนยันจากฉัน เรื่องที่เค้ามีลูก เค้าทำไมจังท้อง ตอนแรกเค้าไม่ยอมรับเรื่องนี้และเถียงเสียงแข็ง ฉันยังแปลกใจเลยว่า ทำไมเค้าไม่รู้เรื่องที่เค้าทำผู้หญิงท้องได้ในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง ถึงท่านพ่อจะเคยบอกฉันว่า ท่านไม่ได้บอกเรื่องนี้กับแอนตรงๆ เพราะท่านกลัวแอนจะรังเกียจตัวเค้าเองที่มีอะไรแปลกประหลาดแบบนั้น และก็เพราะท่านพ่อคิดว่า แอนไม่น่าจะไม่รู้เรื่องนี้ ในเมื่อเค้าอยู่กับมันมานานเท่าชีวิตของเค้า และก่อนหน้านั้น เค้าก็ไม่ได้มีฉันคนแรกที่เค้ามีเพศสัมพันธ์ด้วยในคืนพิเศษนั่น

ใช่..นั่นเพราะเค้ายังไม่มีอะไรมาพิสูจน์หรือยืนยันมันได้ล่ะมั้ง และเพราะฉันไม่ท้องไงล่ะ เค้าถึงไม่เชื่อ เพราะเค้าแน่ใจในเรื่องนั้นที่เค้าไม่ได้ทำตามที่ท่านพ่อสั่งเค้าไว้ เค้าเผลอหลั่งในตัวฉัน และถ้าเค้าสามารถทำให้ใครๆท้องได้เพราะสิ่งนั้นจริง ทำไมฉันถึงยังปกติอยู่ แต่พอท่านพ่อบอกเค้าเหมือนที่ท่านบอกฉัน เรื่องความเป็นยาพิษสำหรับเค้าที่ฉันเป็นอยู่ เค้าถึงยอม แต่แอนก็ดูเหมือนจะเจ็บหนักกว่าที่เป็นก่อนหน้าที่จะรู้เรื่องนี้ ซึ่งฉันไม่แน่ใจว่า เค้ากำลังคิดอะไร กำลังคิดถึงเรื่องลูกของเค้ากับไมจังที่กำลังจะเกิดมา หรือเรื่องที่เค้ารู้ว่า ยังไงเค้าก็มีลูกกับฉันไม่ได้ แต่อันที่จริง เค้าน่าจะดีใจนะ ที่เค้าไม่ต้องมารับผิดชอบฉันด้วยแบบนั้น

และแล้ว.. ความเจ็บปวดของฉันก็ลดน้อยลง แม้ว่ามันจะยังเจ็บอยู่ลึกๆ กับการสูญเสียเค้าให้คนอื่นไป แต่แค่นี้ คงเพียงพอแล้วสำหรับฉัน แค่เค้ากลับมา แอนยอมฟังคนอื่นบ้างแล้ว เค้ากำลังจะกลับมาเป็นคนเดิม เป็นที่รักของลูกน้องเหมือนเดิม เป็นลูกสาวที่ดี เป็นพี่สาวที่น่ารักของฉัน.. และก็คงจะเป็นปะป๊าที่ดีให้กับลูกของเค้าด้วย

ส่วนฉัน..ฉันก็คงจะเหลือแค่..เป็นน้อง.. เป็นอาของหลาน.. ฉันยอม...

การตัดสินใจยอมที่จะเจ็บปวดกับการสูญเสียเค้าไป เป็นการตัดสินใจที่ฉันคิดว่า มันเป็นครั้งแรกที่ฉันตัดสินใจได้ถูกต้องและเป็นเรื่องดีที่สุดในชีวิตของฉันที่ทำมา ชีวิตที่แหลกเหลวของฉัน หากได้ทำประโยชน์กับคนอื่นบ้างก็คงอาจจะทำให้ ฉันดูมีประโยชน์กับการมีชีวิตอยู่ต่อบนโลกใบนี้ได้ ในเมื่อฉันตายไม่ได้ เพราะติดที่ว่า แอนจะตายไปด้วย ฉันก็ควรจะทำตัวให้เหมาะสมกับการมีโอกาสที่จะอยู่บนโลกได้นานกว่ามนุษย์ทั่วไป หากว่า ฉันตายได้ ฉันก็คงไม่ต้องอยู่อย่างทรมานแบบนี้ ข้อเสียของการมีชีวิตอมตะ มันก็เหมือนความหอมหวานที่เจือปนด้วยความขมอยู่ตลอดเวลา ตายไม่ได้ทั้งที่อยากตายเต็มที

แต่..คนอย่างฉัน อาจจะสมควรแล้วก็ได้กับการถูกทรมานแบบนี้ เหมือนตายทั้งเป็น.. ฉันไม่สามารถลบความรู้สึกนี้ออกจากใจฉันได้ ฉันลืมไม่ได้ว่า..ฉันรักแอน ไม่มีทางลืม...

