The Phantom of the night [Sisters Side Story] Ch.8

The Phantom of the night [Sisters Side Story] Ch.8

Pairing : Anh x Shizuru x Alyssa

Rate : M

Genre : Drama - Romance

By : Anhy

The Dark side of mine. - 3 : Anh’s POV

ฉันพยายามหลีกเลี่ยงที่จะไม่ให้ตัวเองเรื่องผิดๆ แต่ฉันก็หนีมันไม่เคยพ้น เหมือนมันมีมารคอยมาขัดขวางการกระทำเรื่องดีๆของฉัน หรือว่า..เรื่องไม่ดีที่เกิดขึ้นกับตัวฉันและคนรอบข้าง ต้นเหตุมันเพราะตัวตนที่แท้จริงของฉันเอง ด้านมืดในตัวของฉัน ที่ฉันไม่เคยเอาชนะมันได้สักครั้ง เพราะฉันอ่อนแอ..

เป็นครั้งที่สองแล้วที่ฉันทำตัวเหมือนสัตว์เดรัชฉาน สมสู่กับพี่น้องร่วมสายโลหิตเดียวกัน หรือว่านี่จะเป็นเรื่องธรรมดาเสียแล้วสำหรับอมนุษย์ชั้นต่ำอย่างฉันที่มีชื่อเรียกให้โก้หรูว่า..แวมไพร์

ฉันมีเซ็กซ์กับน้องสาวฝาแฝด ฉันไม่ปฏิเสธเลยว่า ฉันต้องการตัวชิซึรุจริงๆ น้องสาวของฉันสวยมากขนาดนั้น ทำไมฉันจะไม่ต้องการเค้าล่ะ ถูกมั้ย.. อันที่จริงมันเป็นเรื่องปกติมากสำหรับแวมไพร์ร่านรักอย่างฉันที่นอนกับใครก็ได้ ขอเพียงแค่สวยมากพอ แต่มันไม่ควรเลยสำหรับการนอนกับคนที่เกิดมาพร้อมกันแบบนี้.. แล้วฉันจะมาคิดสำนึกผิดตอนนี้เพื่ออะไร ในเมื่อทำมันไปแล้ว.. เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว จะแก้ไขอย่างไรได้..

ครั้งที่เกิดขึ้นกับอลิสซ่า ฉันยังคิดแก้แทนให้ตัวเองได้ว่า มันเป็นแค่อุบัติเหตุ มันเป็นเหตุสุดวิสัยที่ห้ามได้ยากจากอาการขาดเลือดของฉัน แต่กับครั้งนี้ สิ่งที่ฉันทำกับชิซึรุจะมีข้ออ้างอะไร เพราะฉันต้องการเซ็กซ์มากถึงขนาดทนไม่ได้จนต้องลากน้องสาวตัวเองมาทำเรื่องแบบนั้นกันเลยหรือ หรือเพราะว่า..การมีเซ็กซ์กับชิซึรุเป็นสุดยอดความปรารถนาของชีวิตฉันกันแน่.. แต่มันผิด..

ฉันปล่อยให้ชิซึรุนั่งอยู่คนเดียวที่ริมทะเลสาบ หลังเสร็จธุระกับเค้า พูดได้สวยนี่ ธุระเหรอ.. ใช่..ฉันใช้เค้าบำบัดความใคร่ให้ตัวเอง ฉันใช้น้องสาวตัวเองเพื่อระบายอารมณ์ตัณหาที่สะสมมานานมากแล้ว ปลดปล่อยความต้องการทางเพศของฉัน และเมื่อเสร็จสมกับอารมณ์ความใคร่ที่ได้รับการระบายครั้งแล้วครั้งแล้ว โดยมีชิซึรุรองรับความหนักหน่วงอันนั้นไปอย่างเต็มที่อย่างไม่มีอาการงอแง ฉันก็ทิ้งเค้าให้นั่งร้องไห้กับเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเราตามลำพัง ไม่หันไปมองเค้าอีกเลย..

แต่..เธอจะให้พี่ทำยังไงล่ะ..น้องรัก.. เธอเป็นน้องของพี่.. เท่านี้เราสองคนก็ผิดกันมากพอแล้ว.. เข้าใจพี่หน่อยนะ..

แล้วก็... พี่ให้ทุกอย่างของพี่ให้เธอหมดแล้วนะ..ชิซึรุ.. แม้กระทั่ง..ชีวิต..

