Side Story [Runaway Bride]
Ch.2 : Love or Lust.
Rate : M
By : Anhy
Pairing : Anh/Shizuma X Shizuru
นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย.. ชิซึรุยังอยู่กับฉัน..
เพราะแสงแดดที่ลอดผ่านหน้าต่างมา ทำให้ฉันต้องลืมตาตื่นขึ้น งัวเงียกับความเพลียที่ยังหมดไปได้สักพัก ก็ต้องตกใจ เพราะนึกขึ้นได้ว่าฉันลืมอะไรบางอย่าง ฉันแทบร้องไห้และโกรธตัวเองที่เผลอหลับไปเมื่อคืน ทั้งที่อยากนอนมองหน้าเค้าตลอดไป ฉันกลัวเค้าหายไปจากข้างๆฉันอีกครั้ง ฉันคงทนมันไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
แต่แทนที่ฉันจะร้องไห้ ฉันกลับยิ้มได้อย่างมีความสุข เมื่อรู้สึกถึงน้ำหนักตัวของใครบางคนที่กำลังกอดก่ายตัวฉันอยู่ คล้ายๆเมื่อคืน มิน่าล่ะ ฉันถึงได้ไม่หนาวเลย เพราะความอุ่นของตัวชิซึรุนั่นเอง แต่มันก็ต้องแลกมากับความเมื่อยและชาตรงร่างกายในส่วนที่ถูกเค้าทับไว้ ใช่สินะ..เราสองคนนอนเบียดกันอยู่บนโซฟามาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนี่.. คิดไปก็หลายชั่วโมงทีเดียว แต่ดูเหมือนชิซึรุจะยังไม่อยากลุกเลย ฉันควรจะทำยังไงดีล่ะ ฉันต้องไปเรียนเสียด้วยสิ ไม่อยากขาดเรียนแต่ก็ไม่อยากห่างจากเค้าเหมือนกัน แต่ฉันก็คงต้องเลือก
อุ้มเค้าเข้าไปนอนในห้อง ฉันอยากให้ชิซึรุได้นอนในที่ที่สบายขึ้นกว่าโซฟา ระหว่างนั้นก่อนไปเรียน ฉันยังพอมีเวลาทำมื้อเช้าไว้ให้เค้าอยู่ เผื่อเค้าตื่นมาไม่เจอฉันอยู่บ้าน จะได้มีอะไรทาน ไม่ปวดท้อง
อา...ตอนนี้ฉันกำลังทำตัวเหมือนคนมีครอบครัวแล้วเลยนะเนี่ย.. อืมก็..อันที่จริง..ฉันเองก็อยากแต่งงานนะ แต่จะแต่งได้ยังไงล่ะ.. ใครที่ไหนจะมาแต่งด้วย แต่ก็นั่นแหละนะ ถึงจะมีคนอยากแต่งกับฉัน ฉันก็คงจะทำไม่ได้ ฉันแต่งงานไม่ได้หรอก ถ้าไม่ใช่กับ..ชิซึรุ..
แต่ฉันจะทำยังไงให้ได้แต่งงานกับเค้ากันล่ะ ในเมื่อเรา..ไม่ใช่แฟนกัน.. เราก็แค่...นอนด้วยกันเท่านั้น.. ใช่มั้ย..
ชิซึรุตื่นแล้ว และก็มาทำให้ฉันหนักใจอีกแล้วสิ เค้าชอบทำให้ฉันมีปัญหากับตัวเอง เพราะฉันอดทนไม่ได้ทุกทีเวลาที่ถูกเค้ากอด ยิ่งเวลาที่เค้ากอดฉันจากด้านหลัง นำหน้าอกอวบอิ่มของเค้ามาเบียดหลังฉัน ฉันก็แทบอยากจะหยุดหายใจ มือไม้สั่นจนแทบจะหยิบจับอะไรไม่ได้แล้ว มันเหมือนชิซึรุกำลังจะฆ่าฉันทางอ้อมที่เค้าทำแบบนี้ เค้ากำลังจะทำให้ฉันสติแตก และอยากจะ...... อ่า..... อยากจะ.....กับเค้า...
แต่ฉันก็พยายามสะกดใจตัวเองไว้ให้นิ่งมากพอที่จะหันไปทำท่าเหมือนดุเค้า แต่ว่า..พอหันไปเห็นหน้าเค้า..เท่านั้น อำนาจจากดวงตาสีแดงก็ทำให้ฉันถอดใจ แค่เค้ายิ้มหวานๆให้กับทำหน้าตาเหมือนเด็กไร้เดียงสาแบบนั้น ฉันก็หมดทางไป คำพูดทั้งหลายที่คิดว่าจะหามาดุเค้าก็อันตรธานหายไปทันที
เป็นแม่มดรึเปล่านะ..ชิซึรุ..
