Queen's Blade hide & seek Ch.6.5 แปลไทย

วันนี้เราจะมาแจกมังกะแปลของ Queen's Blade hide & seek ให้อ่านกัน ขอเริ่มต้นด้วย Chapter 6.5 ค่ะ เพราะคนแปลชอบตอนนี้ ฮ่าๆๆ เพราะว่ามีคนนี้เยอะค่ะ
หวังว่าท่านคงจะพอรู้จักกันบ้างกับอนิเมะเสี่ยงเลือดกำเดาไหลอย่าง Queen's Blade
ข้าพเจ้าจึงละไว้ในฐานที่เข้าใจกัน แต่ส่วนตัวแล้ว..ข้าพเจ้านิยมอ่านมังกะมากกว่า
เพราะว่า..มันเป็นลายเส้นของอ.Nanzaki Iku/Doropanda Tours หรือแพนด้าหื่น ซึ่งเป็นผู้สรรค์สร้างโดจินชิันัท

อย่างไรก็ตาม..เชิญโหลดไปเชยชมกันได้ตามสะดวกค่ะ

Queen's Blade hide & seek ch.6.5

English from : Manga Fox
Thai : Anhy
Download Link : Ziddo, Skydrive และ Media File

Losing You.One Shot [The bodyguard]

One Shot [The bodyguard]

Losing You.

Rate : M

By : Anhy

Pairing : Anh/Shizuma X Shizuru

ชิซึรุกำลังจะแต่งงาน ฉันเองก็เหมือนกัน แต่ทำไมกันนะ ฉันถึงรู้สึกเจ็บในหัวใจแบบนี้ มันรู้สึกคล้ายกับว่า ฉันกำลังจะเสียเค้าไปจริงๆแล้ว เมื่อถึงวันนั้นที่เราสองคนแต่งงานพร้อมกัน ใช่สินะ..จะไม่ให้เจ็บแบบนี้ได้ยังไง ในเมื่อการแต่งงานนั่นไม่ใช่จัดขึ้นเพื่อเราสองคน ไม่ใช่ฉันที่ได้แต่งงานกับเค้า และไม่ใช่เค้าที่ได้แต่งงานกับฉัน..

เราต่างคน ต่างต้องแต่งงานกับคนอื่น และหลังจากวันนั้น.. ฉันกับเค้าก็คงจะเป็นได้แค่เพื่อนกันจริงๆ

แต่ฉันรักเค้ามากเหลือเกิน.. รักมากจนจะทนเก็บมันไว้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว..

แต่ฉันก็เกลียดตัวเองที่ทำแบบนั้นลงไป ฉันผิดต่อทุกคน ผิดต่อคนที่ฉันให้สัญญาว่าจะแต่งงานด้วย ผิดต่อผู้หญิงที่เป็นแฟนคนปัจจุบันของชิซึรุ คนที่เค้าจะต้องเข้าพิธีแต่งงานในวันนั้น พร้อมกับกับฉัน เพราะอะไรน่ะหรือ.. เพราะฉันปล้ำชิซึรุ.. ฉันเมา..

มันเกิดขึ้นเร็วมากเรื่องในคืนนั้น มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ชิซึรุนอนตัวสั่นอยู่ใต้ล่างตัวฉัน เสื้อผ้าของเค้าหลุดหลุ่ย ไม่เรียบร้อย สภาพของเค้าเหมือนคนเพิ่งผ่านการมีเซ็กซ์มา หน้าตาแดงก่ำ หอบเหนื่อย และที่สำคัญเค้ากำลังร้องไห้ เหมือนเค้าถูกใครบังคับให้ทำอะไรผิดๆมาอย่างนั้น ฉันได้แต่ตกใจในตอนแรกที่เห็นเค้าเป็นแบบนั้น ฉันไม่เข้าใจ มันเกิดอะไรกับชิซึรุ เค้าถึงต้องเป็นแบบนี้ จนกระทั่งฉันก้มดูตัวเอง ฉันก็ได้เห็นตัวฉันเองว่า มีสภาพไม่ต่างอะไรจากเค้าเหมือนกัน และฉันก็รู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นตรงพื้นที่หว่างขาของตัวเอง ที่กางเกงชั้นใน ใช่..ไม่ต้องถามเลยว่ามันคืออะไร มันคือสิ่งที่ออกมาพร้อมกับจุดออกัสซึ่ม แล้วฉันก็ตกใจกับความจริงข้อนี้ ฉันมีเซ็กซ์กับคนที่ตอนนี้เราเป็นแค่เพื่อนกันแล้ว และอีกไม่กี่วัน เราสองคนก็จะเข้าพิธีแต่งงานกับคนอื่น