กลับมาถึงบ้านพร้อมกับชิซึรุ แฟนของเค้า..นัทสึกิและไมจัง แต่ฉันในเวลานั้น ไม่สนใจอีกแล้วว่าใครๆจะเป็นอย่างไรบ้าง เพราะฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกับท่านเคาท์ เอนริค ลู วิโอล่า ใช่..ท่านพ่อผู้ให้กำเนิดตัวฉันและ..น้องสองคน.. ชิซึรุ.. อลิสซ่า...

ฉันตรงเข้าไปหาท่านอย่างไม่นึกกลัวสายตาท่านที่มองมาหา ทั้งที่ใครๆก็ต้องกลัวผู้ชายคนนี้ทุกคน แต่ฉันไม่.. ท่านลุกขึ้นจากเก้าอี้ของท่านภายในห้องโถงใหญ่ของปราสาท คล้ายกับว่าท่านรู้ถึงการมาของฉันครั้งนี้ ฉันเปิดปากจะพูดเรื่องของฉัน แต่คราวนี้กลับพูดไม่ออกและหมดความกล้าไปในทันทีเมื่อเห็นดวงตาของท่านพ่อ ตาสีฟ้าครามยังตามหลอกหลอนฉันอยู่นับตั้งแต่วันนั้น ใช่..ท่านพ่อกับอลิสซ่า ไม่ใช่แค่หน้าตาเหมือนกัน แต่ทั้งสีผมและสีตาก็เป็นสีเดียวกันด้วย ใจฉันสั่นทันทีทั้งที่ดวงตาคู่นี้ฉันน่าจะรู้สึกเคยชินได้แล้ว และที่สำคัญ..พี่ก็กำลังพยายามลืมว่า..พี่คิดถึงเธอ..อลิสซ่า

แต่สิ่งที่ฉันอยากถามก็ต้องถามและต้องพยายามมองหน้าท่านด้วยในเวลาถามมันออกมา...

“ท่านพ่อคะ.. ลูกอยากทราบเรื่องผลกระทบของพิธีผสานวิญญาณของลูกกับน้อง..”

และเหมือนท่านจะเข้าใจในคำถามของฉันเป็นอย่างดี ผู้ชายตัวใหญ่กว่าฉันคนนี้จึงขยับตัวเข้ามาใกล้และค่อยๆใช้มือใหญ่ๆคล้ายกันกับของฉัน ขยับเส้นผมยาวสีเงินของฉันออกจากการที่มันปิดอยู่ตรงลำคอของฉันเอง และท่านก็เห็นในสิ่งที่ฉันพยายามปกปิดมันจากสายตาทุกคน รอยเขี้ยวของแวมไพร์..

ท่านพ่อดูตกใจและเสียใจในเวลาเดียวกัน แต่แปลกที่ท่านไม่มีอาการโมโหออกมาอย่างที่ฉันคาด หรือเพราะว่า..คำตอบของท่านที่จะบอกกับฉัน มันสามารถไขข้อสงสัยของฉันได้กันแน่ แล้วฉันก็ได้รู้ว่าทำไม.. ฉันถึงรักน้องฝาแฝดของตัวเอง ฉันท์ชู้สาว..

มันคือผลกระทบของพิธีผสานดวงวิญญาณที่ท่านพ่อเชื่อมโยงวิญญาณฉันกับชิซึรุให้เป็นหนึ่งเดียวกัน.. เราสองคนไม่มีใครขาดใครได้.. เราต้องอยู่ด้วยกันตลอดไป.. แต่..อยู่ด้วยกันแบบนี้.. มันผิดศีลธรรม.. อา...ฉันยังรู้จักคำๆนี้ด้วยหรือนี่.. จอมมารรัตติกาล..

