2554-01-14

The Phantom of the night [Sisters Side Story] Ch.7


The Phantom of the night [Sisters Side Story] Ch.7

Pairing : Anh x Shizuru

Rate : M

Genre : Drama – Romance

By : Anhy

My Sister - 3 : Shizuru’s POV

หลังจากมีปากเสียงกับนัทสึกิ ฉันพาตัวเองไปหมกตัวอยู่ในห้องแล็ปที่ฉันทำงานอยู่ ถึงจะไม่มีใจคิดอยากทำงานมากเท่าไหร่นัก แต่ฉันก็พยายามทำมัน ฉันค้นคว้าหาวิธีการผลิตเลือดให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นที่จะสามารถใช้กับแอนได้ เพื่อให้เค้าไม่ต้องเกิดอาการขาดเลือดบ่อย เพราะเค้าจะไม่ต้องดื่มมันเยอะมากเหมือนกับที่ดื่มเลือดของสัตว์ต่างๆ ฉันใช้เลือดของมนุษย์เป็นต้นแบบในการทดลอง โดยการเลียนแบบโครงสร้างของเลือดของมนุษย์พิเศษ ซึ่งก็คงจะเป็นใครที่ไหนไม่ได้นอกจาก..นัทสึกิ

ฉันมีเลือดของนัทสึกิที่เธอทำไว้ให้ฉันใช้ในเวลาที่เราไม่ได้อยู่ใกล้กันบรรจุอยู่ในถุงเลือดในห้องแล็ปอยู่แล้ว แต่ก็ไม่มากนัก เพราะฉันนิยมเลือดอุ่นๆจากตัวเธอมากกว่า นัทสึกิรู้ดี เธอจึงทำเอาไว้ให้ฉันไม่กี่ถุง แต่เพียงเท่านี้ก็มากพอแล้วสำหรับการทดลองของฉัน ฉันใช้เวลากับมันตั้งแต่เช้า ทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเลือดของนัทสึกิในถุงเกือบจะหมด ยังดีที่ว่าฉันไม่ได้กระหายอยากดื่มเลือดในเวลานั้น ไม่อย่างนั้น ฉันคงจะจัดการกับมันหมดก่อนที่จะทดลองได้สำเร็จ

ผ่านการทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลายต่อหลายครั้งที่ฉันต้องเอาตัวเองเป็นตัวทดสอบผลของเลือดที่ได้มาจากการทดลองนั่น เพราะว่าไม่มีใครที่จะสัมผัสได้ว่าเลือดที่ได้มาจากขั้นตอนการทดลองของฉันจะได้ผลดีหรือไม่ นอกจากตัวฉันเองที่ดื่มมันอยู่ทุกวันจนคุ้นเคย การทดลองยาวนานจนเกือบจะหมดวัน จนฉันเริ่มเหนื่อยและท้อ แต่ในเวลาที่ฉันกำลังคิดว่าจะเลิกทำ ฉันก็ทำมันได้สำเร็จเสียที ฉันดีใจมาก เพราะฉันจะได้เอาขั้นตอนในการทดลองนี้ไปให้ทีมงานได้ทำต่อไป และที่สำคัญก็คือ ฉันจะให้ทีมงานของฉันเอาขั้นตอนการทดลองนี้ไปใช้สำหรับการผลิตเลือดสำหรับแอนโดยเฉพาะ ด้วยการใช้เลือดของไมจังเป็นต้นแบบ ไม่ใช่เลือดของนัทสึกิที่ให้ผลดีกับฉันคนเดียว ดูน่าเกลียดใช่มั้ยกับความคิดนี้ แต่มันก็ช่วยไม่ได้นะ เพราะฉันก็ต้องยอมรับเลยว่า เลือดที่ใช้ได้ดีกับแอนมากที่สุดก็คือเลือดของไมจัง

ขอโทษนะไมจัง.. ฉันจำเป็น.. เพื่อพี่ของฉัน.. ฉันทำได้ทุกอย่าง.. จริงๆ..

ฉันรีบเรียกตัวทีมงานของฉันมาทั้งที่เป็นเวลาค่อนข้างจะเย็นมากแล้วมาทำงานที่ฉันต้องการ ทั้งที่มันเป็นเวลาที่มนุษย์ไม่ควรจะอยู่ที่สถาบันวิจัย เนื่องจากกฎของที่นี่จะไม่ให้มนุษย์อยู่ในปราสาทเกินกว่าเวลาห้าโมงเย็น เพราะว่าอย่างที่รู้กันอยู่ว่าภายในอาณาเขตกว้างใหญ่ของปราสาทวิโอล่าของฉัน ลูกน้องของฉันที่นี่เป็นแวมไพร์เกือบทั้งหมด ยกเว้นพวกที่ทำงานในสถาบันวิจัย เพราะต้องทำงานเกี่ยวกับเลือดทุกอย่าง และมันไม่ดีสำหรับแวมไพร์ที่จะทำงานนั้นๆ แอนจึงตั้งกฎขึ้นมาว่า พนักงานที่อยู่ในสถาบันวิจัยจะต้องเป็นมนุษย์ธรรมดา มีเวลาเข้าและเลิกงานที่กำหนดไว้อย่างเคร่งครัด และห้ามไม่ให้แวมไพร์อื่นๆที่ทำงานอยู่ในส่วนอื่นของบริษัทมายุ่งเกี่ยวกับงานที่สถาบันวิจัยเด็ดขาด รวมถึงห้ามยุ่งเกี่ยวกับพนักงานที่นี่ด้วย และเพราะคำสั่งนี้มาจากแอนที่เป็นคนที่ทุกคนเกรงกลัว จึงไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งหรือกฎนี้ แม้แต่คนเดียว เพราะพวกเค้ารู้ดีว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับเค้า หากขัดคำสั่งหรือแหกกฎ แอนไม่เคยละเว้นใครที่ทำผิดกฎที่เค้าตั้งขึ้น ยกเว้น..ฉัน

การทดลองเป็นไปอย่างเรียบร้อยและได้ผลสำเร็จยอดเยี่ยม ฉันอยู่คุมงานเองตลอดเวลานั้น ถามว่าทำไมฉันถึงเอาเลือดมาจากไมจังได้ ของง่ายๆ ฉันก็ใช้ประโยชน์จากความรู้สึกที่ไมจังมีให้พี่สาวของฉันนั่นไงล่ะ เธอให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีกับการให้เลือดเพื่อทำการทดลอง ถึงฉันจะไม่ได้เป็นคนไปขอเอามาเองก็ตาม ฉันนี่มันเลวได้ใจเสียจริงๆ แต่ฉันจำเป็น..