และฉันก็ทำได้แค่เสียใจ ฉันนั่งร้องไห้กับผืนหญ้าตรงนั้น ใกล้ๆกับจุดที่ฉันกับเค้าเพิ่งใช้มันแทนเตียงนอน ใช้มันเป็นสถานที่ร่วมรักกัน แต่ฉันก็ไม่ได้ร้องไห้อยู่คนเดียว ชิซึรุลุกขึ้นมากอดฉันไว้ และพยายามจะปลอบให้ฉันหยุดร้องไห้เหมือนคนบ้า แต่ฉันก็เสียใจกับเรื่องที่ทำลงไปมากกว่าจะหยุดร้องได้ง่ายๆแบบนั้น จนกระทั่งฉันได้คำตอบกลับมาจากปากชิซึรุเองว่า ที่เค้าไม่คิดขัดขืนฉันในตอนที่ฉันพยายามจะเข้าหาเค้า เพื่อเซ็กซ์นั่น มันเพราะว่า..จริงๆแล้ว เค้าต้องการมัน เค้าต้องการฉันเกินกว่าจะห้ามใจตัวเอง เพราะว่า.. เพราะว่าในเวลานั้น..เค้าอยากมีแค่ฉัน มีแค่เรา.. แค่วันที่เหมือนในวันเก่าๆของเราเท่านั้น

ฉันเมาเพราะแค่ต้องการลืมความเหงาในใจ ที่มันเฝ้านึกถึงวันเก่าๆของฉันและชิซึรุ คิดถึงเวลาที่เราเป็นแฟนกัน เค้าเป็นของฉันและฉันเป็นของเค้า ทางพฤตินัย ฉันกับเค้า เราเป็นสามีภรรยา เราอยู่กินกันมาแบบนั้นหลายปี ก่อนที่โชคชะตาจะพาให้ฉันกับเค้าต้องเลิกกัน ซึ่งก็เป็นฉันเองที่ทำให้มันเกิดขึ้น เป็นฉันที่ทำเหมือนผลักไสชิซึรุให้ไปจากชีวิตฉัน แต่ฉันในตอนนั้น บ้าแต่งาน หลงแต่ตำแหน่งและอำนาจที่จะได้มาเพิ่มในมือ ฉันลืม ลืมว่าฉันยังมีเค้าอยู่ให้แคร์ ฉันควรจะดูแลเค้ามากกว่าการปล่อยปละละเลย ฉันเลือกไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ โดยไม่คิดที่จะบอกเค้าก่อน ไม่ปรึกษา แล้วความเข้าใจของเราก็สวนทางกัน ฉันคิดว่าชิซึรุจะรอได้กับเวลาไม่กี่ปีที่ฉันต้องห่างจากเค้า แต่ไม่..เค้าจากไป อย่างที่ฉันไม่มีโอกาสได้อธิบายอะไรเลย..

แต่ฉันก็โทษชิซึรุไม่ได้หรอกนะว่า.. ฉันเองที่ทำเหมือนเค้าเป็นของตาย คิดจะอยู่ก็อยู่ คิดจะไปก็ไป ฉันไม่คิดว่า..ของตายอย่างชิซึรุ จะดิ้นออกจากอ้อมแขนของฉัน ไปสู่อ้อมอกของคนอื่นแบบนี้ และฉันคิดผิด..