ฉันตั้งสติตัวเองไม่ได้หลังจากที่ฟังคำตอบของท่านและทรุดตัวลงกับพื้นห้อง แต่ท่านพ่อผู้ชายคนเดียวที่แตะต้องตัวฉันได้ก็เข้ามาประคองฉันเอาไว้ได้ทันก่อนที่ฉันจะหมดสภาพแบบนั้น ท่านให้ฉันกอดท่านไว้และปล่อยให้ฉันร้องไห้ซบบ่ากว้างๆของท่าน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกตัวว่าอ่อนแอมากมาย และเป็นครั้งแรกที่ฉันต้องการอ้อมกอดจากผู้ชายคนนี้เป็นที่ยึดเหนี่ยวให้กับหัวใจอย่างแท้จริง ฉันพยายามเข้มแข็งแต่ก็หลีกพ้นความอ่อนแอในแบบผู้หญิงที่เป็นอยู่ไม่ได้ ท่านพ่อปล่อยให้ฉันร้องไห้อยู่นานอย่างเงียบๆโดยมีแค่เพียงมือของท่านที่ลูบเบาๆที่ศีรษะและแผ่นหลังให้ฉัน ฉันเพิ่งรู้ว่าตัวเองคิดถึงอ้อมกอดนี้มากมาย ใช่..เพราะฉันห่างไกลท่านมานานมาก จนคล้ายว่าฉันน่าจะอยู่ได้ด้วยตัวเอง แต่..ฉันคิดผิด

พอฉันเริ่มสงบลงเหลือเพียงอาการสะอื้นน้อยๆในลำคอ ท่านพ่อก็อธิบายถึงเหตุผลของการทำพิธีนั้นขึ้นกับฉันและชิซึรุ เหตุเพราะท่านต้องการให้ฉันดูแลน้องให้ดีและต้องการให้เราสองคนรักกัน ไม่ให้มีการชิงอำนาจของความเป็นใหญ่ในการปกครองบริวารของเรา เพราะท่านตั้งใจที่จะให้ฉันทำหน้าที่แทนท่าน ฉันที่ถือได้ว่าเป็นลูกสาวคนโต แต่ท่านคิดผิดที่ท่านเลือกวิธีนี้ ทั้งที่ท่านก็ทราบว่ามันจะมีผลกระทบยังไงเกิดขึ้นบ้าง แต่ท่านไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริงตามตำนาน ท่านพยายามปลอบใจฉันว่าท่านจะช่วยคิดหาทางแก้ไขให้ท่านกับน้องในเรื่องนี้ ฉันก็ดีใจที่ท่านจะช่วย

แต่ว่า..ใจหนึ่งฉันก็คิดว่า ฉันกับน้องไม่มีทางที่จะลบความผูกพันลึกซึ้งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นของเรา เพราะที่ฉันรู้สึกว่า..หัวใจของฉันในเวลานี้และชีวิตของฉัน มันไปอยู่ที่ชิซึรุทั้งหมดแล้ว

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันตกใจมากที่สุดจากการได้คุยกับท่านพ่อในครั้งนี้ก็คือ.. ท่านเตือนว่า..ฉันจะต้องระวังตัวให้มากหากคิดจะมีความสัมพันธ์ทางเพศกับใครในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง โดยเฉพาะหากว่า..ฉันจะพลาดไปมีสัมพันธ์กับชิซึรุอีกครั้ง ซึ่งท่านก็เตือนเอาไว้เผื่อว่าฉันยังทำใจไม่ได้ที่จะหยุดทุกอย่างกับน้อง ท่านช่างเป็นพ่อที่เข้าใจในตัวลูกดีเหลือเกิน ฉันรักท่าน

ถึงฉันไม่เข้าใจอะไรมากนักในเรื่องที่ท่านพ่อเตือน แต่ก็ฉุกคิดมาได้อย่างหนึ่ง ถึงเรื่องของฉันกับอลิสซ่า เพราะคืนนั้นของฉันกับอลิสซ่าก็เป็นคืนวันพระจันทร์เต็มดวงเหมือนกัน แล้วฉันก็ตกใจกับสิ่งที่คิดได้ทันที หรือว่า..ที่อลิสซ่าหายไปจากชีวิตฉันแบบนี้ จะเป็นเพราะความประหลาดหรือวิปริตของฉันในคืนนั้น น้องก็เลยกลัวไม่กล้าเข้าใกล้ฉันอีก แต่..ทำไมท่านพ่อไม่เอ่ยถึงเรื่องนั้นเลย มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า..น้องพี่

อลิสซ่า.. ทำไมเธอไม่บอกพี่.. เกิดอะไรขึ้นกับเธอ.. พี่ทำร้ายเธอมากเลยใช่มั้ย..