คืนนั้นฉันเข้าไปหาแอนในห้องนอนของเค้า ตั้งใจว่าจะไปบอกเค้าเรื่องข่าวดีนี้ แต่ฉันก็ไม่มีโอกาสพูดมัน ฉันแค่เข้าไปกอดเค้าตอนที่เค้ายืนเหม่อดูอะไรอยู่นอกหน้าต่าง กอดเค้าจากด้านหลังเพราะเค้าไม่ยอมหันมาหาฉันทั้งที่เค้าก็ต้องรู้ว่าฉันมาหา ฉันคิดว่าเค้าคงใจลอย ก็เลยเข้าไปกอดเค้าแบบนั้น แต่ความเคยชินของฉันทำให้ฉันซุกหน้าอยู่กับต้นคอของเค้า และเค้าคงไม่ชอบมันหรือเค้าจะกำลังกลัวอะไรอยู่ ฉันไม่แน่ใจ เค้าหันกลับมาอย่างเร็ว ดันฉันออกจากตัวเค้า ตบหน้าฉัน ฉันทั้งตกใจและเจ็บมากจนหน้าชา เพราะแรงของเค้าบวกขนาดมือเค้าที่จะใหญ่กว่าหน้าของฉันแล้วนั่น ฉันเลยปากแตกไปโดยปริยาย น้ำตาฉันไหลทันที ทั้งโมโห ตกใจและน้อยใจที่เค้าทำแบบนั้นกับฉัน ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องทำแบบนั้น ฉันเลยถามออกไปเลยว่า เค้าไม่รักฉันบ้างเลยเหรอ เรื่องของเราสองคนมันไม่มีความหมายอะไรกับเค้าเลยรึไง เค้านิ่งไปสักพัก แล้วเค้าก็ตอบกลับมาทั้งที่กำลังทำหน้าเหมือนโมโหอยู่แต่ฉันสังเกตเห็นว่าขอบตาเค้าแดงมันตัดกับผิวขาวๆของเค้า เหมือนเค้ากำลังจะพยายามไม่ร้องไห้ตามฉัน

ฉันไม่รู้เลยว่าเค้าทำไมถึงตบหน้าฉันแบบนั้น มารู้ทีหลังก็คือ เค้ารู้ก่อนหน้าที่ฉันจะบอกอีกว่า ฉันใช้เลือดของไมจังผลิตเลือดให้เค้า และนี่ก็แสดงว่าที่เค้าโกรธฉันแบบนี้ เพราะว่าฉันไปทำความลำบากให้ผู้หญิงของเค้าสินะ ฉันคิดแบบนั้นขึ้นมาทันที ฉันคิดอย่างอื่นไม่ออกอีกแล้วเวลานั้น ฉันร้องไห้เหมือนจะตาย แล้วเค้าก็บอกกลับมาว่า ถ้าเค้าไม่รักฉัน เค้าจะปล่อยให้ฉันทำแบบนั้นกับเค้าได้ยังไง ปล่อยให้ฉันสัมผัสเค้าทุกส่วนแบบที่ไม่เคยมีใครได้สัมผัสแบบนั้น และที่เค้าตบฉัน ก็หวังจะให้ฉันสติกลับมา ให้ฉันกลับไปคิดว่า ฉันมีแฟนแล้ว และเค้าเป็นแค่พี่สาวของฉัน เราไม่ควรทำอะไรเกินเลยต่อกัน เหตุผลที่เค้าบอกออกมา ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงที่ฉันรู้อยู่เต็มอก แต่..ฉันก็ทำไม่ได้ ฉันรักเค้า ฉันเค้ามากกว่าอะไรทั้งโลกนี้

ขอโทษนะนัทสึกิที่รัก.. ที่ฉันจะต้องบอกว่า..ฉันรักพี่สาวของฉันมากกว่าเธอ.. มันเป็นความจริง..

ฉันเข้าไปกอดเค้าแน่น ซุกหน้าลงกับอกของเค้า ร้องไห้อย่างหนักเพราะทำใจไม่ได้ที่จะหยุดเรื่องของฉันกับเค้าไว้เท่าที่เค้าต้องการ ฉันบอกเค้าว่า จะให้ฉันทำอะไรก็ได้ตอนนั้น ขอแค่เค้าไม่ทิ้งฉันไปแบบนี้ ในที่สุดเค้าก็ใจอ่อนอีกครั้ง ฉันไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร เพราะเค้ารักฉันแบบน้องก็เลยตามใจฉัน หรือเค้าเองก็รักฉันในแบบเดียวกัน