แต่ฉันจะไม่ยอมปล่อยให้ชิซึรุจากไปง่ายๆแบบนี้ เรายังไม่ได้บอกลากันอย่างเป็นทางการเลยนะ หรือฉันควรจะเก็บเธอไว้แบบนี้ดีล่ะ..ที่รัก

ฉันกำลังพยายามทำให้ชิซึรุร้องเรียกชื่อฉันอีกครั้งในคืนนี้.. ฉันกำลังบังคับให้เค้ามาร่วมรักด้วย ใช่..บังคับ เค้าไม่ได้เต็มใจหรอก แต่ฉันต้องทำ ในเมื่อเค้าตบหน้าฉันก่อน ชิซึรุตบหน้าฉัน ทั้งที่รู้ดีว่า เค้าจะต้องเจออะไรหลังจากที่ตบหน้า ผู้การแอน ลู..

เธอจำสามีเก่าตัวเองไม่ได้หรือไง.. คุณนายลู.. เธอเป็นของฉัน..

มันน่าแปลกนะที่ชิซึรุไม่สู้ฉันเลย ทั้งที่เค้าก็น่าจะทำมันได้ เค้าเป็นทหารเก่า เป็นถึงผู้พันที่ผ่านสงครามมาแล้วหลายสนาม และเป็นคนที่ฉันฝึกมากับมือ แต่เค้ากลับยอมให้ฉันเข้าไปกางเกงของเค้าได้แบบนี้ นี่คือสิ่งที่เค้าต้องการใช่มั้ย..

เค้าชอบทำเหมือนว่าตัวเองเก่งในเรื่องนี้ เรื่องพาผู้หญิงอื่นลงเตียง ฉันรู้มาก่อนหน้าที่จะมาเจอเค้าที่นี่ ก่อนที่เค้าจะหาคนถูกใจมาแต่งงานด้วยได้แบบนี้ ชิซึรุทำตัวเป็นเพลย์เกิร์ล หลังจากที่เหมือนเลิกกับฉันไป เค้ามีผู้หญิงมานอนด้วยไม่ซ้ำหน้า และเกือบตายเพราะผู้หญิงที่พยายามจะแก้แค้นเค้า และก็เป็นฉันที่พาเค้าออกมาจากจุดนั้น ดึงเค้าขึ้นมาจากชะตากรรมที่เหมือนจะทำให้เค้าตายก่อนได้แต่งงานกับคู่หมั้นคนนี้

ฉันยอมรับว่า โกรธมากที่รู้ว่าชิซึรุใช้ร่างกายเปลืองแค่ไหน เค้าให้คนอื่นมาสัมผัสเค้า ลบร่องรอยที่ฉันเคยสัมผัส ลุกล้ำในสิ่งที่เป็นของฉันมาก่อนนั่น และฉันก็จะเอามันคืนในคืนนี้ ทำให้ชิซึรุได้รู้สึกซะทีว่า ใครกันแน่ที่เป็นเจ้านายของเค้า..

และฉันก็ได้รู้ว่า..ชิซึรุไม่ได้เปลี่ยนไปจากที่ฉันได้สัมผัสเค้าในครั้งสุดท้ายเลย เค้ายังสวยเหมือนเดิม กลิ่นหอมน่าเสพติด กลิ่นที่ฉันหลงใหล ถึงตัวเค้าจะชุ่มไปด้วยเหงื่อแบบนี้ มันก็ยังหอม.. เสียงครางหวานจับหัวใจฉัน.. มันทำให้ฉันล่องลอย.. ฉันมีความสุข..