ฉันพยายามอย่างหนักที่จะลบความรู้สึกที่ฉันมีต่อชิซึรุให้ได้ ฉันเลือกหักดิบที่จะไม่เจอน้องหรือพูดคุยอะไรกับเค้า ไม่แม้กระทั่งจะคุยกันตามธรรมดาหรือไม่ยอมที่จะเจอหน้ากัน อันที่จริงที่ฉันทำแบบนั้น เพราะฉันกลัวว่า ฉันจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ และเข้าไปกอดจูบลูบคลำตัวน้องสาวของฉันกลางปราสาทที่มีบริวารของฉันมากมายแบบนี้ ฉันไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเรา ไม่อยากให้น้องต้องมีปัญหากับแฟน ฉันสงสารนัทสึกิ

แล้วฉันก็คิดหาทางออกระหว่างฉันกับน้องด้วยการไปค้นหาคำตอบในห้องหนังสือที่ตึกหอสมุด แต่ฉันก็ต้องหยุดและเงยหน้าขึ้นจากหนังสือ เมื่อไมจังเข้ามา ฉันรู้สึกผิดมากที่ต้องเจอหน้าไมจังเวลานี้ ฉันไม่มีอะไรที่เหมาะสมกับความรู้สึกที่เธอมีให้ฉันอีกต่อไปแล้ว ฉันไม่ควรจะได้ความรักจากใครอีกต่อไป เพราะฉันมันเลว

ไมจังพยายามพูดคุยถามฉันถึงอาการที่ฉันเป็น ถามว่าทำไมฉันถึงหลบหน้าทุกคน แม้กระทั่งเธอ ฉันตอบคำถามอะไรไมจังไม่ได้สักคำ ได้แต่นั่งนิ่งอยู่อย่างนั้นและเสแสร้งมองแต่หนังสือตรงหน้าและพยายามใช้ประโยชน์จากผมยาวๆของตัวเองปิดหลักฐานความชั่วร้ายของฉันที่คอ และมันคือ..รอยเขี้ยวที่ชิซึรุฝากไว้ให้ฉันนึกถึงเค้า มันไม่ยอมเลือนไปได้ง่ายๆ เพราะเค้าคงตั้งใจให้มันเป็นตราบาปของฉัน แล้วในที่สุดความเฉยชาของฉันก็ทำให้ไมจังออกจากห้องนั้นไปได้เสียที ฉันในตอนนั้นทั้งโล่งใจและเสียใจในเวลาเดียวกัน แต่มันคงเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดแล้วในเวลานี้ที่ฉันไม่เหมาะสมกับใคร ฉันควรจะอยู่คนเดียวและ..สำนึกผิด

แต่อาการสำนึกผิดของฉันมันก็อยู่ไม่ได้นาน ความเป็นตัวตนในด้านมืดของฉันมันก็ชนะด้านสว่างและออกมาเหมือนเดิม เมื่อเห็นหน้าชิซึรุ ตอนนี้เค้าเริ่มปลดกระดุมเสื้อของฉันที่ฉันพยายามจะใส่มันเพื่อปกปิดร่องรอยที่มันคอยเตือนให้ทั้งฉันและเค้านึกถึงเรื่องของเราคืนนั้น แต่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากปล่อยให้เค้าทำตามใจอีกครั้ง ร่างกายของฉันตอบสนองทุกอย่างที่ชิซึรุทำ เค้าจูบหน้าอกฉันและจากนั้น ฉันก็ไม่สามารถจะต้านทานเค้าได้เหมือนเดิม และเริ่มเป็นฝ่ายหยาบคายกับเค้าเองอีกครั้ง

ฉันกำลังมีเซ็กซ์กับน้องสาวในห้องหนังสือที่ไม่มีใครจะมีทางรู้นอกจากฉันกับเค้าเท่านั้น ร่างกายของเราสองคนหลอมละลายเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนกับวิญญาณของเรา ฉันทำให้ชิซึรุร้องครวญครางปานใจจะขาดและมีความสุขกับอารมณ์นั้นของเค้า และเค้าก็ทำให้ฉันในแบบที่คล้ายกัน แล้วทุกอย่างก็จบลงเหมือนเดิม คือฉันกอดเค้าไว้แนบกับตัวเองเหมือนไม่ต้องการให้เค้าจากไป ฉันรักเค้ามาก ฉันรักน้องสาวตัวเอง และ..เรารักกัน