แต่..เค้าจูบฉันแล้วตอนนี้ หลังจากที่เค้าให้ฉันสัญญาอีกครั้งว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้ระหว่างเราอีก ฉันให้สัญญาเค้า ทั้งที่ไม่แน่ใจตัวเอง แล้วเค้าก็เริ่มต้นอ่อนโยนกับฉัน แผลแตกที่ปากของฉันจากที่เค้าตบหน้าฉันเมื่อกี้ ตอนนี้ความเป็นแวมไพร์ของฉันยังรักษามันให้หายไม่สนิท และเค้าก็ช่วยสมานแผลนั่นให้ฉัน ด้วยปากของเค้า ด้วยลิ้นของเค้าที่เล็มเลียรอยเลือดออกจากปากของฉัน ระหว่างนั้นฉันเห็นตาของเค้าเริ่มเปลี่ยนสี เขี้ยวของเค้าเริ่มยาวขึ้น ใช่..เพราะเลือดของฉันที่เค้ากำลังลิ้มรสมันอยู่ ปลุกแวมไพร์ในตัวเค้าขึ้นมา จากนั้นคงไม่ต้องเดาเลยว่า เค้าจะทำอะไร เค้าจะไม่สามารถหยุดอะไรไว้ได้ หากเค้ากลายร่างอย่างสมบูรณ์ แอนเป็นแบบนี้เสมอ และฉันก็ชอบที่เค้าเป็นแบบนี้นี่แหละ

แล้วในครั้งนี้เอง ฉันก็ได้เห็นอะไรที่ต่างออกไป แอนจะไม่เหมือนเดิมในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง.. ที่ฉันไม่ได้ทันสังเกตว่า มันก็คือ..คืนนี้

แอนสัมผัสฉันคล้ายๆที่เค้าเคยทำ จูบปาก หน้าอก นวดเค้น ลูบไล้ ซุกไซ้ซอกคอ และจากนั้นก็ทำออรัลเซ็กซ์ให้ฉัน ซึ่งฉันก็ตอบรับสัมผัสของเค้าแบบนั้นได้อย่างดีเหมือนเดิม แต่ในระหว่างที่ฉันต้องการจะตอบแทนเค้าบ้างในเรื่องนี้ ที่ทำให้ฉันถึงจุดออกัสซึ่มได้หลายๆครั้งแบบนี้ ฉันกลับรู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไปในตัวของเค้า อวัยวะที่บ่งบอกถึงความเป็นผู้หญิงของเค้า มันไม่เหมือนเดิม เพราะมันมีบางอย่างเพิ่มขึ้นมา และฉันรู้สึกว่า มันเหมือนของผู้ชาย ฉันไม่เคยนอนกับผู้ชายมาก่อนหรอกนะ ถึงได้รู้ เรื่องแบบนี้มันไม่จำเป็นต้องเรียนหรือสัมผัสเองมาก่อนก็ต้องรู้อยู่แล้ว มันเป็นของธรรมชาติ ฉันไม่ได้เห็นมันตรงๆว่ามันหน้าตาประมาณไหน แต่ฉันรู้สึกมันได้ด้วยมือ ตอนที่ฉันกำลังจะสัมผัสบริเวณหว่างขาของเค้า แต่ในเวลานั้นฉันไม่มีเวลาตกใจหรือจะมองมัน หรือแม้กระทั่งจะห้ามเค้าได้ทัน อวัยวะนั่นก็ถูกสอดใส่เข้ามาในตัวฉัน ฉันยอมรับเลยว่า มันเจ็บกว่าการที่เค้าใช้นิ้วของเค้าในเวลาปกติ แต่มันก็ทำให้รู้สึกดีมากกว่าด้วย เพราะฉันได้สัมผัสตัวของเค้าได้อย่างเต็มที่ในท่านั้น ร่างกายของเราสองคนเหมือนรวมกันเป็นหนึ่งเดียว เมื่อฉันกับเค้าสามารถกอดรัดกันได้ โดยที่ไม่ต้องมีช่องว่างระหว่างกันเพราะมือของพวกเรา ฉันสามารถเชื่อมโยงกับตัวเค้าได้ด้วยอวัยวะอันนี้ ฉันรู้สึกดีมาก

สะโพกของฉันขยับเป็นจังหวะตอบสนองกับอวัยวะนั้นของแอน มันเข้าและออกในตัวฉันอย่างชำนาญเหมือนเค้าเคยทำแบบนี้มาก่อน ก็คงจะใช่.. เพราะเวลานี้ทั้งเค้าและฉันก็มีอายุเกือบสองร้อยปีแล้ว และเค้าคงจะอยู่กับมันมานานเท่าอายุของเค้านั่นแหละ แต่ฉันในเวลานั้นไม่มีเวลาสงสัยหรอกว่า เค้าใช้มันมากับใครบ้างแล้ว หรือเค้ามีมันได้ยังไง ตอนนี้ฉันมีหน้าที่แค่ตอบรับมัน เพราะว่านี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายก็ได้ที่ฉันจะได้มีโอกาสอยู่กับเค้าแบบนี้

ฉันไม่มีเวลานึกถึงความเจ็บที่ถูกสอดใส่ด้วยอวัยวะพิเศษจากตัวแอน ถึงเค้าจะวุ่นวายอยู่กับมันนานมากกว่าเวลาปกติก็ตาม เพราะในเวลาที่เค้าใช้ลิ้นหรือนิ้วของเค้ากับจุดอ่อนไหวตรงหว่างขาของฉัน มันทำให้ทั้งฉันและเค้าถึงจุดสุดยอดได้เร็วกว่าการทำแบบนี้ แต่ฉันก็กลับคิดว่า มันเป็นเรื่องดีนะ เพราะฉันอยากให้ตัวของเค้าเสียดสีกับตัวของฉันแบบนี้นานๆ และที่สำคัญ ระหว่างการรอให้เค้าถึงจุดนั้นของเค้า ฉันก็มีอารมณ์ในเรื่องแบบนี้มากขึ้น และเมื่อฉันมีอารมณ์กับเรื่องตรงนี้มากๆ เวลาที่ฉันถึงจุดไคลแมกซ์ มันจะทำให้รู้สึกดีมากที่สุด แต่ถึงอย่างนั้น ร่างกายฉันก็ทำให้แอนครางออกมาได้ตลอดเวลา เหมือนที่เค้าทำให้ฉันรู้สึก คงเป็นเพราะอวัยวะพิเศษของเค้าสามารถทำให้เค้าสัมผัสได้ถึงภายในตัวของฉัน เหมือนกับที่นิ้วของเค้าจะรู้สึกถึงมัน เวลาที่มดลูกของฉันบีบรัดตัวเองเมื่อถึงจุดสุดยอด

