One Shot [The bodyguard]
Losing You.
Rate : M
By : Anhy
Pairing : Anh/Shizuma X Shizuru
ชิซึรุกำลังจะแต่งงาน ฉันเองก็เหมือนกัน แต่ทำไมกันนะ ฉันถึงรู้สึกเจ็บในหัวใจแบบนี้ มันรู้สึกคล้ายกับว่า ฉันกำลังจะเสียเค้าไปจริงๆแล้ว เมื่อถึงวันนั้นที่เราสองคนแต่งงานพร้อมกัน ใช่สินะ..จะไม่ให้เจ็บแบบนี้ได้ยังไง ในเมื่อการแต่งงานนั่นไม่ใช่จัดขึ้นเพื่อเราสองคน ไม่ใช่ฉันที่ได้แต่งงานกับเค้า และไม่ใช่เค้าที่ได้แต่งงานกับฉัน..
เราต่างคน ต่างต้องแต่งงานกับคนอื่น และหลังจากวันนั้น.. ฉันกับเค้าก็คงจะเป็นได้แค่เพื่อนกันจริงๆ
แต่ฉันรักเค้ามากเหลือเกิน.. รักมากจนจะทนเก็บมันไว้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว..
แต่ฉันก็เกลียดตัวเองที่ทำแบบนั้นลงไป ฉันผิดต่อทุกคน ผิดต่อคนที่ฉันให้สัญญาว่าจะแต่งงานด้วย ผิดต่อผู้หญิงที่เป็นแฟนคนปัจจุบันของชิซึรุ คนที่เค้าจะต้องเข้าพิธีแต่งงานในวันนั้น พร้อมกับกับฉัน เพราะอะไรน่ะหรือ.. เพราะฉันปล้ำชิซึรุ.. ฉันเมา..
มันเกิดขึ้นเร็วมากเรื่องในคืนนั้น มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ชิซึรุนอนตัวสั่นอยู่ใต้ล่างตัวฉัน เสื้อผ้าของเค้าหลุดหลุ่ย ไม่เรียบร้อย สภาพของเค้าเหมือนคนเพิ่งผ่านการมีเซ็กซ์มา หน้าตาแดงก่ำ หอบเหนื่อย และที่สำคัญเค้ากำลังร้องไห้ เหมือนเค้าถูกใครบังคับให้ทำอะไรผิดๆมาอย่างนั้น ฉันได้แต่ตกใจในตอนแรกที่เห็นเค้าเป็นแบบนั้น ฉันไม่เข้าใจ มันเกิดอะไรกับชิซึรุ เค้าถึงต้องเป็นแบบนี้ จนกระทั่งฉันก้มดูตัวเอง ฉันก็ได้เห็นตัวฉันเองว่า มีสภาพไม่ต่างอะไรจากเค้าเหมือนกัน และฉันก็รู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นตรงพื้นที่หว่างขาของตัวเอง ที่กางเกงชั้นใน ใช่..ไม่ต้องถามเลยว่ามันคืออะไร มันคือสิ่งที่ออกมาพร้อมกับจุดออกัสซึ่ม แล้วฉันก็ตกใจกับความจริงข้อนี้ ฉันมีเซ็กซ์กับคนที่ตอนนี้เราเป็นแค่เพื่อนกันแล้ว และอีกไม่กี่วัน เราสองคนก็จะเข้าพิธีแต่งงานกับคนอื่น