แอนกลับมาเป็นผู้นำที่ดีเหมือนเดิม เค้าเริ่มกลับมาทำงานที่เค้าละทิ้งมันไปช่วงหนึ่งนั่น เค้าดูนิ่งและเยือกเย็นเหมือนเค้าคนเดิมอีกครั้ง ไม่น่าเชื่อเลยว่า การมีลูกจะทำให้เค้าเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เด็กคนนั้นเหมือนเป็นสิ่งวิเศษจริงๆ ฉันคงต้องขอบคุณสวรรค์ที่ส่งเค้ามา และคงลืมไม่ได้ที่จะขอบคุณไมจัง

ท่านพ่อยังคงยืนยันที่จะทำโทษแอนกับความผิดของเค้าต่อไป ท่านสั่งให้ฉันซ่อนไมจังที่ตั้งท้องเอาไว้ในบ้านหลังหนึ่งในป่า ซึ่งก็เป็นบ้านของอลิสซ่าน้องสาวคนเล็กของฉันที่เค้าเคยอยู่กับแฟน แต่ตอนนี้อลิสซ่าไม่ได้ใช้บ้านหลังนั้นแล้ว ตั้งแต่ที่แฟนของเค้าหายไป

ฉันลืมบอกเลยสินะ เรื่องของอลิสซ่า เพราะความเลวของฉันทำให้อลิสซ่าเลิกกับแฟน มันเป็นเพราะคืนนั้นที่ฉันพยายามตัดใจจากแอน และไปใช้อลิสซ่าเพื่อลืมแอน ความเห็นแก่ตัวของฉัน ทำให้น้องต้องสูญเสีย ฉันนี่มันเลวจนหาคำด่าตัวเองไม่ได้อีกแล้ว.. ถึงอลิสซ่าจะบอกว่า ฉันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นที่เค้าต้องเลิกกับอาย แต่ฉันก็รู้สาเหตุของมันดี ฉันเกี่ยวแน่นอน เพราะน้องรักฉัน เหมือนที่ฉันก็กำลังรักแอนแบบนั้นอยู่ จากการจูบของเรา ฉันแน่ใจ อลิสซ่าต้องการฉันมากกว่าการที่ฉันเป็นพี่สาวเค้า และคืนนั้น ความเห็นแก่ตัวของฉัน ก็เกือบทำให้น้องทำอะไรผิดๆไปด้วย ยังดีที่เค้ายั้งตัวเองได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้น ฉันคงจะรู้สึกผิดมากกว่านี้ ถึงสาเหตุที่ให้น้องต้องกลับไปเก็บตัวเงียบอยู่ที่ทรานซิลเวเนียอีกครั้ง ทั้งที่เค้าเพิ่งจะมาอยู่อังกฤษได้ไม่กี่ปี แต่ถ้าเป็นความสบายใจของน้อง ฉันก็ยอมปล่อยให้เค้าทำ เพราะฉันในตอนนี้ คงไม่มีกำลังพอที่จะไปดูแลความรู้สึกใครได้อีกแล้ว และฉันก็มีหน้าที่อื่นอยู่ด้วย

ฉันต้องดูแลแม่ของลูกให้แอน จนกว่าจะถึงวันที่ท่านพ่อยกเลิกคำสั่งซ่อนตัวเธอ แต่ในระหว่างที่ฉันต้องทำงานที่ขัดกับความรู้สึกตัวเอง ฉันกับนัทสึกิก็ได้มีเวลาจูนเข้าหากันใหม่อีกครั้ง เธอให้โอกาสฉัน ซึ่งฉันไม่สมควรจะได้ แล้วความเห็นแก่ตัวก็ทำให้ฉันไม่ขัดเธอ และมันก็คงเป็นเพราะฉันต้องการจะลืมแอนด้วย ฉันจึงยอม

ฉันกับนัทสึกิ กลับมาเป็นเหมือนเดิมกันอีกครั้ง ทั้งที่ฉันก็รู้ดีว่า บาดแผลที่ฉันทำไว้ในใจของเธอมันยังคงอยู่ เหมือนที่มันยังอยู่ในใจของฉัน แต่ฉันก็คิดว่า มันอาจจะดีขึ้นก็ได้ในคราวนี้

เมื่อฉันไม่มีแอนแล้ว...