ฉันกอดตัวเค้าแน่นและใช้สองขาเกี่ยวเอวของเค้า กัดซอกคอเค้าด้วยเขี้ยวของฉัน หลังจากที่ฉันร้องเรียกชื่อเค้าและครวญครางเหมือนคนจะขาดใจ ฉันไม่ได้ดื่มเลือดเค้ามากนักหรอกคราวนี้ ฉันกัดเค้ามาหลายครั้งแล้วจากการถึงจุดสุดยอดครั้งที่ผ่านมา สะโพกของฉันยังไม่หยุดการขยับขึ้นหาเค้า เพราะอาการตกค้างจากการถึงจุดออกัสซึ่ม ฉันยังครางอยู่เบาๆระหว่างนั้น ถึงอย่างนั้นหูของฉันยังได้ยินเสียงเค้าครางในลำคอออกมาเหมือนกัน เค้าคงจะต้องรู้สึกถึงการบีบรัดตัวของมดลูกของฉันเวลานี้แน่ๆ แต่เค้าก็ยังไม่หยุดกระแทกสะโพกเข้าหาฉัน มันหนักมากและเร่งความถี่ขึ้น เหมือนเค้ากำลังเร่งให้ถึงจุดของเค้าที่เค้ารอมันมานานมาก แต่พอเวลาที่ฉันรู้สึกว่าเค้ากำลังจะถึงแล้ว จากอาการหอบหนักๆของเค้าเหมือนคนหายใจไม่ทัน แอนกลับชักอวัยวะของเค้าออกจากตัวฉัน ซึ่งฉันก็คิดว่า หากเค้าเหมือนผู้ชายเวลานี้ เค้าจะต้องหลั่งออกมาเวลาที่ถึงจุดสุดยอด ใช่จริงๆ เค้าหลั่งข้างนอก

ฉันไม่รู้ว่าเค้าจงใจรึเปล่าที่เค้าทำแบบนั้น เค้ารู้มั้ยว่าเค้าทำอะไร เค้ารู้รึเปล่าว่าเค้ามีอวัยวะแบบนี้ด้วย ฉันไม่มีเวลาจะถามเค้า เพราะมันหายไปแล้ว สติของฉันยังดีอยู่ เพราะเวลานั้นฉันถึงจุดออกัสซึ่มมาหลายครั้งแล้ว และมันก็เว้นช่วงให้ฉันฟื้นตัวได้จากอาการตกค้างนั่นในเวลาที่แอนมัวแต่ยุ่งกับเรื่องของเค้าในตัวฉัน ฉันถึงมีเวลาสังเกตเห็นเค้าชักมันออกจากตัวฉัน ก่อนที่เค้าจะหลั่ง ถึงอย่างนั้นฉันก็เห็นมันไม่ชัดอยู่ดีว่ามันเป็นยังไง เห็นแค่แวบเดียวว่ามันคล้ายอวัยวะเพศของผู้ชายแต่โปร่งแสง จากนั้นฉันก็ไม่เห็นมันอีก เพราะแอนคว้าตัวฉันไปฝังเขี้ยวของเค้าตรงคอของฉัน ดูดเลือดฉันเหมือนที่เคยทำ หลังจากนั้นแอนก็เหมือนสลบไปเลย นอนนิ่งอยู่บนตัวฉัน หอบเหนื่อย ฉันไม่รู้หรอกนะว่า เค้ารู้มั้ยว่าตอนนี้อวัยวะนั่นของเค้ามันหายไปพร้อมการถึงจุดสุดยอดของเค้า

ฉันสงสัยกับเรื่องที่เกิดขึ้นคราวนี้ จนอยากจะหาคำตอบของมัน และถึงห้องนอนของเค้ามันจะมืดก็ตาม ตาแวมไพร์ของฉันมันก็มองเห็นอะไรได้หมดทุกอย่างอยู่แล้ว และนั่นก็ทำให้ฉันเห็นในสิ่งที่มือของฉันคลำไปเจอ หลังจากที่ฉันพยายามพลิกตัวแอนให้นอนหงายได้สำเร็จแล้วปล่อยให้เค้าหลับไปแบบนั้น ฉันคลำไปเจอน้ำเหนียวๆที่ขาของเค้า มันเหมือนที่ขาของฉัน มันเป็นน้ำที่ออกมาจากตัวแอนตอนที่เค้าสำเร็จความใคร่และหลั่งมันออกมาจากอวัยวะนั่น และถึงฉันจะไม่มั่นใจนักว่ามันคืออะไร แต่ฉันแน่ใจว่ามันไม่ใช่น้ำแบบเดียวกันที่ออกมาจากช่องคลอดตามปกติของผู้หญิง และสิ่งที่ฉันคิดได้ในเวลานั้นก็คือ มันคือน้ำอสุจิ ถึงไม่ใช่ มันก็คล้ายมากแน่ๆ แล้วฉันก็ตกใจกับความคิดนั้นของตัวเองทันที กับความคิดที่ว่า ถ้าแอนเป็นแบบนี้ ก็แสดงว่าเค้าจะต้องทำผู้หญิงท้องได้แน่ๆ และบางทีเค้าอาจจะรู้ก็ได้ เค้าถึงได้ชักมันออกมาหลั่งข้างนอกช่องคลอดของฉัน

พี่ไม่อยากมีลูกกับฉันใช่มั้ย..แอน..

