2554-02-23

Story Shot [The bodyguard]


Story Shot [The bodyguard]

My Goddess. Ch3.

Rate : M

By : Anhy

Pairing : Anh/Shizuma X Shizuru

ฉันเพิ่งรู้ว่า การตื่นขึ้นมาและพบว่า ตัวเองอยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงและอบอุ่นของใครสักคนที่เรารัก รู้สึกยังไง ก็ตอนที่ฉันได้กลายเป็นของเค้าอย่างสมบูรณ์ในคืนนั้น มันมีความสุขยิ่งกว่าที่ฉันได้ของที่อยากได้ ไม่ว่าสิ่งไหนก็ตาม เพราะตอนนี้ ฉันไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว แค่แอนคนเดียว อยู่กับฉัน แค่ฉันถูกเค้ากอด อยู่ใกล้กับร่างกายที่ทำให้รู้สึกอบอุ่น ทั้งตัวและหัวใจแบบนี้ แค่นี้..ฉันพอใจ

ฉันยอมรับว่า ฉันรู้สึกอายที่เห็นตัวเองไม่ได้ใส่อะไรเลยอยู่ต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ แต่มาคิดให้ดี เค้าคนนี้ไม่ใช่คนอื่นสำหรับฉันอีกต่อไปแล้ว ไม่ใช่แค่พี่รหัสที่ฉันหลงรัก ไม่ใช่แค่เพื่อนกัน แต่เค้าเป็นมากกว่า ซึ่งอาจจะเรียกได้ว่า เป็นสามี หากว่าเค้าเป็นผู้ชาย เพราะฉันได้ให้สิ่งสำคัญในชีวิตลูกผู้หญิงของฉันกับเค้าไปแล้ว ให้โดยสมัครใจและเต็มใจที่สุดด้วย

ฉันรักเค้ามาก.. มากกว่าที่ตัวเองจะคาดได้ว่า.. รักเค้าได้มากขนาดนี้.. ทำไมกันนะ...

แอนเวลาหลับ ยังคงน่ารักเหมือนเดิม เค้าไร้เดียงสาและเหมือนเด็ก ไม่เหมือนตอนตื่นเท่าไหร่เลย มันทำให้ฉันรู้สึกอยากกอดเด็กตัวโตคนนี้เหลือใจ อยากหอมแก้มขาวๆนุ่มๆของเค้า เนื้อตัวของเค้าก็หอมมาก กลิ่นเหมือนแป้งเด็ก จนทำให้ฉันอยากหอมเค้าทั้งตัว ถ้าไม่ติดว่า จะกลัวเค้าว่านะ ฉันคงจะทำไปแล้ว ไม่อยากเชื่อเลยว่า นี่คือพี่รหัสตัวโตสุดเท่ของฉัน ที่ในที่สุด ฉันก็รู้จักเค้ามากขึ้นกว่าเดิม และเริ่มรักเค้ามากขึ้นทุกที รักในความอ่อนโยนที่เค้ามีให้ฉัน ไม่ใช่แค่เพียงแต่เค้ามีรูปร่างหน้าตาที่ดีแบบนี้เท่านั้น เค้าพยายามที่ปกป้องฉัน แม้กระทั่ง เวลาที่สมองของเค้าอาจจะไร้การควบคุมในเวลาที่เค้าต้องการในเรื่องเซ็กซ์ แต่เค้าก็ยังทำให้ฉันได้รู้ว่า เค้าได้พยายามแล้วที่จะทะนุถนอมร่างกายฉันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ กลับกลายเป็นฉันต่างหากที่ต้องการให้เค้าทำอะไรก็ได้ที่เค้าอยากทำ เหมือนกับที่ฉันอยากถูกเค้าสอดใส่แบบนั้น ทั้งที่รู้ดีว่า มันจะต้องเจ็บมาก สำหรับครั้งแรกของการร่วมเพศ แต่ถ้าฉันไม่ยอมให้เค้าทำแล้วล่ะก็ ฉันจะยอมกับใคร ในเมื่อฉันรักเค้าอยู่คนเดียว

ตรงนั้น ตรงจุดอ่อนไหวของฉันมันยังเจ็บอยู่ ใช่สิ..ต้องเจ็บอยู่แล้ว เพราะมันมีคราบเลือดเปื้อนผ้าปูที่นอนของแอนด้วย มันคงเป็นผลจากการร่วมเพศครั้งแรกของฉัน เหยื่อพรหมจารีย์ฉีกขาด สาเหตุเพราะการถูกสอดใส่ และนี่สินะ ที่เป็นเหตุผลให้แอนไม่อยากทำกับฉันอย่างเมื่อคืน เค้ากลัวฉันเจ็บ กลัวจะต้องเห็นฉันเป็นแบบนี้ คิดได้แบบนี้แล้ว ฉันก็เลยแน่ใจเลยว่า เค้ารักฉันจริงๆ เค้าน่ารัก อ่อนโยนและอบอุ่น สมควรแล้วกับความรักที่ฉันมีให้เค้า หมดทั้งหัวใจ

...นางฟ้าของฉัน.. สุดที่รักของฉัน...