เพราะความรักของเรามันเรื่องที่ผิดตั้งแต่แรกเริ่ม จนมันมาเป็นจุดเริ่มต้นของความผิดทั้งหลาย ชิซึรุเริ่มทำตัวร้ายขึ้นทุกทีและฉันรู้ดีถึงอาการนี้ของน้องสาวตัวเอง เค้าเห็นความรักสำคัญกว่าอะไรทั้งหมดในโลกนี้ และเวลานี้ความรักครั้งนี้ของเค้ากำลังทำร้ายตัวเค้าเอง แล้วฉันล่ะ ฉันจะทำอะไรได้มั้ยที่จะช่วยเค้าให้หยุด ให้เค้าหยุดทำร้ายทั้งตัวเองและคนที่เค้าควรจะรักและรับผิดชอบอีกคน เด็กสาวคนนั้นต้องการเค้าไม่ต่างจากที่ฉันต้องการ และอาจจะมีมากกว่าในเมื่อ เธอเป็นแฟนตัวจริงของน้องฉัน

ฉันยอมรับว่า ฉันดีใจที่ชิซึรุทำทุกอย่างให้ฉัน มันยืนยันถึงความรักที่เค้ามีให้ฉันมากมาย แต่มันก็หมายถึงความผิดพลาดในตัวฉันด้วย ที่ปล่อยให้น้องมีความรู้สึกแบบนี้กับฉันที่เป็นพี่แท้ๆของเค้าได้ และมันยังเท่ากับว่า ฉันยอมให้ชิซึรุใช้ความรู้สึกของคนอื่นที่มีให้พวกเรา นั่นก็คือ..นัทสึกิและไมจัง เพื่อประโยชน์เฉพาะของเค้าและฉัน โดยเฉพาะการที่ชิซึรุใช้เลือดของไมจังเป็นต้นแบบในการผลิตเลือดสำหรับฉันใช้เป็นการส่วนตัว นั่นมันเป็นความเห็นแก่ตัวอย่างมากในความคิดของฉัน เพราะในเมื่อฉันตอบรับความรักของไมจังไม่ได้ ฉันก็ไม่ควรที่จะได้อะไรที่มาจากเธอให้มากไปกว่านี้อีกแล้ว ใช่หรือไม่...

และที่สำคัญ..ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึงวันที่ฉันจะให้อภัยตัวเองได้กับความชั่วร้ายของฉัน ฉันไม่อยากจะโทษแล้วว่า..มันเพราะความที่ฉันเป็น..จอมมารรัตติกาล เพราะฉันต่างหากที่เลวเอง..

แล้วฉันก็ไม่สามารถชนะความเลวในตัวเองได้อีกครั้ง แค่เพียงมองตาสีแดงนั่น เหมือนฉันถูกสะกดให้อยู่ภายใต้อาณัติของดวงตาคู่นี้ และเพียงแค่เค้าร้องไห้ซบอกฉัน ฉันก็ทำอะไรไม่ได้อีกต่อไป แล้วฉันก็ยินดีที่จะทำอะไรก็ได้ที่จะให้เค้ายิ้มให้ฉันอีกครั้ง

ชิซึรุ..พี่รักเธอมากเหลือเกิน พี่จะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดี.. มันผิด.. แต่พี่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะไม่สัมผัสเธอแบบนี้..น้องรัก..

ฉันจูบน้องสาวตัวเองอีกแล้วในคืนนี้ หลังจากที่เพิ่งตบหน้าเค้าให้ได้สติและบอกให้หยุดเรื่องบัดสีของเราสองคน แต่ก็กลายเป็นฉันเองที่เริ่มต้นความสัมพันธ์กับเค้า เลือดจากแผลแตกที่ปากสวยๆของชิซึรุทำให้ฉันไม่อาจต้านทานด้านมืดของตัวเอง แล้วฉันก็มีเซ็กซ์กับน้องสาวตัวเองอีกครั้ง แต่คืนนี้ไม่เหมือนคืนนั้นหรือวันนั้นที่เราสองคนอยู่ด้วยกัน มันเหมือนคืนที่ฉันกับอลิสซ่ามีความสัมพันธ์ด้วยกัน เมื่อฉันต้องการที่จะปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดไปกับการมีเซ็กซ์ครั้งนี้