ฉันเก็บคำถามจากความสงสัยนี้ไว้ในใจ ฉันไม่กล้าถามเค้า เพราะฉันตัดสินใจจะทำตามใจเค้าที่จะหยุดเรื่องแบบนี้กัน หยุดความสัมพันธ์ที่มันเกินเลยกว่าคำว่าพี่กับน้อง ฉันไม่มั่นใจเลยว่าฉันจะเลิกรักเค้าได้ ทำไมน่ะหรือ ก็ทุกอย่างที่ฉันกับเค้าทำด้วยกัน มันบอกได้เลยถึงความรักที่เราสองคนมีให้กันและกัน เพราะถ้าเค้าไม่ได้รักฉันเกินกว่าคำว่าน้อง ทำไมเค้าถึงทำกับฉันแบบนั้นได้ล่ะ ทำไมเค้ายอมนอนกับฉันครั้งแล้วครั้งเล่า ยอมทำทุกอย่างให้ฉัน กระทั่งยอมที่จะหลั่งนอกตัวฉันในเวลาที่เค้าต้องการมันแบบนั้น เค้ากลัวฉันท้องและเลิกกับเค้าไม่ได้รึเปล่านะ ฉันไม่แน่ใจ ฉันไม่แน่ใจว่าเค้ารู้มั้ยว่า เค้าถูกสร้างมาให้-ให้กำเนิดลูกได้แบบนี้

แอน..ทำไมพี่เป็นแบบนี้นะ.. พี่รู้อะไรบ้าง.. พี่รู้มั้ยว่า..พี่มีลูกได้โดยไม่ต้องท้องเอง แต่ทำคนอื่นท้อง..

ท่านพ่อ.. ท่านต้องรู้เรื่องนี้แน่ๆ ท่านวางแผนนี้ไว้ใช่หรือไม่..ท่านพ่อ..

เช้าวันรุ่งขึ้น แอนยังนอนนิ่งหลับอยู่เหมือนเดิม การมีเซ็กซ์เมื่อคืนทำให้เค้าหมดแรงได้มากขนาดนี้เลยเชียวหรือ เค้าไม่เคยตื่นสายกว่าฉันแท้ๆ อาจจะเพราะการเสียพลังไปมากกับการหลั่งของเค้าตอนนั้นก็ได้ ฉันว่าน่าจะเป็นไปได้ ฉันมองสำรวจตัวเค้าที่ไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้นติดตัว หลังจากที่ฉันขยับผ้าห่มที่เราห่มด้วยกันเมื่อคืนออกจากตัวเค้าตอนที่ฉันลุกออกจากตัวเค้า เนินอกขาวๆของเค้ามีรอยแดงจากการกดทับของศีรษะฉันที่นอนหนุนเค้าเมื่อคืนจนถึงเช้า มีรอยเขี้ยวที่คอหลายรอย ทั้งด้านซ้ายและขวาของลำคอ แผ่นอก เนินอก ร่องอก ทรวงอก หน้าท้อง ต้นแขน หรือจะเป็นต้นขา หรือจะเรียกก็ได้ว่าทั้งตัวเค้า เป็นรอยจ้ำแดงๆตัดกับผิวขาวๆของเค้า และแน่นอนที่จะต้องเป็นผลงานของฉัน ฉันสร้างหลักฐานของการแสดงความเป็นเจ้าของไว้ทั่วตัวของเค้า ฉันยิ้มให้กับผลงานของตัวเอง ทั้งที่ยังไม่หายสงสัยว่าอวัยวะที่เค้าใช้กับฉันเมื่อคืนหายไปไหน ร่างกายเค้าตอนนี้ก็เป็นแค่ผู้หญิงสวยๆคนหนึ่งเท่านั้น แต่ก็ช่างมันเถอะ ไหนๆฉันก็จะไม่ได้อยู่กับเค้าแบบนี้อีกแล้ว ฉันจะขอทำให้เค้ามีความสุขอีกครั้งก่อนจะไป ไม่ต้องหวังเรื่องการได้สัมผัสแบบเมื่อคืนก็ได้ แค่นี้เค้าก็ทำให้ฉันมีความสุขมากพอ และที่สำคัญ ช่องคลอดของฉันยังรู้สึกเจ็บอยู่เลย จากการถูกอวัยวะใหญ่ๆนั่นสอดใส่เมื่อคืน เจ็บ.. แต่ฉันชอบมันเหมือนกันนะ และมันน่าจะดีกว่านี้.. ถ้าเค้ายอมหลั่งในตัวฉัน

Ara..นี่ฉันคงจะบ้าไปแล้ว.. ฉันไม่ได้ชอบที่เค้ามีของแบบผู้ชายหรอกนะ แต่ฉันคิดว่า..ฉันอยากท้องกับเค้า.. อยากมีลูกกับแอน.. บ้าจริงๆ แต่ตอนนี้ช่างมันก่อน..