จากนั้น..เราสองคนก็ไม่พ้นทำเรื่องเดิมกันอีก.. ฉันคงจะต้องไปเรียนสายแน่ๆ เพราะมัวแต่วุ่นวายอยู่กับการ.. เอ่อ..ทานอาหารเช้าบนเตียงกับชิซึรุ แต่ก็ช่างเถอะ เรื่องสายหรือไม่สาย.. แค่ฉันได้มีความสุขกับเวลาที่มีเค้าอยู่ที่นี่ด้วยเท่านั้นก็พอแล้ว แล้วเรื่องเรียนฉันจะจัดการมันให้เรียบร้อยเอง หลังจากที่ฉันได้เพิ่มความสูงของตัวเองด้วย การดื่มด่ำกับทรวงอกสวยๆของผู้หญิงที่อยู่ด้านล่างตัวฉันคนนี้เสียก่อน แต่ฉันจะสูงไปกว่านี้อีกทำไมกันนะ แค่นี้ก็โดนว่า ว่าเป็น “เปรต” แล้วนี่นา..
แล้วฉันผิดตรงไหนล่ะ ที่ฉันเป็นผู้หญิงที่สูงกว่าผู้ชายบางคนแบบนี้ แค่ 188 cm. เท่านั้นเอง
และฉันก็ไม่รู้ว่า ทำไม.. ชิซึรุถึงได้ไปมีเรื่องกับคนอื่นได้แบบนี้ ทั้งที่เค้าไม่รู้จักใครเลย ไม่น่าเชื่อเลยนะว่า..ชิซึรุจะไปทะเลาะกับเด็กอายุน้อยกว่า แค่เพราะว่า..เด็กสาวคนนั้น แสดงทีท่าว่าสนใจฉัน ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ตัวฉันเองจะมีคนมาสนใจและคอยมองอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งชิซึรุพูดขึ้น
มันเกิดขึ้นตอนที่ฉันพาเค้าไปนั่งดื่มชาและทานอาหารในร้านอาหารของญาติสนิทฉัน ที่เค้าให้ฉันดูแลแทนลับๆนั่น ไม่มีใครรู้ว่าฉันเป็นเจ้าของที่นั่นคนหนึ่ง นอกจากผู้จัดการร้าน ฉันทำเหมือนเป็นลูกค้าทั่วไป แค่มานั่งอ่านหนังสือและจิบกาแฟ ทานอาหารบ้างบางมื้อ แต่วันนี้ฉันพาชิซึรุมาด้วย สาวสวยข้างตัวฉันไม่พยายามจะทำตามที่ฉันขอเค้าเลย ฉันไม่อยากให้เค้าเสียหาย กลัวเค้าขายไม่ออกเหมือนที่เค้าอยากจะหาคนมาแต่งงานด้วย ฉันก็เลยสั่งเค้าว่า ไม่ให้เค้าทำตัวเหมือนเราอยู่ที่ห้องด้วยกัน ห้ามจูบ ห้ามเล่นทะลึ่งตึงตัง แต่เหมือนชิซึรุจะฟังคำขอของฉันได้ไม่ได้ เค้าก็ละเมิดข้อห้ามที่ฉันขอเค้า เค้าจูบฉันต่อหน้าคนในร้าน ฉันอายนะในทีแรก แต่ไม่รู้ทำไม ถึงได้จูบเค้าตอบ จากนั้น ฉันก็นั่งก้มหน้าอ่านหนังสืออย่างเดียว ปล่อยให้สาวสวยตรงหน้าฉันได้ทำความรู้จักกับร้านนี้ต่อไป แต่นั่นกลับเป็นสาเหตุให้ชิซึรุไม่พอใจใครบางคนที่นี่เหมือนกัน เด็กสาวคนนั้นนั่นเอง
ชิซึรุไปมีเรื่องกับเด็กคนนั้น ด้วยข้ออ้างว่า เด็กนั่นมองฉันไม่วางตา เค้าไม่ชอบ แต่ฉันกลับหัวเราะใส่เค้า ทำเหมือนไม่สนใจและว่าเค้าไร้สาระ แต่ก็นะ.. จริงๆแล้ว ฉันดีใจมาก มากที่สุด ที่ชิซึรุทำแบบนี้.. เค้าทำเหมือนหึงฉัน ทำเหมือนเค้าหวงแฟน ถึงได้ไปทะเลาะกับผู้หญิงคนอื่นเรื่องฉัน มันน่าดีใจจริงๆนะที่รู้แบบนี้ แต่มาคิดอีกที..เค้าก็อาจจะแค่กลัวว่า ถ้าฉันมีใครนอกจากเค้า เค้าจะไม่ได้อะไรที่เค้าจะได้จากฉันอีกต่อไป โดยเฉพาะเซ็กซ์...