นางฟ้าของฉัน เค้ายังหลับอยู่ คงเพราะเค้าเหนื่อยกับอะไรที่เราทำด้วยกันเมื่อคืน ผิดกับฉันที่รู้สึกตัวตื่นแต่เช้า ฉันตื่นเร็วได้อย่างน่าประหลาด อาจจะเป็นเพราะฉันตื่นเต้น กระตือรือร้นอยากที่จะลืมตามามองหน้าคนที่กอดฉันอยู่ทั้งคืนแบบนี้ และตอนนี้ ฉันก็ยังไม่ยอมพาตัวเองจากอ้อมกอดอันอบอุ่นของเค้า ไม่รู้ว่าแอนจะเมื่อยหรือหนักบ้างรึเปล่า ที่ต้องยอมให้ฉันหนุนตัวเค้าและให้ปล่อยให้ฉันทิ้งน้ำหนักตัวลงเต็มที่กับตัวเค้าแบบนี้ ไม่รู้ฉันกวนเค้ามากไปมั้ย แต่ฉันก็ตัดใจออกจากอ้อมอกของเค้าไม่ได้ ออกจากผิวกายที่เนียนนุ่มน่าสัมผัสและขาวเหมือนหิมะทั้งตัวน่ามอง กลิ่นหอมจากตัวเค้า ที่ไม่ทำให้นึกเบื่อหน่ายที่จะดมมัน กลิ่นจากตัวเค้ากลายเป็นเหมือนยาเสพติดของฉัน ฉันชอบที่ได้กลิ่นเค้า ถึงจะมีเหงื่อชุ่มตัวขนาดไหน แอนยังคงหอมเหมือนเดิม หรือว่า..ฉันจะรักเค้ามากเกินไป จนไม่เห็นข้อบกพร่องอะไรในตัวเค้าเลย แต่..ฉันไม่ได้เว่อร์ไปนะ แอนของฉัน น่ารัก น่าหอมมากจริงๆ จนฉันอดใจไม่ไหว ต้องขอเข้าไปจูบเค้า ทั้งที่เค้ายังหลับ ฉันไม่กลัวอีกแล้วว่า เค้าจะไล่ฉัน ฉันมั่นใจขึ้นกับการแสดงออกแบบนี้ ถึงความรักที่ฉันมีให้เค้า เพราะว่า..เรารักกัน..

แอนให้สัญญากับฉันว่า.. เค้าจะรักและดูแลฉันตลอดไป.. และฉันเชื่อเค้า...

แต่แอนก็ยังดูตกใจทุกทีกับการถูกจูบแบบนี้ ตอนที่เค้ารู้สึกตัวตื่นขึ้นมา คงเพราะว่าไม่ชินกับการถูกปลุกแบบที่ฉันทำให้ หรือจะลืมไปแล้วล่ะมั้งว่า เมื่อคืนเค้าทำอะไรกับใครไป แต่คงไม่หรอก ฉันเชื่อเค้าจำได้ เพราะมันก็ไม่นานที่เค้านิ่งไปเพราะความตกใจนั่น แล้วตอนนี้ก็กลับกลายเป็นฉันที่ต้องตกใจแทน เมื่อแอนเริ่มจะทำอะไรคล้ายกับเมื่อคืน เค้า Deep Kiss กับฉัน เค้าจูบเก่งมาก จนฉันเกิดอาการสั่นไปทั้งตัว และเริ่มส่งเสียงแปลกๆออกมาจากลำคอตัวเอง แล้วมันก็ไม่นานเลยกับการที่ฉันเริ่มรู้สึกว่าตัวเองพร้อมแล้วกับกิจกรรมแบบนั้น ที่ฉันเพิ่งเคยผ่านมันไปเมื่อคืน ฉันก็ไม่รู้ว่าตัวฉันเป็นอะไร แต่มันทนไม่ไหว เวลาที่ถูกเค้าจูบแบบนี้ ร่างกายมันร้อนรุ่มไปหมด สมองของฉันก็คล้ายจะชา และรู้สึกว่า เริ่มขาดการควบคุมตัวเอง ต้องยอมปล่อยให้การเคลื่อนไหวของร่างกายเป็นไปตามที่มันอยากจะเป็น และเช้านี้ ก็เป็นเช้าที่แปลกประหลาดมากของฉัน ตั้งแต่เกิดมา เพราะนอกจากที่ฉันจะตื่นมาและเห็นตัวเองไม่ได้ใส่อะไร อยู่ในอ้อมแขนของอีกคนที่ก็ไม่ได้ใส่อะไรเหมือนกัน ฉันยังได้จูบกับเค้า คนที่กอดฉันอยู่ทั้งคืน และตอนนี้.. ฉันก็กำลังปล่อยตัวเองให้อยู่ในห้วงของอารมณ์พิศวาสอีกครั้ง เหมือนกับเมื่อคืน ผิดตรงที่ว่า เวลานี้ ฉันไม่ได้เมาแล้ว เท่านั้น ฉันรู้ตัวทุกอย่างว่าตัวเองทำอะไร และรู้ว่าถูกเค้าทำอะไรบ้าง