ชิซึรุถูกฉันกระทำเหมือนที่อลิสซ่าเคย แต่ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองอ่อนโยนมากกับน้องสาวคนนี้ ผิดกับน้องอีกคน หรือฉันจะทนกับสายตาออดอ้อนจากดวงตาสีแดงไม่ได้ ฉันไม่แน่ใจ หรือหัวใจของฉันมันสั่งมา แต่ว่า..คืนนี้ชิซึรุก็คงจะเจ็บมากกว่าที่เคยเป็นในสองครั้งที่แล้ว เพราะฉันบังเอิญเห็นสีหน้าของเค้าที่ดูตกใจและซีดหนัก หลังจากที่ถูกฉันสอดใส่อวัยวะที่มันมีขึ้นมาในคืนนี้เข้าไปในตัวของเค้า ฉันไม่รู้จริงๆว่ามันมีขึ้นมาได้ยังไง อวัยวะอันนี้ ที่รู้คือฉันต้องใช้มันแทนนิ้วของฉัน ร่างกายของฉันมันสั่งการกระทำทุกอย่างเอง

ฉันไม่รู้ว่าชิซึรุเจ็บมากรึเปล่ากับการถูกของแบบนั้นสอดใส่เข้าไปในช่องคลอดของเค้า ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยให้ร่างกายทำตามทางของมันไป แต่ชิซึรุคงไม่เป็นไร ฉันได้ยินเสียงเค้าครางดังกว่าครั้งไหนๆที่เรามีเซ็กซ์กัน แล้วก็รู้ได้ว่า เค้าค่อนข้างจะชอบมันด้วยซ้ำไป เหมือนเค้าถนัดกว่าที่จะได้กอดตัวฉันได้แนบแน่นแบบนี้

ชิซึรุครวญครางปานใจจะขาดทุกครั้งที่อวัยวะนั้นของฉันเข้าและออกในตัวของเค้า สองแขนของเค้ากอดตัวฉันแน่นเหมือนกลัวฉันจะหายไปหรือหยุดอะไรที่ทำอยู่กับเค้า หรือเค้ากำลังต้องการที่ยึดเกาะให้เวลาที่รู้สึกมีความต้องการที่จะต้องได้รับการตอบสนองแบบนี้ และไม่นานเกินรอ ฉันก็รู้สึกได้ว่าคอของตัวเองรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมา ฉันได้ยินเสียงในลำคอของฉันครางออกมาในระหว่างที่ฉันถูกแวมไพร์เบื้องล่างตัวของฉันดูดเลือด แต่มันไม่ใช่แค่นั้นกับสิ่งที่ฉันรู้สึก เวลานี้ฉันรู้สึกได้ถึงการบีบรัดตรงอวัยวะพิเศษนั่นของตัวเอง ใช่..เพราะมดลูกของชิซึรุกำลังบีบรัดตัวของมัน เมื่อถึงเวลาที่เค้าถึงจุดออกัสซึ่ม ฉันไม่รู้ว่านี่เป็นครั้งเท่าไหร่ของการถึงจุดนี้ของเค้าสำหรับคืนนี้ แต่สำหรับฉันมันยังไม่ถึงเลยสักครั้ง ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังรู้สึกดีที่ได้อยู่แบบนี้กับชิซึรุ ร่างกายของเราเหมือนกลายเป็นคนเดียวกันเมื่อฉันใช้อวัยวะนี้เชื่อมต่อกับตัวของชิซึรุ แต่ฉันก็หวนคิดถึงคำของท่านพ่อขึ้นมาได้ ทั้งๆที่ฉันกำลังเมามันกับการกระแทกสะโพกใส่เค้า เพื่อเร่งให้ถึงจุดหมายที่ฉันต้องการ ใช่..ฉันควรระวังตัวไม่ให้ตัวเองไปทำร้ายอีกคน นั่นก็หมายถึงชิซึรุในเวลานี้ ฉันจะไม่พลาดอีกเหมือนที่เคยทำกับอลิสซ่า