ฉันจูบหน้าอกสวยๆของเค้า ไล้ปลายลิ้นกับทรวงอกทั้งสองข้าง เค้าครางทั้งที่ยังไม่ตื่น แอนเป็นแบบนี้เสมอเลย ไวต่อการสัมผัส โดยเฉพาะเรื่องเซ็กซ์ เค้าเป็นนักบรรเลงเพลงรักที่ยอดเยี่ยมอย่างที่ไม่มีใครจะเป็นได้อย่างที่เค้าเป็น เค้าแอ่นตัวรับสัมผัสฉัน ร้องครวญครางต่ำๆในลำคอ แต่ยังไม่เคลื่อนไหวมากนัก คงเพราะร่างกายของเค้ายังล้าอยู่ตั้งแต่เมื่อคืน ฉันเลยคิดว่าจะทำให้เค้ามีความสุขคนเดียวก็ได้ ไม่ต้องตอบแทนอะไรฉัน ฉันไล่จูบต่ำลงจากอกของเค้า ถึงหน้าท้องเรียบเนียน และต่ำลงเรื่อยๆกระทั่งถึงจุดนั้นตรงหว่างขาของเค้า ฉันจูบเค้าตรงนั้น ร่างกายของเค้าเคลื่อนไหวอัตโนมัติทั้งที่ยังหลับตาอยู่ เค้าขยับสะโพกขึ้นจากที่นอนเพื่อรับการสัมผัสจากฉัน และฉันก็ไม่ทำให้เค้าผิดหวัง ด้วยการจรดปลายลิ้นลงกับร่องของเนินสวาทของเค้า แอนครางดังขึ้นทันทีและก็ตามที่ฉันคิดไว้ เค้ากดหัวฉันด้วยมือของเค้าทั้งที่ยังหลับตาอยู่ เหมือนกลัวว่าฉันจะเลิกทำแบบนั้น เค้าเหลือเชื่อมากจริงๆพี่ฉัน ไม่เท่านั้น เค้ายังให้ความสะดวกกับฉันด้วยการแยกขาของเค้าออกจากกันมากยิ่งขึ้น แล้วแบบนี้ฉันจะใจร้ายกับเค้ายังไงได้ ลิ้นของฉันจึงลากไล้ไปมาอยู่กับจุดอ่อนไหวตรงหว่างขาของเค้าที่ตอนนี้ไม่มีอะไรผิดปกติไปจากผู้หญิงธรรมดา แอนครางดังขึ้นทุกทีทุกทีพร้อมกับที่สะโพกของเค้าโยกขึ้นลงรับกับจังหวะของปลายลิ้นของฉันที่สัมผัสกับตรงนั้นของเค้า ระหว่างนั้นฉันก็ช่วยให้เค้ามีอารมณ์มากขึ้นด้วยการเล่นกับหน้าอกของเค้าไปด้วย แล้วไม่นานเกินรอ แอนก็ถึงออกัสซึ่มของเค้า ตอนที่เค้าถึงจุดสุดยอดครั้งนี้ เสียงของเค้ากระแทกออกมาจากลำคออย่างแรงพร้อมการกระตุกขึ้นมาจากที่นอน มันคงจะเป็นครั้งที่หนักที่สุดของเค้าที่ถูกกระทำ ฉันรู้สึกได้จากอาการที่เค้าเป็น คงเป็นครั้งแรกที่เค้าได้รับบริการออรัลเซ็กซ์แน่ๆ แต่คราวนี้ถึงจะเห็นเค้าหอบเหนื่อยคล้ายเมื่อคืน เค้าก็ไม่ได้ทำท่าหมดแรง เค้าดึงฉันขึ้นมาจากร่างกายส่วนล่างของเค้า จูบฉันอย่างกระหาย และใช่..ฉันมีอารมณ์มากขึ้นทันทีจากที่มันมีอยู่แล้วตอนที่ำทำรักให้เค้า ฉันลืมความเจ็บตรงจุดนั้นแล้วอีกครั้ง เค้าไม่ได้พลิกตัวกลับคืนมาจากที่นอน เค้าให้ฉันอยู่ด้านบนเหมือนเดิม แต่โอบฉันด้วยแขนยาวข้างหนึ่งของเค้าล็อกฉันไว้ให้ติดแนบกับตัวของเค้า ระหว่างที่มืออีกข้างขยับลงล้วงเข้าไปในตรงกลางหว่างขาของฉัน สอดใส่นิ้วยาวๆของเค้าลงไปในช่องคลอดของฉัน มันหลวมไปถนัดทันทีเมื่อเทียบกับอวัยวะพิเศษที่เค้าใช้กับฉันเมื่อคืน จนฉันต้องกระซิบบอกให้เค้าใส่เพิ่ม จนเป็นสามนิ้ว ฉันครางหนักและโยกตัวเองตามแรงที่เค้าส่งมาให้ รวมถึงไม่ลืมที่จะใช้มือของฉันสัมผัสกับจุดตรงหว่างขาที่เปียกชุ่มของเค้าด้วย เพื่อให้เค้าได้ถึงในจุดหมายเดียวกันกับฉันอีกครั้ง เราโยกสะโพกเข้าหากันถี่ขึ้น ครางดังแข่งกันและมันก็ถึงจุดหมายเสียที สิ้นสุดกันทีกับการรับประทานอาหารคาวยามตื่นนอนของฉันกับเค้า ฉันมีความสุขเหลือเกิน

ฉันซุกหน้าอยู่กับซอกคอของเค้าเหมือนที่เค้าก็ซุกอยู่กับคอของฉันเหมือนกัน เพราะเราสองคนเพิ่งกัดคอกันและกันอีกครั้ง เพราะจุดสุดยอดของอารมณ์ใคร่ ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไรสำหรับเราสองคน ความรักของฉันต่อแอน มีแค่เรื่องนี้เท่านั้นหรือ ฉันรักเค้า เพราะเค้าเก่งเรื่องนี้รึเปล่า ฉันรักแอน ติดแอน เพราะสิ่งนี้ที่ฉันไม่เคยได้จากใครใช่มั้ย ไม่ใช่หรอก.. ฉันรู้ว่ามันมากกว่านั้น

เพราะรัก.. ฉันจึงต้องการเซ็กซ์

และเพราะฉันรักแอนมาก.. ฉันจึงต้องการเซ็กซ์จากเค้ามากแบบนี้ นี่แหละฉัน..

แวมไพร์สำราญรักตัวจริง..

จากนั้นฉันก็ได้ยินเค้าพูดพึมพำออกมาว่า..

แม้ไม่อาจรักได้อย่างคนรักกัน.. แต่พี่ก็ไม่ลืมว่า..พี่รักเธอ..

น้ำตาของฉันไหลออกมา ระหว่างมองตาเค้าที่พูดคำนี้ เค้าปาดน้ำตาให้ฉันและจูบฉันอีกครั้ง และฉันก็ได้รู้ว่า เค้าตื่นนานแล้วระหว่างที่ฉันทำรักให้เค้าด้วยปาก เค้าอยากให้ฉันทำให้ เค้าอยากจดจำมัน เพราะจากนี้ไป.. หลังจากที่ฉันออกจากเตียงของเค้าวันนี้.. ฉันคงจะไม่ได้กลับมาอยู่กับเค้าแบบนี้อีกแล้ว..