ฉันไม่แน่ใจว่า ผู้หญิงทุกคนจะมีอาการเหมือนกับที่ฉันเป็นหรือไม่ แต่ฉันก็ปฏิเสธไม่ได้ที่จะบอกว่า ฉันชอบเรื่องนี้ ชอบที่จะมีเซ็กซ์ ฉันมั่นใจว่ามันเป็นแบบนั้น ทั้งที่ฉันเพิ่งรู้จักมันมาครั้งนี้ก็ครั้งที่สองของชีวิตที่เกิดมา มันอาจจะเป็นของแปลกใหม่สำหรับฉัน จึงยังคงตื่นตาตื่นใจและหอมหวานอยู่ แต่ถึงจะรู้ว่ามันอาจจะเป็นอย่างนั้น ฉันก็ยืนยันว่า ฉันไม่มีทางเบื่อที่จะทำมัน คงเป็นเพราะ เรื่องนี้สำหรับฉัน มันสามารถบอกกับฉันได้ทุกอย่างว่า คนที่ทำเรื่องนี้ด้วยกันกับฉัน เค้ารักฉันมากขนาดไหน เหมือนกับที่ฉันรักเค้ามากขนาดไหน หรือจะเป็นเพราะตอนนี้ ฉันกำลังทำเรื่องนี้อยู่กับคนที่อ่อนโยนและรู้ใจฉันที่สุดก็ได้ แอนไม่ได้หยาบคายกับฉัน เค้านุ่มนวลและทำกับฉันอย่างทะนุถนอม ฉันจึงพอใจที่จะยอมให้เค้าทำอะไรก็ได้กับตัวฉันแบบนี้ ให้เค้าได้ทุกอย่างจากฉันไป

ฉันปล่อยให้เค้าได้อิ่มหนำกับร่างกายของฉัน กับหน้าอก กับทุกส่วนที่เค้าต้องการมัน ที่เค้าใช้ทั้งริมฝีปาก และมือสวยๆทั้งสองข้างบรรเลงกับมัน ด้วยการกระทำที่ทำให้ฉันรู้สึกถึงความโหยหาจากหัวใจเค้า เหมือนกับที่ฉันอิ่มเอมและดื่มด่ำในหัวใจที่ได้รับความรักอันอ่อนโยนที่เค้าให้มา ฉันร้องเรียกชื่อเค้าในครั้งนี้ที่ฉันถึงจุดหมายที่ฉันต้องการ และกอดเค้าจนแน่นเหมือนกลัวว่าจะหายไป

แอนเองก็คงจะคล้ายกับฉัน ฉันแอบได้ยินเสียงเค้าเรียกชื่อฉัน ตอนที่เค้าก็ถึงจุดนั้นเหมือนกัน เสียงของเค้าคราวนี้ เหมือนใจจะขาดให้ได้ และถ้าฉันไม่ได้ตาฝาดไป ฉันก็แน่ใจว่า ฉันเห็นน้ำตาเค้าไหลออกมา ตอนขยับตัวขึ้นจากฉันและจูบฉันอีกครั้ง หลังจากที่เราสองคนได้กลับมาอยู่บนพื้นโลกด้วยกันแล้ว

ฉันเข้าใจนะว่าทำไม แอนถึงได้ร้องไห้ ทั้งที่เค้าเป็นคนเข้มแข็งเสมอ เพราะเค้ายอมรับสารภาพกับฉันว่า ความฝันของเค้าได้เป็นจริงแล้ว เค้าได้รับความรักจากฉัน และตอนนี้เองที่ฉันสามารถแน่ใจได้เลยว่า ตลอดมา ฉันไม่ได้แค่เป็นฝ่ายแอบรักเค้าข้างเดียว แอนเองก็เป็น และนี่คือเหตุผลที่พี่รหัสสุดเท่ของฉัน ตามติดฉันไปทุกที่แบบนี้ แบบที่ไม่หวั่นว่า ฉันจะมีแฟนคลับมากมายรายล้อมขนาดไหน หรือเค้าจะเรียนหนักแค่ไหนก็ตาม เค้าจะต้องมาหาฉันให้ได้

ฉันดีใจมากที่ได้รู้ว่า.. ตลอดมาฉันไม่ได้รักพี่แค่ฝ่ายเดียว.. เรารักกัน...

ฉันแทบไม่อยากจะออกจากอ้อมกอดของเค้าเลยสักนาที อยากจะหยุดเวลาไว้เท่านี้ที่มีแค่ฉันกับเค้า มีแค่เราสองคน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ เราสองคนยังมีเรื่องอื่นๆอีกที่ต้องทำ ฉันต้องไปเรียนหนังสือ ไปทำหน้าที่ของนักเรียนที่ดี หน้าที่ลูกที่ดี ฉันจะอยู่แค่บนเตียงกับเค้าไม่ได้ และใช่..เค้าก็เหมือนกัน

โลกยังคงหมุนต่อไปรอบๆตัวเรา และเราก็คงต้องเดินต่อไป ชีวิตต้องดำเนินต่อไป แต่ต่อไปนี้..ทางที่ฉันจะเดินต่อไปข้างหน้า ก็จะไม่เงียบเหงาหรือเศร้าอีกต่อไปแล้ว.. เราจะอยู่ด้วยกัน.. เราจะช่วยกันดูแลกันและกัน.. นี่คือคำสัญญาที่เค้ากับฉันมีให้ต่อกัน