ถึงสติของฉันจะค่อนข้างเบลอเพราะอารมณ์ของความต้องการทางเพศ และความที่ฉันเหมือนไม่ใช่ตัวเองในเวลานี้อาจทำให้ฉันทำอะไรอย่างไร้การควบคุมออกมา แต่ว่า..อะไรบางอย่างก็สั่งให้ฉันดึงอวัยวะของฉันออกจากตัวของชิซึรุ และนาทีนั้นเองที่ฉันรู้สึกได้ว่าฉันได้รับการปลดปล่อยเสียทีหลังจากที่รอมันมานาน แต่ในนาทีเดียวกันที่ฉันรู้สึกว่าร่างกายโล่งขึ้นจากจุดออกัสซึ่มนั่น ฉันก็โล่งใจไปด้วยเพราะไม่ได้ปล่อยอะไรใส่เข้าไปในตัวของชิซึรุในครั้งนี้ เหมือนกับที่เป็นกับอลิสซ่า ฉันไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไรที่อวัยวะนั้นของฉันสร้างมันขึ้นมาและปล่อยลงสู่ตัวคนที่ร่วมรักกัน แต่ฉันก็ดีใจที่ไม่ได้ทำแบบนั้นกับตัวของชิซึรุ เพราะถ้าน้องเป็นอะไรขึ้นมาจากสิ่งนั้น ฉันจะทำยังไง จากนั้นความเหนื่อยล้าจากเซ็กซ์ที่ยาวนานนั่นก็ทำให้ฉันไม่รู้สึกอะไรอีก นอกจากได้กลิ่นและรสชาติของเลือดในปากตัวเอง ฉันสลบไปทันทีหลังจากที่ฝังเขี้ยวของฉันลงกับคอของชิซึรุและดื่มเลือดของเค้าตามประสาแวมไพร์ เมื่อเสร็จกิจธุระจากกิจกรรมเร่าร้อนนั่น ฉันหลับอย่างสนิทและสบายตัวไปจนกระทั่งเช้า โดยไม่รู้ว่าชิซึรุจะเป็นยังไงบ้างหลังจากนั้น แต่ก็ตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าร่างกายร้อนรุ่มและเสียวซ่านไปทั้งตัว ซึ่งอาการแบบนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยถ้าไม่มีใครมาทำอะไรกับร่างกายของฉัน แต่เวลานั้นฉันไม่มีเวลาจะมาสนใจอะไร นอกจากปล่อยให้ร่างกายทำอะไรที่มันต้องการไปเท่านั้น

แต่หลังจากที่รู้สึกว่าตัวเองได้ถึงจุดสุดยอดของความต้องการทางเพศไปแล้ว ฉันก็ลืมตามาเจอว่าเป็นคนที่นอนข้างฉันเมื่อคืนนี้เองที่เป็นคนทำเรื่องพิเศษให้ฉัน ฉันดีใจจนต้องพาเค้าขึ้นมาจูบเค้าด้วยความรักจากใจของฉัน น้องสาวที่ฉันรักปานดวงใจลงทุนตื่นก่อนฉัน เพื่อมาทำให้ฉันมีความสุขแบบนี้ เค้าทำออรัลเซ็กซ์ให้ฉันอย่างไม่นึกรังเกียจเลยว่า ตัวฉันในตอนนั้นอาจจะสกปรกมากแล้วก็ได้ ฉันจึงอดใจไม่ไหวจนต้องตอบแทนเค้า ฉันอยากให้ชิซึรุมีความสุขเหมือนกันหลังจากที่เค้าทำให้ฉันได้รู้สึก และฉันก็นึกได้ว่า ท่านี้น่าจะเป็นท่าที่ทำให้ชิซึรุรู้สึกดีมากกว่าที่เคยทำ ฉันให้เค้าอยู่บนตัวฉันในระหว่างที่ฉันตอบแทนเค้า ขนาดตัวของฉันมันมีประโยชน์มากในเวลานี้ที่สามารถแบกรับน้ำหนักของน้องได้ในขณะที่เค้าไม่สามารถจะพยุงตัวเองไหว เพราะเค้าตัวสั่นมากและร้องครวญเสียงดังในทุกครั้งที่ฉันยกสะโพกขึ้นและลงพร้อมกับการเข้าและออกของนิ้วมือสามนิ้วในช่องคลอดของเค้า ฉันไม่แน่ใจว่าเค้าเจ็บหรือเปล่ากับสามนิ้วที่ฉันใส่เข้าไปในตัว ก็เค้าเป็นคนสั่งให้ฉันทำและฉันก็ทำเพื่อให้เค้ารู้สึกดี มันก็น่าจะดีจริงๆก็ได้ เมื่อมันฟิตพอดีกับจุดนั้นของเค้าเวลานั้น จากนั้นชิซึรุก็ทรงตัวไม่ได้จนต้องโน้มตัวลงมาอาศัยตัวฉันที่นอนอยู่กับที่นอนเพื่อช่วยประคองตัวเอง น้องซบหน้าของเค้าลงกับซอกคอของฉันจนความใกล้นั่นทำให้ฉันได้ยินเสียงเค้าร้องครางและคล้ายมีเสียงสะอื้นน้อยๆในลำคอ เค้าคงเจ็บหรือรู้สึกอะไรสักอย่างอยู่แน่ๆ แต่ไม่นาน เค้าก็ทำให้ฉันรู้สึกบ้างว่าเค้าเป็นแบบนั้นได้ยังไง และเค้าเก่งมากที่สามารถหาทางพานิ้วของเค้าสอดเข้าไปในจุดนั้นตรงหว่างขาของฉันได้สำเร็จ ในเวลาที่เค้าเหมือนแทบไม่ได้สติแล้ว จากนั้นหูของฉันก็ได้ยินทั้งเสียงครางของตัวเองและเสียงของน้องดังแข่งกันภายในห้องนอน ในเวลาที่เราหลอมรวมกันเป็นหนึ่งอีกครั้ง ทั้งร่างกาย วิญญาณ และคงรวมถึงเลือดของเราด้วย เลือดของฉันเข้าไปสู่ตัวของชิซึรุ เหมือนกับที่เลือดของชิซึรุเข้ามาสู่ตัวของฉัน ผ่านคมเขี้ยวของเรา ฉันรักเค้าเหลือเกิน แต่..มันไม่ควรมีเรื่องนี้เกิดขึ้นระหว่างเราอีกแล้ว ถึงพี่จะรักเธอมากแค่ไหน..น้องของพี่..