และฉันก็ทำได้แค่เสียใจ ฉันนั่งร้องไห้กับผืนหญ้าตรงนั้น ใกล้ๆกับจุดที่ฉันกับเค้าเพิ่งใช้มันแทนเตียงนอน ใช้มันเป็นสถานที่ร่วมรักกัน แต่ฉันก็ไม่ได้ร้องไห้อยู่คนเดียว ชิซึรุลุกขึ้นมากอดฉันไว้ และพยายามจะปลอบให้ฉันหยุดร้องไห้เหมือนคนบ้า แต่ฉันก็เสียใจกับเรื่องที่ทำลงไปมากกว่าจะหยุดร้องได้ง่ายๆแบบนั้น จนกระทั่งฉันได้คำตอบกลับมาจากปากชิซึรุเองว่า ที่เค้าไม่คิดขัดขืนฉันในตอนที่ฉันพยายามจะเข้าหาเค้า เพื่อเซ็กซ์นั่น มันเพราะว่า..จริงๆแล้ว เค้าต้องการมัน เค้าต้องการฉันเกินกว่าจะห้ามใจตัวเอง เพราะว่า.. เพราะว่าในเวลานั้น..เค้าอยากมีแค่ฉัน มีแค่เรา.. แค่วันที่เหมือนในวันเก่าๆของเราเท่านั้น
ฉันเมาเพราะแค่ต้องการลืมความเหงาในใจ ที่มันเฝ้านึกถึงวันเก่าๆของฉันและชิซึรุ คิดถึงเวลาที่เราเป็นแฟนกัน เค้าเป็นของฉันและฉันเป็นของเค้า ทางพฤตินัย ฉันกับเค้า เราเป็นสามีภรรยา เราอยู่กินกันมาแบบนั้นหลายปี ก่อนที่โชคชะตาจะพาให้ฉันกับเค้าต้องเลิกกัน ซึ่งก็เป็นฉันเองที่ทำให้มันเกิดขึ้น เป็นฉันที่ทำเหมือนผลักไสชิซึรุให้ไปจากชีวิตฉัน แต่ฉันในตอนนั้น บ้าแต่งาน หลงแต่ตำแหน่งและอำนาจที่จะได้มาเพิ่มในมือ ฉันลืม ลืมว่าฉันยังมีเค้าอยู่ให้แคร์ ฉันควรจะดูแลเค้ามากกว่าการปล่อยปละละเลย ฉันเลือกไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ โดยไม่คิดที่จะบอกเค้าก่อน ไม่ปรึกษา แล้วความเข้าใจของเราก็สวนทางกัน ฉันคิดว่าชิซึรุจะรอได้กับเวลาไม่กี่ปีที่ฉันต้องห่างจากเค้า แต่ไม่..เค้าจากไป อย่างที่ฉันไม่มีโอกาสได้อธิบายอะไรเลย..
แต่ฉันก็โทษชิซึรุไม่ได้หรอกนะว่า.. ฉันเองที่ทำเหมือนเค้าเป็นของตาย คิดจะอยู่ก็อยู่ คิดจะไปก็ไป ฉันไม่คิดว่า..ของตายอย่างชิซึรุ จะดิ้นออกจากอ้อมแขนของฉัน ไปสู่อ้อมอกของคนอื่นแบบนี้ และฉันคิดผิด..
แต่ฉันจะไม่ยอมปล่อยให้ชิซึรุจากไปง่ายๆแบบนี้ เรายังไม่ได้บอกลากันอย่างเป็นทางการเลยนะ หรือฉันควรจะเก็บเธอไว้แบบนี้ดีล่ะ..ที่รัก
ฉันกำลังพยายามทำให้ชิซึรุร้องเรียกชื่อฉันอีกครั้งในคืนนี้.. ฉันกำลังบังคับให้เค้ามาร่วมรักด้วย ใช่..บังคับ เค้าไม่ได้เต็มใจหรอก แต่ฉันต้องทำ ในเมื่อเค้าตบหน้าฉันก่อน ชิซึรุตบหน้าฉัน ทั้งที่รู้ดีว่า เค้าจะต้องเจออะไรหลังจากที่ตบหน้า ผู้การแอน ลู..
เธอจำสามีเก่าตัวเองไม่ได้หรือไง.. คุณนายลู.. เธอเป็นของฉัน..
มันน่าแปลกนะที่ชิซึรุไม่สู้ฉันเลย ทั้งที่เค้าก็น่าจะทำมันได้ เค้าเป็นทหารเก่า เป็นถึงผู้พันที่ผ่านสงครามมาแล้วหลายสนาม และเป็นคนที่ฉันฝึกมากับมือ แต่เค้ากลับยอมให้ฉันเข้าไปกางเกงของเค้าได้แบบนี้ นี่คือสิ่งที่เค้าต้องการใช่มั้ย..