แล้วมันก็ใช่จริงๆ สิ่งที่ฉันกลัวและคิดไว้ว่ามันต้องเกิดขึ้นเพราะความเป็นเด็กของฉัน กับเรื่องแบบนี้ กับการมีความรัก มันเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ฉัน ในบางครั้งก็มีอาการงอแงกับแอน จนทำให้เค้าต้องปวดหัว แค่เพราะฉันต้องการจะอยู่แค่กับเค้า เรียกได้เลยว่า ติดเค้ายิ่งกว่าอะไรทั้งหมดในโลก อยากเห็นหน้าทุกวินาที เลยดูคล้ายเป็นคนงี่เง่า ไร้สาระจริงๆ ฉันอารมณ์เสียบ่อยๆ ในบางเวลาที่รู้สึกว่า เค้าไม่มีเวลาให้ฉันเหมือนเดิม เวลาของเค้ากับฉันไม่ค่อยตรงกัน เพราะความที่เราเรียนคนละชั้นกัน การเรียนของเราจึงย่อมแตกต่าง และบางวันแอนก็แทบไม่มีเวลามาหาฉัน แม้กระทั่งจะมาทานข้าวด้วยกันตอนพักเที่ยง หรือมารับฉันกลับห้องด้วยกัน เค้ากลับดึกบ่อยๆ หนักๆเข้าจึงทำให้ฉันคิดฟุ้งซ่าน และน้อยใจ คิดว่าเค้าเปลี่ยนไป เพราะเรามีอะไรกันแล้ว เค้าได้จากฉันไปหมดทุกอย่างแล้ว เค้าเลยไม่แคร์ความรู้สึกฉัน ไม่กลัวฉันจะเหงา ฉันงี่เง่าทั้งที่ก็รู้ว่า สาเหตุที่แอนไม่มีเวลาให้มันเพราะอะไร

ใช่..เพราะแอนเรียนหนักขึ้นมากกว่าที่เคยเป็น มันเป็นการเตรียมตัวของเค้าที่จะเป็นทหารเต็มตัวในอีกไม่ช้า ตอนนี้เค้าอยู่ปีสี่แล้ว เค้าใกล้จะเรียนจบ ยศนายร้อยรอคอยเค้าอยู่แค่เอื้อมเท่านั้น ซึ่งมันต่างจากฉัน อีกสองปีที่ฉันจะไล่ตามเค้าทัน ฉันแค่กำลังจะขึ้นปีสอง ยังไม่ได้เรียนหนักเท่าเค้า ไม่ต้องเตรียมตัวอะไรมาก แต่ก็น่าจะเข้าใจเค้าได้ในสถานการณ์ที่เค้าเจออยู่ เพราะฉันก็รู้ดีว่า เค้าต้องเครียดแค่ไหนในเวลานี้ ถึงจะไม่ต้องฝึกหนักมากเท่านักเรียนเตรียมปีต้นๆอย่างฉัน แต่เค้าก็เรียนภาคทฤษฏีมากขึ้น รวมถึงเค้าจะต้องเรียนเพื่อเตรียมตัวต่อยศที่เค้าจะเป็นให้สูงขึ้นอีก ตามอย่างคุณพ่อของเค้า เค้าไม่ได้ต้องการแค่เป็นทหารธรรมดา แอนอยากเป็นอะไรที่มากกว่านั้น เค้าจึงต้องเรียนมากกว่าคนอื่น เพื่อปูพื้นกับการไปต่อในอาชีพนี้ของเค้า

การได้เป็นทหารสำหรับแอนแล้ว เค้าถือเป็นเรื่องใหญ่ พอๆกับเรื่องความรัก เค้าให้ความสำคัญกับการเรียนที่นี่มาก เพราะเค้าอยากเป็นทหารมากๆ เค้าได้เลือดคุณพ่อเค้ามาเต็มที่ แอนรักในอาชีพที่เค้าเลือกนี้ ถึงในตอนแรก เค้าเหมือนถูกบังคับให้มาเรียนที่นี่ก็ตาม แต่พอเค้าได้รู้จักและศึกษามันไปเรื่อยๆ เค้าก็บอกกับฉันว่า เค้ารักมัน รักในอาชีพนี้ เค้าอยากเป็นทหารที่ดีเหมือนคุณพ่อเค้า แต่เพราะความงี่เง่าเอาแต่ใจของฉันในเรื่องนี้ด้วยความเป็นเด็ก ฉันก็เลยรู้สึกไม่ดีที่เห็นแอนให้ความสำคัญกับเรื่องอื่นมากกว่าการมาหาฉัน มาทำเรื่องอย่างที่เค้าเคยทำก่อนที่เราจะไม่เป็นแฟนกัน ฉันคิดไปเองว่า แอนเบื่อฉัน

แต่มันไม่ใช่.. ฉันมันบ้าเอง..

ความคิดมากของฉัน ทำให้ฉันถึงกับปฏิเสธที่จะนอนกับแอน ไม่ต้องการมีเซ็กซ์กับเค้า ในเวลาที่เค้าต้องการมัน เพราะฉันไม่คิดอยากเป็นที่ระบายอารมณ์สำหรับเค้าอีก ฉันไม่ต้องการมีเซ็กซ์อย่างเดียว โดยไม่มีอะไรอย่างอื่นเลย เราไม่ได้ทำกิจกรรมอื่นด้วยกัน เพราะความที่เค้ายุ่งตลอดเวลา แต่ฉันกลับต้องมานอนกับเค้า เพราะเค้าอยากมัน ฉันคิดว่ามันไม่ยุติธรรมเท่าไหร่