โอ่..นี่ฉันกำลังคิดว่า ชิซึรุอยู่กับฉันเพราะต้องการแค่เรื่องนั้นหรอกเหรอ.. ฉันไม่น่าคิดแบบนี้เลย.. แต่มันจะไม่ให้คิดได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อเราสองคนเหมือนไม่มีอะไรที่ได้ทำร่วมกัน นอกจากเรื่องบนเตียง ในทุกครั้งที่หลังจากที่เค้าหนีงานแต่งงานมา ชิซึรุก็ทำเหมือนว่า..เค้าต้องการมันอยู่ตลอดเวลาอย่างนั้น เหมือนเค้ากระหายมันมาก ฉันไม่เข้าใจเค้าเลย..จริงๆ
แต่มันก็อาจจะเป็นฉันก็ได้ที่ทำเหมือนขาดเค้าไม่ได้ เพราะฉันก็ต้องการเรื่องแบบนี้จากเค้าเหมือนกัน ฉันต้องการตัวชิซึรุ ต้องการร่างกายอันงดงามของเค้า ต้องการสูดดมกลิ่นหอมจากตัวเค้า และทุกๆอย่างที่อยู่ในตัวเค้าทั้งหมด นี่จะเรียกว่า..ฉันรักหรือหลงในเรื่องแบบนี้กับเค้ากันแน่นะ หรือในเรื่องนี้ เรื่องรักหรือหลง มันจะต่างกันเพียงนิดเดียวที่ว่า.. ฉันยอมทำทุกอย่างได้เพื่อให้ได้เห็นชิซึรุยิ้มก็พอ ฉันอยากจะปกป้องรอยยิ้มของเค้าไว้แบบนี้ แบบนี้แล้ว..เค้าเรียกว่า รักหรือหลงกันล่ะ
ฉันกำลังนั่งทำแผลให้ชิซึรุ ปากเค้าแตก ปากสวยๆของเค้าถูกทำร้ายมา เพราะไปมีเรื่องกับเด็กผู้หญิงคนนั้น ฉันหัวเราะเค้านะที่เค้าถูกทำแบบนี้ ฉันทำเหมือนจะสมน้ำหน้าเค้าที่ไปมีเรื่องมา กับอะไรที่ไร้สาระแบบนั้น ฉันแสดงออกเหมือนว่า ฉันไม่สนใจที่เค้าออกตัวว่าหวงฉันมากมายแบบนั้น แต่เค้าจะรู้มั้ยนะว่า... จริงๆแล้ว..ฉันดีใจมากกับเรื่องนี้ มันเหมือนชิซึรุหึงฉัน..แบบแฟน
อยากกอดและหอมแก้มเค้าที่สุดเลย.. ถ้าไม่ติดที่ว่า..ฉันจะต้องเก็บอาการเอาไว้.. ฉันคงจะทำ..