ใช่มั้ย..พี่จ๋า..

แอน.. ฉันรักพี่นะ.. รักมากที่สุดในชีวิตของฉัน..

พี่สาว...

To be continue…

2 ความคิดเห็น:

[ Lightning ] กล่าวว่า...

โธ่.. สงสารชิซุรุจริงๆเลยอ่ะ.. T^T

เพราะรักถึงได้ยอมทำทุกอย่างเพื่อนคนที่รัก แม้มันผิดก็ยอมทำ เพราะเป็นทางเดียวที่จะทำให้เค้ารู้ได้ว่ารัก ถึงจะไม่ดีกับคนอื่นก็เถอะ ถ้าเป็นข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็ทำแบบนี้แหละ เป็นพวกบูชาความรักอ่ะนะ ต่อให้มันผิดมากแค่ไหน ในเมื่อได้รักไปแล้ว ไม่มีทางถอยออกมาง่ายๆหรอก.. ต้องให้คนที่เรารักไล่เราเองแหละ ถึงจะหยุด.. เหอๆๆๆ

ความจริงถ้าชิซุรุมันรู้ตัวเร็วกว่านี้ว่ามันรักพี่มันแบบไหนก็คงไม่ต้องทนเจ็บแบบนี้หรอกนะ เพราะแอนเองก็มีความรู้สึกไม่ต่างไปจากชิจังเหมือนกันแหละ ถึงได้ยอมให้น้องทำแบบนั้นให้ และข้าพเจ้าคิดนะว่าที่แอนไปมีแฟน หมายถึงมิจิรุอ่ะนะ เพราะความต้องการจะปฏิเสธหัวใจตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ แต่อันนี้ก็แค่เดาล่ะ.. แต่ก็นั่นแหละ ถ้าชิจังมันรู้ตัวว่ามันรักพี่มันแบบไหน เรื่องบางอย่างมันอาจจะไม่เกิดขึ้น และคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ก็คงจะไม่ต้องรู้สึกเจ็บแบบนี้..

และเมื่อความรักมันยังอยู่ เรื่องราวระหว่างแอนกับชิจังมันก็ยังจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องแบบนี้แหละ เพราะรักจึงอยากสัมผัสเค้า และอยากให้เค้าสัมผัสตัวเอง.. ถึงจะบอกว่า "นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย" ก็เถอะ สุดท้ายแต่มันก็ไม่ท้ายสุด.. มันก็ยังเกิดขึ้น อย่างวันนี้แหละ.. และแล้วข้าพเจ้าก็ได้รู้ถึงสาเหตุที่แอนมีอะไรกับชิจังแล้วชิจังไม่ตั้งท้องขึ้นมาจนได้ ก็คิดไว้แล้วล่ะนะว่าสองคนนี้ความสัมพันธ์กันบ่อย และมันต้องมีวันหนึ่งที่ต้องเป็นวันพระจันทร์เต็มดวงอ่ะ.. เพราะแอนหลั่งข้างนอก ไม่ใช่ข้างในตัวชิจัง ชิจังก็เลยไม่ท้องอ่ะเนาะ.. ถึงจะอยู่ในร่างของจอมมารรัตติกาล แต่จิตสำนึกก็ยังคงอยู่ ยังคงรู้สึกตัวว่าถ้าปล่อยน้ำเหนียวๆนั่นเข้าไปในตัวชิจังล่ะก็ เรื่องวุ่นวายมันจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน.. ชิจังจะต้องตั้งท้อง และถ้าถามว่าท้องกับใคร แล้วจะตอบยังไงล่ะ เมื่อแฟนตัวเองที่มีอยู่ก็เป็นผู้หญิงซะด้วย.. เรื่องนั้นมันยังไม่ใหญ่พอที่จะทำให้วุ่นวายหรอกนะ.. เรื่องสำคัญมันอยู่ที่ว่านัทสึกิจะคิดยังไง "ความลับของเธอช่วยปิดมันให้มิดหน่อยนะชิซุรุ" เนี่ย.. ถ้าชิจังท้องมันก็เท่ากับว่าความลับถูกเปิดเผยออกมาด้วยความตั้งใชของชิจังเองสิ.. เพราะฉะนั้นแอนทำถูกแล้วนะ ที่หลั่งข้างนอกตัวชิจังน่ะ..

แต่ชิจังเองจะเข้าใจถึงเจตนานั้นมั้ยนะ จะน้อยใจว่าพี่ไม่รักตัวเองถึงได้ทำแบบนั้นลงไป ไม่อยากมีลูกด้วยกันถึงได้ปฏิเสธการปลดปล่อยความต้องการในตัวเธอ.. แบบนี้หรือเปล่านะ.. มันต้องคิดแน่ล่ะ เพราะมันเป็นคนที่ชอบคิดมากเรื่องแบบนี้อยู่แล้วนี่นา กลัวคนไม่รักน่ะ เอาแต่ใจตัวเองมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่นะ แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่เด็กอีกแล้วนะชิซุรุ ความคิดความอ่านน่าจะโตตามตัวได้แล้ว และสิ่งที่เธอต้องรับผิดชอบก็ยังมีอยู่ แฟนเธอที่เธอบอกว่ารักนั่นก็ยังอยู่นะ.. ถึงจะบอกว่าเธอรักเค้าน้อยกว่ารักพี่สาวตัวเองก็เถอะ.. อย่าได้สนใจแต่ตัวเอง สนใจคนรอบข้างบ้าง.. สงสารเค้านะ..

ใช่.. ผู้หญิงน่ะ เพราะรักถึงได้ยอมมีเซ็กซ์.. ตอนนี้เธอก็พูดอย่างนี้ได้แหละชิซุรุ เพราะรักเธอถึงยอม แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้เป็นแบบนี้ตลอดหรอกนะ สำหรับเธอน่ะ.. มันจะเป็นเฉพาะกับบางคนแค่นั้นแหละ เฉพาะกับแอนเท่านั้นที่เธอจะเอ่ยประโยคแบบนี้ออกมาได้..