ใช่..เพราะฉันคิดมาก คิดได้แค่เพียงว่า เค้าอยู่กับฉันเพื่อสิ่งนั้นสิ่งเดียว ซึ่งไม่ใช่ ฉันน่าจะรู้ ที่เค้ายอมให้ฉันเห็นด้านไม่ดีของเค้า นั่นก็แสดงว่า เค้าไว้ใจฉัน เค้ารักฉัน เค้าคงคิดว่า ฉันจะเข้าใจเค้า เหมือนกับที่เค้าพยายามเข้าใจฉัน เค้าพยายามหาของอย่างอื่นมาให้ฉัน หวังให้มันช่วยแทนความรู้สึกของเค้าที่มีต่อฉัน ว่ามันยังเหมือนเดิม แต่ฉันไม่อยากได้มัน ฉันอยากได้เค้าคนเดียว สิ่งของหรือจะสู้ความเอาใจใส่จากคนที่เรารัก จริงมั้ยล่ะ หรือว่า..ฉันจะเป็นเด็กเกินไปจริงๆสำหรับเรื่องนี้ ฉันดูไม่มีเหตุผลเอาซะเลย ฉันควรจะเข้าใจเค้า ทำตัวซะใหม่สินะ หากว่าฉันไม่ต้องการให้แอนไปหาคนอื่นมาเป็นที่ระบายในเรื่องที่เค้าต้องการแบบนี้ เพราะเค้าคงจะช่วยตัวเองได้ ไม่บ่อยนัก

ใช่แล้วล่ะ.. เค้าต้องช่วยตัวเอง ในเวลาที่ถูกฉันปฏิเสธ ฉันไม่เห็นมันหรอกว่า เค้าทำยังไง รู้แต่ว่า เค้าทำมันแน่ๆ เพราะแอนเป็นประเภท ถ้าเครียดแล้ว ต้องระบายมันด้วยเซ็กซ์ ฉันรู้ดีเรื่องนี้ ฉันเห็นเค้าเป็นบ่อยๆ ทุกครั้งเค้ากลับเข้าห้อง แล้วไม่พูดไม่จา ไม่ทักฉัน นั่นแหละเป็นสัญญาณให้ฉันรู้ว่า ฉันจะต้องเจออะไร แอนจะไม่ทานอะไรเลย เค้าจะทำแต่เรื่องนั้นแค่อย่างเดียวแล้วหลับไป ตื่นเช้าขึ้นมา เค้าถึงจะเป็นปกติ แล้วเซ็กซ์สำหรับเค้าในเวลาที่เค้าเครียด ฉันก็เตรียมตัวได้เลยว่า จะต้องเห็นรอยช้ำตามตัวของตัวเอง ในตอนที่ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย แอนจะไม่ค่อยเหมือนตัวเค้าเองเท่าไหร่ เวลาที่เครียดและอยากระบายแบบนั้น เค้าขอโทษฉันกับเรื่องนี้บ่อยๆ ฉันก็บอกว่าไม่เป็นไร ฉันทนได้ ฉันชอบมัน แต่บางครั้งแอนก็ไม่ทำอะไรฉันเลย ถึงฉันจะรู้ว่าเค้าต้องการมัน เพราะเค้ากลัวฉันเจ็บ ฉันเลยต้องโกหกว่า เค้าไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว เค้าไม่ได้ทำรุนแรงกับฉันอีก ฉันต้องเป็นฝ่ายปลอบเค้าและช่วยคลายเครียดให้เค้าแทน

แล้วในเวลานี้เองที่ฉันเป็นฝ่ายช่วยเค้า ฉันเลยได้เห็นว่า แอนสวยมากขนาดไหนเวลาที่เค้าต้องการมันมากๆแบบนี้ เค้าเซ็กซี่มากจริงๆ ผิวขาวๆของเค้า เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อทั้งตัว และสีหน้า ท่าทางเค้าเวลาที่เค้าอยู่ในอารมณ์นี้ก็ทำให้ฉันยิ่งเพิ่มความต้องการอยากสัมผัสเค้ามากขึ้น มันช่วยไม่ได้จริงๆ

ฉันก็ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะทำเรื่องแบบนี้ได้เหมือนกัน เพราะตั้งแต่ฉันเป็นแฟนกับเค้ามาก็หลายเดือน แอนยังไม่เคยปล่อยให้ฉันทำอะไรให้เค้าได้มากเท่าที่เค้าทำให้ฉัน แต่ครั้งนี้ฉันขอเค้า ฉันอยากลอง เริ่มแรกฉันก็ทำเหมือนเลียนแบบอะไรที่เค้าทำให้ แต่พออารมณ์มันได้ที่ ทุกอย่างมันก็เป็นไปตามทางของมัน และฉันก็ได้รู้ว่า ความรู้สึกของคนที่ฝ่ายสัมผัสกับฝ่ายที่ถูกสัมผัส มันต่างกันยังไง ฉันได้เห็นความสวยในแบบผู้หญิงของแอนในคราวนี้เอง และได้ยินเสียงครางแสนเซ็กซี่ของเค้าด้วย แอนปลดปล่อยทุกอย่างออกมาเต็มที่ในครั้งนี้ที่เค้านอนอยู่เบื้องล่างตัวฉัน รอรับการบริการ ฉันเพิ่งรู้นะว่า ผู้หญิงแข็งแรงที่สุดของฉัน ในเวลาแบบนี้ เค้าอ่อนปวกเปียกไปทันที แต่ฉันก็รู้สึกดีที่ได้ทำอะไรเพื่อเค้าบ้าง เพื่อทดแทนความรู้สึกผิดที่ฉันทำไม่ดีกับเค้า ที่งี่เง่า ไม่เข้าใจว่าเค้ารัก แต่แค่ไม่มีเวลาให้