แต่ฉันก็ไม่วายจะเผลอและหลุดอาการเก็กขรึมของตัวเอง เพราะระหว่างที่ฉันทำแผลที่ปากให้ชิซึรุ จิตใจของฉันล่องลอยไปจากตัว และฉันก็เผลอตัว ใช้ลิ้นเล็มเลียเลือดที่ออกมาจากแผลที่ริมฝีปากของเค้า ฉันเผลอจูบชิซึรุตอนทำแผล และก็เกือบจะเผลอทำอย่างอื่นอีกด้วย หากว่า..ชิซึรุไม่ส่งเสียงครางออกมาซะก่อน เราก็คงได้นอนด้วยกันอีก ไม่ได้ทำแผลกันล่ะ
และแล้วฉันก็ทำสำเร็จ ฉันสามารถห้ามใจตัวเองได้ในคราวนี้ และได้แกล้งชิซึรุคืนด้วย ฉันออกแรงกดสำลีกับปากสวยๆของเค้า จนชิซึรุร้องเสียงหลง หมดอารมณ์ที่จะทำอะไรกับฉันไปเลย จากนั้นเค้าก็ทำเหมือนจะงอนฉันแทน แต่ฉันก็พอจะรู้นะว่า ชิซึรุก็ทำไปอย่างนั้นแหละ เพราะว่า..หลังจากที่ทำแผลและรับมื้อค่ำกันไปเรียบร้อย ฉันกับเค้าก็จบวันนี้ด้วยกันบนเตียงนอนอีกครั้ง ฉันทำให้ชิซึรุร้องเรียกชื่อฉันได้อีกคืน ฉันทำตามที่เค้าต้องการ และแน่นอน..ฉันเองก็ต้องการมันด้วยเหมือนกัน
ชิซึรุอยู่ให้ฉันได้กอดอีกคืนแล้ว ฉันดีใจจัง แต่ฉันจะทำยังไงนะ ให้เค้าอยู่กับฉันตลอดไป.. ฉันรักเค้ามากเหลือเกิน..
To be continue…
1 ความคิดเห็น:
เธอก็เป็นซะแบบนี้ตลอดแหละแอน.. เธอบอกเธอไม่รู้ว่าชิจังคิดอะไรยังไงแบบไหนกับเธอ.. นั่นมันเป็นข้ออ้างที่เธอพยายามที่จะไม่บอกรักเค้าหรือเปล่า เพราะลองคิดดูดีๆนะ ที่ชิจังบอกว่าจะไปแต่งงาน แล้วก็หนีมาตั้งห้าครั้งเนี่ย ห้าครั้งเลยนะ มันไม่ใช่น้อยๆเลยกับการที่ชิจังไปหลอกใครมาแล้วจบลงด้วยการหนีมาอยู่กับแอนน่ะ นี่ถ้าไม่ใช่ชิจังนะ หนึ่งในเจ้าบ่าวห้าคนนั่นต้องตามมาแก้แค้นแน่ๆเลยล่ะ.. คิดดูว่าทำไมเค้าถึงหนีมา และแต่ละครั้งที่หนีมาน่ะ เค้ากลับมาหาใคร..
จริงๆมันก็ไม่แปลกหรอกที่แอนจะคิดมากน่ะ เพราะชิจังก็ดูร้ายในเรื่องแบบนั้นด้วยนี่นา ใครก็คงไม่คิดหรอกว่าชิจังจะรอดมาจากเงื้อมมือของเจ้าบ่าวทั้งหลายทั้งแหล่ได้น่ะ.. แต่ก็นะ.. นี่คือชิจังนะ แอนอย่าได้ลืมข้อนี้.. ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา..
สำหรับผู้หญิงน่ะ เซ็กซ์คือความรัก ต้องรักเท่านั้นถึงจะให้เซ็กซ์เป็นค่าตอบแทน แล้วชิจังน่ะนะ เป็นพวกที่บูชาความรักอยู่แล้ว.. เพราะฉะนั้นแอนก็ลองคิดดูเถอะว่าทำไม ชิจังถึงได้ให้เซ็กซ์กับแอนได้.. แบบไม่จำกัดจำนวน.. ไม่ใช่เพียงเพราะร่างกายเค้าต้องการอย่างเดียวหรอกนะ.. หัวใจเค้าก็เรียกร้อง.. เรียกร้องจากคนที่ชื่อ แอน ลู.. ไงล่ะ..
เอาเป็นว่าดูกันต่อไปละกันนะว่าชิจังจะออกลายยังไงอีก แต่ก็ระวังไว้ให้ดีเถอะ เพราะผู้หญิงคนนี้หึงได้ไม่ธรรมดา อย่าไปอ่อยใครเข้าล่ะแอน ถึงจะบอกว่าไม่รู้ตัวก็เถอะ แต่ชิจังไม่ให้อภัยคนที่มาเกาะแกะกับแอนหรอกนะ.. ย้ำ.. ไม่ให้อภัยคนที่มาเกาะแกะกับแอน.. ฮ่าๆๆๆ..
อา.. วันนี้ก็หลับฝันดีอีกวันหนึ่ง ได้อ่านตอนที่คิดถึงแบบนี้.. อิอิ.. ขอบคุณไรเตอร์มากค่ะ.. แล้วแวะมาอีกนะคะ ข้าพเจ้าเกาะขอบบล็อกรออ่านเหมือนเดิมจ้า..^^
แสดงความคิดเห็น