ฉันหยุดตัวเองไม่ได้อีกต่อไป ยิ่งได้สัมผัสกับสิ่งนี้ที่ฉันต้องการมัน สองเต้านี้ยังคงงดงามเหมือนครั้งนั้นไม่มีผิด คงเพราะชุดชั้นในที่เค้าเอาใจใส่มันเป็นอย่างดีในการเลือกมันมาใช้กับตัวของเค้า ช่วยให้มันคงความสวยแบบนี้ มาได้จนถึงวันนี้ ทั้งที่มันหลายปีแล้ว แต่ที่จะดูเปลี่ยนไปในตัวชิซึรุจากที่ฉันสัมผัสมันได้ในตอนนี้ ก็เห็นจะเป็นกล้ามเนื้อตามตัวที่ทำให้เค้าดูตัวแน่นขึ้น คงมาจากการออกกำลังกาย จากงานที่เค้าทำ แต่ถึงจะสัมผัสได้ว่าเค้ามีกล้ามเนื้อมากขึ้นแบบนี้ โดยเฉพาะที่หน้าท้องที่เป็นลอนแข็ง ฉันรู้สึกถึงมันตอนที่มือของฉันไล้ไปโดนนั่น ความเนียนนุ่มของผิวพรรณของเค้าก็ยังคงอยู่ และการที่ชิซึรุเป็นแบบนี้ในวันนี้ มันไม่ได้ทำให้เค้าดูน่าเกลียดหรือดูแย่ หรือน่ากลัวอะไร เค้ายังหุ่นดีเหมือนเดิม และกล้ามเนื้อนั่น ก็กลับทำให้เค้าดูเซ็กซี่มากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก ไม่น่าแปลกใจเลยว่า ทำไม..ใครๆจึงต้องการจะนอนกับเค้า หรือไม่ก็ติดใจเค้าจนอยากจะเก็บเค้าไว้เป็นสมบัติส่วนตัว แม้แค่จะได้เห็นหรือรู้สึกถึงมันแค่ครั้งเดียวก็ตาม แล้วแบบนี้..คืนนี้ฉันจะปล่อยเค้าไปง่ายๆได้ยังไงกันล่ะ..

เพราะถึงจะดูแข็งแกร่งกว่าเดิมมากเพียงใด เค้าก็ยังเป็นของฉันอยู่ดี ชิซึรุปฏิเสธไม่ได้หรอกว่า ไม่ว่ายังไง เค้าก็แพ้ฉัน..เรื่องบนเตียง ใครกันจะรู้ว่า ที่คู่นอนที่มีชื่อว่า “ชิซึรุ ฟูจิโนะ” เก่งเรื่องแบบนี้ได้เพราะใคร ใช่..เพราะฉันไงล่ะ ฉันสอนเค้าเอง..

แล้วลูกศิษย์คนเก่งของฉัน ก็ทำให้ฉันได้รู้ว่า.. วันนี้เค้าเก่งมากขนาดไหน ที่เค้าไม่ยอมเป็นแค่ฝ่ายถูกกระทำเพียงฝ่ายเดียว เพราะในขณะเดียวกันที่นิ้วของฉันสามารถเข้าไปสนุกสนานอยู่ในตัวของเค้าได้ เค้าก็ทำแบบนั้นได้กับฉันเหมือนกัน และฉันก็รู้สึกเจ็บนะกับการถูกทำแบบนี้

ใช่สิ..นานมาแล้วที่ฉันไม่ได้ให้ใครเข้าไปในถ้ำสวาทของฉัน แต่มันก็รู้สึกดีจังกับความรู้สึกนี้ที่ทั้งเจ็บและเสียวไปพร้อมๆกัน เค้าสามารถทำให้ฉันคลั่งได้ กับการที่เค้าเข้าออกในตัวฉัน แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะ ฉันรู้..ชิซึรุเองก็อยากได้มันพอๆกันกับที่ฉันเป็น

บทเพลงแห่งรักของเราถูกบรรเลงขึ้นอย่างรวดเร็วและหนักหน่วง ด้วยความโหยหาซึ่งกันและกัน ฉันคิดถึงเค้ามาก ฉันกับเค้าโยกตัวเองไปในจังหวะที่เข้ากันได้ดี โดยมีชิซึรุยอมนอนอยู่บนผืนหญ้าที่เราใช้ต่างเตียงนอน เค้ากอดฉันด้วยมือข้างที่ว่างอยู่ บังคับฉันไม่ให้ไปไหน และในที่สุด ทุกอย่างที่จบลง พร้อมเสียงหอบหายใจของเราท่ามกลางความเงียบสงบของสวนหย่อมหลังบ้าน “ฟูจิโนะ” ที่ที่ช่วยให้ความทรงจำอันล้ำค่าของฉันกลับคืนมา และที่ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า..ผิดต่อทุกคน..