แอนกอดฉันแน่น หลังจากที่เค้าเรียบร้อยกับเรื่องแบบนั้น อารมณ์ใคร่ของเค้าได้รับการบำบัด แต่เพราะมัน จึงทำให้ฉันได้เห็นอะไรที่แอนไม่เคยเป็นมาก่อน ตัวเค้าสั่นมาก หัวใจเต้นแรง ฉันได้ยินเสียงมัน เพราะหน้าของฉันคล้ายถูกกดให้อยู่กับอกของเค้า เสียงหัวใจเค้า มันเป็นจังหวะที่เร็วมากและดังจนก้องหูฉัน ถ้าฉันไม่เว่อร์เกินไป มันก็คล้ายว่าหัวใจเค้ามันจะหลุดออกมานอกอกให้ได้อย่างนั้น เค้าหอบเหนื่อยเหมือนคนหายใจไม่ทัน แต่เค้าก็ยังพยายามพูด เค้าขอบคุณฉัน เค้าบอกรักฉันซ้ำๆ และจูบฉันจนฉันรู้สึกชื่นใจ มันดีมากเลยที่เห็นแอนเป็นแบบนี้ เค้าดูมีความสุขขึ้นจริงๆ นั่นคงไม่ใช่เพราะเค้าได้ระบายความเครียดจากเรื่องนี้เท่านั้น แต่เป็นเพราะเค้าได้เห็นว่า ฉันรักเค้ามากขนาดไหนด้วยนั่นแหละ และพอเค้าฟื้นตัวได้จากอาการตกค้างนั่น เค้าก็ตอบแทนฉันด้วยเซ็กซ์ที่อ่อนโยนเหมือนที่ผ่านมา เหมือนจะยืนยันว่า เค้ารักฉันมากแค่ไหน

และฉันงี่เง่าแค่ไหนที่ไม่รู้ว่า.. เค้ารักฉันมากขนาดนี้.. เธอมันบ้า..ชิซึรุ เด็กไม่รู้จักโต..

แต่แอนไม่.. แอนเป็นผู้ใหญ่มากพอ ถึงเค้าจะแก่กว่าฉันแค่สองปีก็ตาม อาจเพราะเค้าถูกเลี้ยงมาจากครอบครัวที่เข้มงวด มีระเบียบ ทุกอย่างที่เค้าทำ ก็เลยดูมีเหตุผลไปเสียหมดนั่นแหละ และนั่นก็เลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันฟังและเชื่อเค้า หลังจากที่เราเข้าใจกันแล้วในเรื่องนั้น และที่สำคัญตอนนี้..ฉันก็ค่อนข้างจะกลัวแอนอยู่มากเหมือนกัน หลังจากที่เกิดเรื่องระหว่างเราขึ้นคราวนั้น เพราะความงี่เง่าของตัวเอง ไม่ใช่เพราะว่า กลัวเค้าจะดุหรอกนะ แต่เพราะรู้แล้วว่า แอนเป็นคนมีเหตุผลเสมอไม่ว่าจะทำอะไร แล้วถ้าฉันไม่เชื่อเค้า ไม่คิดทบทวนในเรื่องต่างๆที่เค้าเตือนหรือสอนด้วยความหวังดีและความรัก ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเชื่อใคร เพราะจริงๆแล้ว สำหรับที่นี่ โรงเรียนนี้ หรือแม้ว่าจะเป็นประเทศนี้ ฉันก็มีเพียงเค้าเท่านั้นที่ฉันไว้ใจ ฉันไว้ใจเค้ามากกว่าใคร และก็ไม่เคยผิดหวังเลย..

แอนเป็นยิ่งกว่าแฟนของฉัน เค้าเป็นทุกอย่าง ทั้งพี่ เพื่อน และ..สุดที่รัก..

หลังจากที่เค้ากับฉัน กลายมาเป็นเหมือนคนเดียวกัน จากการที่เราผูกพันกันมากขึ้น ทางร่างกายพร้อมกับจิตใจ พร้อมทั้งความเข้าใจที่มากขึ้นระหว่างเรา แอนก็เริ่มแสดงออกถึงความรักที่เค้ามีต่อฉัน ด้วยท่าทางที่มั่นใจขึ้น เหมือนที่ฉันทำ ฉันจะไม่ปกปิดใครอีกแล้วว่า ฉันรักเค้าและมีเค้าเป็นแฟน ไม่ใช่แค่เค้าเป็นพี่รหัสของฉัน ฉันไม่สนใจหรอกว่า ใครจะว่ายังไง แฟนคลับของฉันจะหายไปหรือยังคงอยู่ ฉันก็ไม่สน ไม่แคร์ ฉันอยากจะประกาศให้โลกรู้เลยว่า แอนเป็นของฉัน ห้ามให้ใครมามอง และฉันก็ไม่แคร์เหมือนกัน ถ้าใครจะว่าฉันเป็นพวกผิดปกติที่รักเพศเดียวกันแบบนี้ แม้แต่คุณพ่อ คุณแม่ของฉัน ฉันก็บอกท่านหมด เหมือนที่แอนทำ

แอนเหมือนพยายามทำให้คนอื่นรู้เลยว่า ฉันเป็นแฟนเค้า แต่ก็ไม่ได้ทำตัวรุ่มร่าม แสดงความเป็นเจ้าของมากนัก แค่แสดงสีหน้าหรือท่าทางให้คนอื่นรู้ ใช่สิ..เรื่องนี้เค้าถนัดนัก เรื่องใช้สายตามองอย่างเชือดเฉือน ใครๆก็พากันกลัวและวิ่งหนีไปจนหมด ตอนนี้เลยแทบไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ฉัน เวลาที่เห็นแอนอยู่ด้วย หรือเค้าเดินมาหาฉัน เลยเป็นที่รู้กันเองในหมู่แฟนคลับของฉันว่า ฉันไม่โสดอีกต่อไป