ว่าแต่คำพูดสุดท้ายของแอนจังมันทำให้ข้าพเจ้ามีน้ำตาปริ่มๆเลยนะ มันแทงใจ.. T^T ..เพราะมันเป็นมากกว่าพี่น้องไม่ได้อยู่แล้ว ที่สำคัญต่างคนก็ต่างมีคนรักของตัวเองอยู่แล้ว.. "แต่ถึงจะเป็นอะไรกันมากกว่านั้น ฉันก็รักเธอ".. ฮือๆๆๆๆ.. โดนใจง่ะ.. มันโดนนนนน!!!!~~

ตอนนี้นะ เรียกอารมณ์ได้หลายอย่างเลยนะเนี่ย ทั้งอารมณ์ ....... และอารมณ์เศร้าและซึ้ง.. ฮือๆๆๆ.. ตอนหน้าจะเป็นยังไงกันนะ ข้าพเจ้าอยากอ่านต่อซะแล้วล่ะ อิอิ.. มาเร็วๆนะคะ.. ^^

ขอบคุณค่า~~~~~

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

Lookgolf’s comment…

โอ่ มาพบกับมุมมองทางความคิดของน้องคนกลางนามชิซึรุอีกครั้ง อิอิ

จากการบอกเล่าถึงเรื่องราวความรักและความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่มีระหว่างตัวของชิจังเองและแอนจังผู้เป็นพี่สาว ก็ดูเมื่อ side story ตอนนี้จะนำมาซึ่งบทสรุปในความสัมพันธืลึกซึ้งของบุคคลทั้งสอง (แต่ก็คงเป็นจุดสิ้นสุดเฉพาะในส่วนการกระทำบางอย่าง หาใช่เป็นเรื่องของความรู้สึกที่มีแต่อย่างใดไม่) แล้วล่ะมั่ง ฮ่าๆๆๆ

จากความรู้สึกที่เกิดขึ้นต่อน้องคนนี้ในตอนก่อน ก็ยังคงหลงเหลืออยู่บ้าง หลังจากได้รับฟังมุมมองของเจ้าตัวในตอนนี้ นั่นก็เพราะความกระหายต่อพี่สาวของตนที่ไม่ยอมคำนึงถึงความถูกต้อง เหมาะสม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการไม่คำนึงถึงความรู้สึกของผู้อื่น ตลอดจนการอาศัยประโยคจากความรักของผู้อื่นที่มีต่อคนที่ตนรักมาใช้เพื่อประโยชน์และความต้องการส่วนตัวอย่างเอาเลือดของไมจังอีก..ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาทั้งหมด จึงทำให้ความไม่พอใจในการกระทำของชิจังยังไม่จางหายไปจนหมดสิ้น..แต่มันก็ลดดีกรีไปได้อยู่มากโข หากเปิดใจยอมรับการกระทำหรือการตัดสินใจบางอย่างชิจัง ที่จัดได้ว่า มันคือการทำเพื่อคนอื่นหรือคนที่ตนรัก..และนั่นก็คือ..หนึ่งคือเรื่องของการพยายามคิดค้นเลือดพิเศษอย่างหนักสำหรับตนและพี่สาว..และสองคือเรื่องการยอมเลิกความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของตนกับแอนจัง แม้จะเนื่องมาจากความต้องการทางฝ่ายแอนจังร้องขอให้หยุดก็เถอะ..แต่ก็แอบคันอารมณ์นิด ๆ ที่เห็นบทส่งท้ายทิ้งทวนร่วมกันที่เมามันส์เช่นนั้น เหอๆๆ..แต่ก็เอาเถอะ เมื่อตัดสินใจเลือกทางเลือกของการแก้ไขปัญหาทางใดแล้ว ก็ยึดมั่นและทำให้ได้นะ..คนเราเคยผิดพลาดเสมอ ถ้ารู้ตัวและยอมรับถึงความผิดพลาด ตลอดจนการแก้ไขมันแล้วนั้น ก็ย่อมได้รับการให้อภัยจากคนรอบข้างที่เกี่ยวข้องเสมอเช่นเดียวกัน..แต่ก็อย่าให้ผิดพลาดซ้ำสองอีกนะ

โอ่ ช่างเป็นการสั่งลาที่เต็มที่ดีจริง ๆ ใช้เวลาเช่นนี้ในช่วงสุดท้ายด้วยกันอย่างคุ้มค่า และไม่ต้องเสียดายเวลาแม้แต่น้อย ฮ่าๆๆ..

และขอแสดงความเสียใจให้แก่ทั้งสอง ที่รักกันมากมายแต่ก็ไม่สามารถครองคู่กันได้อย่างที่ใจต้องการ..นี่แหละน้า ธรรมดาของโลก

อ่า เพิ่งจะพอเข้าใจถึงความพิเศษของแอนจัง แต่แค่ฟังก็รู้สึกสับสนและไม่เข้าใจในความคิดของท่านพ่อของสามศรีพี่น้องจริง ๆ ที่ทำไมต้องสร้างความพิเศษนี้ให้กับจอมมารรัตติกาลลูกคนโตของตนด้วย..แม้จะเป็นไปเพื่อสืบสายเลือดแวมไพร์ของตนก็เถอะ เหอๆๆ

ขอบคุณนะคะไรท์เตอร์..ตอนนี้ความขุ่นข้องหมองใจที่มีต่อชิจัง เริ่มเจือจางลงบ้างแล้วล่ะค่ะ..เพราะเริ่มเห็นการแก้ไขปัญหาในเรื่องนี้สักที และหวังว่าเมื่อได้ข้อสรุปแล้ว ทั้งสองก็จะทำตามนั้นได้อย่างไม่ผิดพลาด(อีก)นะ อิอิ..เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมค้าบ ไรท์เตอร์

fiction Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...