เค้าชอบทำเหมือนว่าตัวเองเก่งในเรื่องนี้ เรื่องพาผู้หญิงอื่นลงเตียง ฉันรู้มาก่อนหน้าที่จะมาเจอเค้าที่นี่ ก่อนที่เค้าจะหาคนถูกใจมาแต่งงานด้วยได้แบบนี้ ชิซึรุทำตัวเป็นเพลย์เกิร์ล หลังจากที่เหมือนเลิกกับฉันไป เค้ามีผู้หญิงมานอนด้วยไม่ซ้ำหน้า และเกือบตายเพราะผู้หญิงที่พยายามจะแก้แค้นเค้า และก็เป็นฉันที่พาเค้าออกมาจากจุดนั้น ดึงเค้าขึ้นมาจากชะตากรรมที่เหมือนจะทำให้เค้าตายก่อนได้แต่งงานกับคู่หมั้นคนนี้
ฉันยอมรับว่า โกรธมากที่รู้ว่าชิซึรุใช้ร่างกายเปลืองแค่ไหน เค้าให้คนอื่นมาสัมผัสเค้า ลบร่องรอยที่ฉันเคยสัมผัส ลุกล้ำในสิ่งที่เป็นของฉันมาก่อนนั่น และฉันก็จะเอามันคืนในคืนนี้ ทำให้ชิซึรุได้รู้สึกซะทีว่า ใครกันแน่ที่เป็นเจ้านายของเค้า..
และฉันก็ได้รู้ว่า..ชิซึรุไม่ได้เปลี่ยนไปจากที่ฉันได้สัมผัสเค้าในครั้งสุดท้ายเลย เค้ายังสวยเหมือนเดิม กลิ่นหอมน่าเสพติด กลิ่นที่ฉันหลงใหล ถึงตัวเค้าจะชุ่มไปด้วยเหงื่อแบบนี้ มันก็ยังหอม.. เสียงครางหวานจับหัวใจฉัน.. มันทำให้ฉันล่องลอย.. ฉันมีความสุข..
ฉันหยุดตัวเองไม่ได้อีกต่อไป ยิ่งได้สัมผัสกับสิ่งนี้ที่ฉันต้องการมัน สองเต้านี้ยังคงงดงามเหมือนครั้งนั้นไม่มีผิด คงเพราะชุดชั้นในที่เค้าเอาใจใส่มันเป็นอย่างดีในการเลือกมันมาใช้กับตัวของเค้า ช่วยให้มันคงความสวยแบบนี้ มาได้จนถึงวันนี้ ทั้งที่มันหลายปีแล้ว แต่ที่จะดูเปลี่ยนไปในตัวชิซึรุจากที่ฉันสัมผัสมันได้ในตอนนี้ ก็เห็นจะเป็นกล้ามเนื้อตามตัวที่ทำให้เค้าดูตัวแน่นขึ้น คงมาจากการออกกำลังกาย จากงานที่เค้าทำ แต่ถึงจะสัมผัสได้ว่าเค้ามีกล้ามเนื้อมากขึ้นแบบนี้ โดยเฉพาะที่หน้าท้องที่เป็นลอนแข็ง ฉันรู้สึกถึงมันตอนที่มือของฉันไล้ไปโดนนั่น ความเนียนนุ่มของผิวพรรณของเค้าก็ยังคงอยู่ และการที่ชิซึรุเป็นแบบนี้ในวันนี้ มันไม่ได้ทำให้เค้าดูน่าเกลียดหรือดูแย่ หรือน่ากลัวอะไร เค้ายังหุ่นดีเหมือนเดิม และกล้ามเนื้อนั่น ก็กลับทำให้เค้าดูเซ็กซี่มากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก ไม่น่าแปลกใจเลยว่า ทำไม..ใครๆจึงต้องการจะนอนกับเค้า หรือไม่ก็ติดใจเค้าจนอยากจะเก็บเค้าไว้เป็นสมบัติส่วนตัว แม้แค่จะได้เห็นหรือรู้สึกถึงมันแค่ครั้งเดียวก็ตาม แล้วแบบนี้..คืนนี้ฉันจะปล่อยเค้าไปง่ายๆได้ยังไงกันล่ะ..