แต่ถึงแอนจะเหมือนประกาศไปในตัวว่า ฉันเป็นแฟนเค้าแล้ว แต่เค้าก็ยังไม่แสดงอะไรต่อหน้าคนอื่นมากอยู่ดี อาจเพราะกลัวว่ามันจะไม่เหมาะสมสำหรับฉันที่ยังเป็นเด็กอยู่ แล้วมันก็กลายเป็นฉันต่างหากที่อยู่เฉยๆไม่ได้ในทุกครั้งเวลาที่ได้เห็นหน้าเค้า ฉันต้องเข้าไปหา ไปกอดเค้าด้วยความคิดถึง ไม่ว่าเราจะอยู่ตรงส่วนไหนของโรงเรียนก็ตาม และบางทีฉันก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้ เผลอจูบเค้าต่อหน้าคนอื่นด้วย เหมือนเด็กไม่ดีเลยสินะ แต่สำหรับคนชาติตะวันตกแล้ว อย่างแอนหรือคนอื่นๆที่นี่ เรื่องแบบนี้ถือเป็นเรื่องธรรมดา เพราะแอนเองก็ไม่เคยว่าถ้าฉันจะทำมัน และเค้าก็จูบตอบฉัน เหมือนตั้งใจจะยืนยันช่วยฉันอีกแรงว่า ฉันเป็นแฟนเค้า.. เราเป็นแฟนกัน ห้ามใครมายุ่ง

แล้วมันก็มีเรื่องมหัศจรรย์อีกเรื่อง ที่เกิดขึ้นกับชีวิตฉันที่ฉันยังไม่ได้เล่า เพราะเค้านี่แหละ เพราะสุดที่รักของฉัน

แอนออกปากขอคุณพ่อฉันเองเลยว่า เค้าขอดูแลฉันแทนท่าน หลังจากที่เราเป็นแฟนกันไม่นาน ก่อนที่เค้าจะต้องเรียนหนักขึ้นเมื่อขึ้นชั้นปีที่สี่ที่นี่ เค้าใช้โอกาสที่คุณพ่อกับคุณแม่ฉันมาเยี่ยมประจำปี เพื่อบอกขอท่าน ด้วยท่าทางกล้าหาญ สมเป็นทหารจริงๆ และตอนนั้นคุณพ่อฉันก็อึ้งไปพักใหญ่ๆ ฉันก็แอบลุ้นจนเครียด จนแอนสังเกตเห็นมัน เค้าเข้ามาคว้ามือฉันไปจับเอาไว้แน่น เพื่อให้กำลังใจ และตอนนั้นเองที่ฉันก็รู้ได้ว่า แอนก็ตื่นเต้นไม่แพ้ฉัน มือของเค้าข้างที่จับมือฉัน ทั้งเย็นและเหงื่อชุ่มไปหมด แต่เค้ายังใส่หน้ากากให้ดูดีและเคร่งขรึม จริงจัง คล้ายไม่หวั่นกับคำตอบที่คุณพ่อจะให้กลับมา ฉันต่างหากที่กลัวมาก กลัวมันไม่สำเร็จ กลัวคุณพ่อไม่เห็นด้วยกับเรา ฉันเหมือนคนประสาทเสียเพราะความกลัวนั้น ปั้นหน้าไม่เป็นเลยทั้งที่เคยทำได้ดี และมันก็ดีที่แอนไม่ได้แสดงความอ่อนแอในเรื่องนี้ให้ฉันกลัวตามหรือมากกว่าเดิม เค้าสมกับเป็นคนที่ฉันไว้ใจ ที่จะฝากชีวิตไว้ได้ แล้วเรื่องดีๆก็กลับเกิดขึ้นมาในที่สุด จบซะทีช่วงเวลาแห่งการลุ้นแบบนั้น คุณพ่อฉัน ท่านก็ไม่ว่าอะไร แถมยังยินดีกับพวกเราอีกด้วย หรือจะเพราะว่าท่านรู้จักท่านนายพล คุณพ่อของแอน ทำนองว่าก็เพื่อนกันอยู่แล้ว ก็ไม่รู้ ฉันกับแอนก็เลยสบายกันไป ไม่มีปัญหา และจากนั้น ฉันก็ได้เข้าไปอยู่บ้านหลังใหญ่ของแอน บ้านของท่านนายพล เอนริค ลู ในฐานะของแฟนลูกสาวท่าน กลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้ไปโดยปริยาย คุณพ่อและคุณแม่ของแอน ท่านยอมรับฉันเป็นลูกสาวคนหนึ่งเลยทีเดียว

ใช่..ฉันได้รับสิทธิพิเศษ ไม่จำเป็นต้องเป็นนักเรียนประจำอีกต่อไป แต่นั่นมันก็เป็นเวลาที่แอนใกล้จะเรียนจบจากโรงเรียนแล้ว เค้าจึงมีสิทธิ์กลับบ้านได้ทุกวัน ส่วนฉัน.. ก็ได้คุณพ่อของแอน ท่านนายพลเป็นคนจัดการให้ฉันสามารถเป็นนักเรียนไป กลับได้ ฉันกับเค้าจึงมีเวลาอยู่ด้วยกันเป็นส่วนตัวมากขึ้น