หลังจากที่ชิซึรุฟื้นตัวได้จากอาการตกค้างของจุดออกัสซึ่ม เค้าก็ขยับตัวพาใบหน้าสวยๆของเค้าขึ้นมาจากการซบกับอกฉัน และมองหน้าฉันด้วยดวงตาสีแดงของเค้า ดวงตาคู่นี้ที่คล้ายดั่งมีเวทย์มนต์สะกดหัวใจฉันให้หยุดไว้เพียงที่เค้าคนเดียว แต่ฉันก็ต้องทำอะไรที่ขัดกับหัวใจของตัวเอง แม้จะเจ็บปวดเหลือเกิน ฉันต้องพูดมัน ถึงแม้จะรู้สึกเหมือนใจจะขาดแล้วก็ตาม

“แม้ไม่อาจรักได้อย่างคนรักกัน.. แต่พี่ก็ไม่ลืมว่า..พี่รักเธอ..”

แล้วประโยคนั้นก็ทำให้ฉันได้เจอกับดวงตาคู่ที่สวยที่สุดและเศร้าที่สุดในคราวเดียวกันในทันที อีกครั้งแล้วที่ฉันทำให้น้องร้องไห้จนน้ำตาเกือบจะเป็นสายเลือด แต่เพื่อความถูกต้องแล้ว ฉันควรทำ ฉันเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเค้า ถึงจะเป็นคนพูดมันออกมาเอง

ฉันกอดร่างกายที่เปลือยเปล่าของน้องสาวแน่นเหมือนต้องการจะจดจำเค้าเอาไว้เป็นครั้งสุดท้าย จดจำความรู้สึกนี้ที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นที่หัวใจ ฉันจูบเค้าอีกครั้ง อยากจะทำให้มันเป็นจูบที่ยาวนานที่สุดที่ฉันเคยทำกับเค้า จากนี้ไปเมื่อเค้าลุกออกจากเตียงของฉัน เค้าจะไม่กลับมา น้ำตาของฉันไหลออกมาโดยไม่ต้องสั่ง มันเหมือนฉันกำลังจะตาย..

และครั้งนี้..ฉันคงสามารถชนะปีศาจร้ายในตัวของฉันได้สำเร็จเสียที.. ใช่หรือไม่..

ฉันไม่รู้อะไรแล้วต่อจากนี้.. ฉันควรทำยังไงต่อไปเมื่อไม่มีเค้าให้กอดอีกต่อไปแล้ว..

ฉันเหงาเหลือเกิน..

ชิซึรุ.. พี่รักเธอ...

To be continue….