เพราะถึงจะดูแข็งแกร่งกว่าเดิมมากเพียงใด เค้าก็ยังเป็นของฉันอยู่ดี ชิซึรุปฏิเสธไม่ได้หรอกว่า ไม่ว่ายังไง เค้าก็แพ้ฉัน..เรื่องบนเตียง ใครกันจะรู้ว่า ที่คู่นอนที่มีชื่อว่า “ชิซึรุ ฟูจิโนะ” เก่งเรื่องแบบนี้ได้เพราะใคร ใช่..เพราะฉันไงล่ะ ฉันสอนเค้าเอง..
แล้วลูกศิษย์คนเก่งของฉัน ก็ทำให้ฉันได้รู้ว่า.. วันนี้เค้าเก่งมากขนาดไหน ที่เค้าไม่ยอมเป็นแค่ฝ่ายถูกกระทำเพียงฝ่ายเดียว เพราะในขณะเดียวกันที่นิ้วของฉันสามารถเข้าไปสนุกสนานอยู่ในตัวของเค้าได้ เค้าก็ทำแบบนั้นได้กับฉันเหมือนกัน และฉันก็รู้สึกเจ็บนะกับการถูกทำแบบนี้
ใช่สิ..นานมาแล้วที่ฉันไม่ได้ให้ใครเข้าไปในถ้ำสวาทของฉัน แต่มันก็รู้สึกดีจังกับความรู้สึกนี้ที่ทั้งเจ็บและเสียวไปพร้อมๆกัน เค้าสามารถทำให้ฉันคลั่งได้ กับการที่เค้าเข้าออกในตัวฉัน แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะ ฉันรู้..ชิซึรุเองก็อยากได้มันพอๆกันกับที่ฉันเป็น
บทเพลงแห่งรักของเราถูกบรรเลงขึ้นอย่างรวดเร็วและหนักหน่วง ด้วยความโหยหาซึ่งกันและกัน ฉันคิดถึงเค้ามาก ฉันกับเค้าโยกตัวเองไปในจังหวะที่เข้ากันได้ดี โดยมีชิซึรุยอมนอนอยู่บนผืนหญ้าที่เราใช้ต่างเตียงนอน เค้ากอดฉันด้วยมือข้างที่ว่างอยู่ บังคับฉันไม่ให้ไปไหน และในที่สุด ทุกอย่างที่จบลง พร้อมเสียงหอบหายใจของเราท่ามกลางความเงียบสงบของสวนหย่อมหลังบ้าน “ฟูจิโนะ” ที่ที่ช่วยให้ความทรงจำอันล้ำค่าของฉันกลับคืนมา และที่ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า..ผิดต่อทุกคน..
ฉันขอโทษนะ.. ฉันผิด.. แต่ฉันมีความสุข.. กับความฝันที่จะเป็นจริงได้..
ครั้งสุดท้ายเท่านั้น..
มันมีความสุขนะกับการได้อยู่แบบนี้กับชิซึรุอีกครั้ง ความฝันของฉันได้เป็นจริง แต่มันก็แค่คืนนี้เท่านั้น เรานอนกอดกัน ร้องไห้ด้วยกัน และบอกลากันด้วยจูบที่ดูดดื่ม ฉันจะไม่ลืมเลยว่า..ฉันรักเค้ามากเพียงใด และไม่ลืมที่เค้าได้บอกกับฉัน ในความจริงข้อนี้.. ฉันยังเป็นสุดที่รักของเค้าอยู่.. แต่เราสองคนก็เป็นได้แค่ฝันของกันและกัน เพราะมันจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง ฉันให้สัญญากับเค้าไป สัญญาที่ทำให้ฉันต้องตัดขาดจากเค้าไปตลอดกาล..
นางฟ้าของฉัน.. ฉันสูญเสียเธอ.. เพราะตัวเอง..
แต่ฉันจะอยู่ตรงนี้.. เพื่อเธอเสมอนะ.. ไม่ว่าเธอจะเห็นฉันเป็นอะไรสำหรับเธอก็ตาม..