ฉันก็ไม่เข้าใจนักว่า ทำไมคุณพ่อกับคุณแม่แอน ถึงไม่ว่าที่ลูกสาวคนเดียวของท่านเลือกแฟนอย่างฉัน แต่จากที่ฟังคุณแม่แอนเล่าให้ฟัง ที่ผ่านมาคุณพ่อแอน ท่านบังคับเค้ามาทุกเรื่องแล้ว สำหรับการเรียนและการดำเนินชีวิตตลอดมา ทำให้แอนเหมือนคนไม่มีชีวิตชีวาเท่าไหร่ เพราะไม่เคยได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ทุกอย่างของเค้า ล้วนแต่ทำเพราะหน้าที่บังคับ เค้าลูกคนเดียวและเป็นความหวังเดียวของคุณพ่อ เค้าเลยถูกวางแบบแผนการชีวิตมาตลอด โดยไม่ได้คิดปฏิเสธคุณพ่อของเค้าเลย นี่จึงถือได้ว่า เป็นครั้งแรกที่แอนออกปากบอกขอร้องคุณพ่อเค้า เค้าขอท่านว่า เค้าต้องการมีฉันในชีวิต ตอนแรกท่านก็เหมือนจะต้องการแย้ง เพราะอยากให้ลูกสาวมีแฟนและแต่งงานเหมือนผู้หญิงคนอื่น แต่สุดท้ายท่านก็เปลี่ยนใจ

คุณแม่ของแอนบอกว่า ท่านก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า ทำไมคุณพ่อแอนถึงได้ยอมแอนได้ในเรื่องนี้ แต่ท่านก็เดาว่า อาจเป็นเพราะแอนดูมีความสุขขึ้น หลังจากที่ฉันเข้ามาอยู่ในชีวิตเค้า

และใช่.. แอนไม่เคยพาใครมาบ้าน ไม่เคยดูมีความสุขแบบนี้มาก่อน ไม่เคยยิ้มหรือหัวเราะจริงๆแบบนี้ จนกระทั่งเค้ามีความรัก มีฉัน และแบบนี้เองที่ทำให้ฉันกลายเป็นที่รักของคนในบ้านตระกูลลูไปด้วย

เพราะฉันถือได้ว่า.. เป็นนางฟ้าสำหรับแอนเหมือนกัน..

ฉันดีใจจังที่ได้เป็นคนสำคัญได้ขนาดนี้สำหรับแอน สำหรับคนที่ฉันรัก..

แต่ตอนนี้เราสองคนก็ยังเด็กอยู่ ยังไม่รู้ว่า วันข้างหน้าจะเป็นยังไง จะเกิดอะไรขึ้นอีกกับเรา

ในวันนี้..ฉันรู้เพียงแต่ว่า เรารักกัน.. เราเข้าใจกัน..

ขอให้มันเป็นอย่างนี้ตลอดไป..

ฉันไม่ได้ขอมากไปใช่มั้ย..แอน...

To be continue……

1 ความคิดเห็น:

[ Lightning ] กล่าวว่า...

โอ้ว.. ชิจังก็ยังเป็นชิจังอยู่อ่ะน๊า คิดมาก ขี้ระแวง ทั้งๆที่มันไม่ได้มีอะไร เข้าใจบ้างสิว่าคนที่กำลังจะจบแล้วมันต้องทำอะไรบ้าง เค้าก็ต้องมีธุระทางการเรียนที่ต้องไปทำ ไม่ใช่มานั่งปรนเปรอความสุขให้เธอคนเดียว.. คิดมากคนเดียวก็ฟุ้งซ่านคนเดียว แล้วกไปลงเอากับคนที่ไม่รู้เรื่องราวแบบนี้.. บอกตรงๆว่าเหมือนคนเห็นแก่ตัว (อ่า.. ไม่ทราบว่าด่าใครอยู่คะ ร้อนๆหนาวๆยังไงบอกไม่ถูก.. ฮ่าๆๆๆ)

แต่เมื่อเข้าใจแล้วก็ดีแล้วนะ เพราะถึงจะเป็นแฟนกัน ก็ใช่ว่าจะต้องอยู่ติดกันตลอด 24 ชั่วโมง หน้าที่มันมีหล่ยอย่าง แยกแยะ แบ่งเวลาด้วยนะจ๊ะ..

ดูสิ.. แอนจังน่ะ รักชิจังจนยอมทำให้ทุกอย่างแบบนี้ ย่ารักขนาดนี้ไม่มีวันทิ้งชิจังไปไหนได้หรอก ยิ่งไปขอกับพ่อกับแม่แบบนี้แล้ว ต้องสวมแหวนให้เร็วๆนี้แน่นอน.. อิอิ.. ต่างคนต่างรักกัน ก็อย่าเอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาทำให้ความสัมพันธ์มันแย่ลงเลยนะ ต่างคนก็ต่างเจ็บกันไปซะเปล่าๆ.. รักกัน รักกันเน้อ.. อิอิ..

ขอบคุณนะคะไรเตอร์ เขียนได้เข้าถึงอารมณ์ของคนอ่านมากค่ะ สุดยอดจริงๆเลย อยากตีก้นชิจัง.. ฮ่าๆๆๆ.. แล้วก็ตื่นเต้นตอนที่แอนจังไปขอชิจังด้วยนะ อิอิ.. ทำเหมือนโดนขอซะเองแบบนั้นแหละ.. ฮ่าๆๆๆ.. อย่าลืมมาต่ออีกนะคะ.. เป็นกำลังใจให้ค่า สู้ๆๆๆ

fiction Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...