ฉันจะกลับมาเป็นคนเดิมของฉันเหมือนกัน.. เป็นคนรักที่ดีของเธอให้ได้..นัทสึกิ

แต่ในระหว่างนั้น กับช่วงของความพยายามของฉันที่ทำทุกอย่างให้ถูกต้องและสมควรทำ ฉันก็ต้องทนเห็นแอนทำหน้าเศร้าซึมตลอดเวลา เมื่อเค้ากลับมาบ้าน หลังจากที่เค้าไปตระเวนเที่ยวหาไมจังกับลูกในท้องของเธอข้างนอกบ้าน ใช่..เค้าไม่มีทางหาไมจังเจอแน่ๆ ฉันมั่นใจ ถ้าฉันยังไม่คลายมนต์บังตาที่ฉันต้องไปสร้างมันใหม่ทุกสิ้นเดือน เพื่อป้องกันแอนไปเจอบ้านหลังนั้นและคนข้างใน ฉันสงสารเค้าแต่ไม่อาจขัดท่านพ่อได้ ฉันต้องทำตามท่าน เพื่อไถ่โทษสำหรับตัวฉันเองเหมือนกัน

และวันนั้นก็มาถึง.. วันที่ฉันได้เจอเทพธิดาตัวจริง.. เมื่อเด็กที่เป็นความหวังของพวกฉันออกมาลืมตาดูโลก..

ไอจัง...

ไอ.. เป็นชื่อที่ไมจังตั้งให้ลูกของเธอที่เกิดมาจากแอน ฉันถามเธอเหมือนกันว่า ทำไมถึงตั้งชื่อนี้ ตอนแรกที่ฉันคิด มันก็คงจะเป็นคำผสมของชื่อแอนกับเธอ แต่พอรู้ถึงความหมายที่แท้จริงที่เธอตั้งใจตั้งชื่อลูกสาวแบบนี้ ก็ทำให้ฉันนึกอิจฉาเธอและรู้สึกผิดไปพร้อมๆกัน

เพราะว่า.. “ไอ” มีความหมายว่า “ความรัก” ไมจังบอกว่า มันคือความรักของเธอทั้งหมดที่มีให้แอน ไอคือตัวแทนของความรักของเธอ ฉันอิจฉาไมจังในเรื่องนี้ เพราะความที่ฉันไม่สามารถจะมีอะไรแบบเธอได้

ฉันรักแอนมาก แต่บอกเค้าไม่ได้แล้ว และยังไม่สามารถจะมีอะไรไว้เป็นตัวแทนของความรักของฉันที่มีให้เค้าด้วย เพราะฉันคือ..ยาพิษของเค้า ส่วนความรู้สึกผิดที่มีต่อไมจังก็คือ.. เรื่องที่ฉันหลอกใช้ความรักของเธอ เพื่อรักษาชีวิตแอน และก็คงจะเป็นรักษาเสถียรภาพของอำนาจของครอบครัวฉันในหมู่มวลแวมไพร์ด้วย

ฉันรู้สึกรักเด็กคนนี้ขึ้นมาทันที ก่อนที่ฉันจะได้เจอหน้าเค้าจริงๆแล้ว เมื่อนึกถึงในสิ่งที่เค้าทำได้ ตั้งแต่ยังไม่เกิด เค้าสามารถทำให้ผู้ที่เป็นพ่อของเค้า กลับมาเป็นคนเดิมได้อย่างน่าอัศจรรย์

เทพธิดาตัวน้อยๆของฉัน.. ไอจัง..

พอหมอทำคลอดให้ไมจังสำเร็จและส่งเด็กให้ฉันอุ้มเค้า ฉันร้องไห้ขึ้นมาอย่างไม่มีความอาย เมื่อได้เห็นหน้าหนูน้อยไอชัดๆกับตา เค้าเหมือนแอนมากจริงๆ และยังมีอะไรที่แสดงว่าเค้ามาจากใครอีกคนด้วย เมื่อเค้าลืมตาขึ้นมองหน้าฉัน ตาของไอจังเป็นสีดอกลาเวนเดอร์ เหมือนแม่ของเค้า สมแล้วที่เค้าเป็นตัวแทนของความรักทั้งหมดของไมจัง เธอคงจะรักเค้ามากไม่ต่างจากฉัน แต่คงจะต่างกันแล้วสำหรับความสมควรที่จะมีมันได้ ซึ่งตอนนี้ ฉันยอมรับแล้วว่า ไมจังมีสิทธิ์ได้เค้าไปอย่างเต็มที่ เธอเป็นทั้งภรรยาและแม่ของลูกแอน เธอเป็นเจ้าของเค้าอย่างสมบูรณ์ และก็หมายถึงว่า.. ฉันไม่มีความหมายอะไรมากกว่าการเป็นน้องสาวแอน และเป็นอาของหลานคนนี้..

และอาจะดูแลหนูให้ดีที่สุด ก่อนจะถึงเวลาที่หนูจะได้เจอกับปะป๊าของหนูนะ..

เพราะหนูก็ได้ชื่อว่า..เป็นตัวแทนความรักที่อามีให้ปะป๊าของหนูเหมือนกัน..ไอจัง..

รักพี่ไม่เปลี่ยนไปเลยนะ ถึงฉันจะเป็นได้แค่น้องของพี่เท่านั้น..

พี่จ๋า...

To be continue….