สุดที่รัก... ลาก่อน..
End.
1 ความคิดเห็น:
เห็นมั้ยว่าคำพูดน่ะมันสำคัญแค่ไหน.. ใช่แต่บอกว่าการกระทำแสดงทุกสิ่งทุกอย่างให้เห็น แต่ถ้ามันขาดการอธิบาย.. เห็นอย่างไรก็ไร้ประโยชน์..
แอนจากไปทั้งๆที่ไม่ได้มาพูดคุยอะไรกับชิจัง ทั้งๆที่ตอนนั้นชิจังกับแอนก็เป็นมากกว่าแฟนกันไปแล้ว และทั้งๆที่แอนเองก็ไปขอเค้ามาจากพ่อแม่เค้ามาแล้วแท้ๆ แต่ทำไมถึงได้ละเลยแบบนี้.. ส่วนหนึ่งก็คงมาจากงานที่เพิ่มมากขึ้น โอเค เข้าใจ.. แต่การที่แอนไปโดยไม่ลาแบบนี้ มันผิดนะ..
ผิดเพราะอะไรน่ะเหรอ.. ทำเป็นไม่รู้จักแฟนตัวเองไปได้เนาะ ชิจังเป็นยังไงแอนน่าจะรู้ดี เค้าโหยหายเธอ เค้ารักเธอ เค้าต้องการอยู่กับเธอ.. และเมื่อเธอตีตัวห่างออกไปนั่นมันก็แปลได้ตามความคิดของชิจังว่า "เธอเบื่อฉันแล้ว" แบบนั้น.. และจากความน้อยใจ ความเหงา ความเศร้า ก็แปลเปลี่ยนไปเป็นการแก้แค้น เอาคืนตามระยะเวลาที่ผ่านไป.. ชิจังก็คิดแหละ ว่าถ้าแอนไป ไม่สนใจตัวเองแบบนี้แล้ว และทำไมฉันจะต้อไปสนใจคนที่ไม่สนใจฉันแบบนั้นอีก..
นั่นมันก็เกิดมาจากการที่ไม่พูดคุยกัน.. แอนหันหลังใส่ชิจังเมื่อวันนั้น มันก็เลยทำให้เรื่องมันแย่ลง.. แต่มาวันนี้ แอนจะมารั้งขอให้ชิจังกลับมาเป็นของตัวเอง มันทำไม่ได้แล้วล่ะ เพราะต่างคนต่างมีคนของตัวเองไปแล้ว..
และจากการทะเลาะกันจนเลยเถิดกันไปถึงขั้นมีอะไกันอีกครั้งนั่น.. มันก็ผิดอยู่ดีนั่นแหละ.. ถ้าคนของเธอสองคนรู้เข้าจะเป็นยังไง.. แต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อยก็ได้เข้าใจกัน ถึงแม้มันจะสายไปแล้วก็ตามที..
อย่าได้คิดว่าใครเป็นขอตาย อย่าได้คิดว่าใครจะยอมรอเธอได้นานขนาดนั้น อย่าได้คิดว่าใครจะเข้มแข็งเมื่อขาดคนที่รักหมดหัวใจ.. คนเรามันมีขีดจำกัดกันทั้งนั้น ถ้าไม่อยากเสียอะไรไปจนสายเกินแก้ ก็จงทำเอาปัจจุบันให้ดีที่สุด..
จากนี้แอนกับชิจังก็คงเป็นได้แค่เพื่อน พี่ น้อง ที่สำคัญที่สุดแค่นั้น เป็นอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว.. ก็ขอให้มีความสุขในสิ่งที่ได้เลือกแล้วละกันนะ.. ^^
ขอบคุณค่ะไรเตอร์ สั้นๆแต่ได้ใจความ.. อ่านแล้วอิน อินได้ตลอดล่ะนะข้าพเจ้าอ่ะ ฮ่าๆๆๆ.. แล้วจะแวะมาบ่อยๆนะคะ.. เป็นกำลังใจให้ค่า.. สู้ๆๆๆ
แสดงความคิดเห็น