ฉันขอโทษนะ.. ฉันผิด.. แต่ฉันมีความสุข.. กับความฝันที่จะเป็นจริงได้..

ครั้งสุดท้ายเท่านั้น..

มันมีความสุขนะกับการได้อยู่แบบนี้กับชิซึรุอีกครั้ง ความฝันของฉันได้เป็นจริง แต่มันก็แค่คืนนี้เท่านั้น เรานอนกอดกัน ร้องไห้ด้วยกัน และบอกลากันด้วยจูบที่ดูดดื่ม ฉันจะไม่ลืมเลยว่า..ฉันรักเค้ามากเพียงใด และไม่ลืมที่เค้าได้บอกกับฉัน ในความจริงข้อนี้.. ฉันยังเป็นสุดที่รักของเค้าอยู่.. แต่เราสองคนก็เป็นได้แค่ฝันของกันและกัน เพราะมันจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง ฉันให้สัญญากับเค้าไป สัญญาที่ทำให้ฉันต้องตัดขาดจากเค้าไปตลอดกาล..

นางฟ้าของฉัน.. ฉันสูญเสียเธอ.. เพราะตัวเอง..

แต่ฉันจะอยู่ตรงนี้.. เพื่อเธอเสมอนะ.. ไม่ว่าเธอจะเห็นฉันเป็นอะไรสำหรับเธอก็ตาม..

สุดที่รัก... ลาก่อน..

End.

Side Story[Runaway Bride] ch.3

Side Story [Runaway Bride]

Ch.3 : Wait for me.[Please]

Rate : M

By : Anhy

Pairing : Anh/Shizuma X Shizuru

ชิซึรุบอกกับฉันว่า คราวนี้เค้าจะไม่ไปไหนอีกแล้ว เค้าจะเรียนที่นี่ ที่เดียวกับฉัน เค้าจะอยู่กับฉันตลอดไป เค้าให้สัญญาว่า เค้าจะไม่ไปหาใครที่ไหนอีก ไม่คิดมีใครอีกแล้ว ไม่แสวงหาคนมาแต่งงานด้วย เพราะเค้าต้องการแค่ฉันเท่านั้น แค่ให้เราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไป นี่มันหมายความว่าอะไร หมายความว่า เค้าชอบฉันเหรอ ชิซึรุชอบฉัน เหมือนที่ฉันชอบเค้ารึเปล่า ไม่ใช่สินะ ฉันรักเค้าต่างหาก รักมากเลย มากกว่าใครๆ มากกว่าแฟนคนแรกของฉัน..อลิสซ่า..

นี่มันหมายความว่า..เราสองคนเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย ชิซึรุหมายความแบบนั้นรึเปล่า.. เมื่อไหร่กันนะ ที่ฉันจะแน่ใจกับเรื่องนี้ได้สักที..

แต่พอหวนนึกถึงคำๆนี้ คำว่า “แฟน” ฉันก็คิดอะไรได้บางอย่าง ..ฉันนึกถึง..อลิสซ่า แฟนเก่าของฉัน.. ฉันก็ยังรู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่นึกถึงเค้า เพราะฉันเอง ฉันที่ผิด และเป็นต้นเหตุให้เราสองคนต้องเลิกกัน ฉันมันงี่เง่า ไม่ได้เรื่องเลย.. ทำไมเหรอ.. เพราะฉันรักเค้ามาก รักมากจนพาล..

ฉันกับอลิสซ่า เรารู้จักกันมานาน ตั้งแต่เด็กเพราะบ้านเราสองคนใกล้กัน โตมาด้วยกันเลยก็ว่าได้ แต่ทำไมกันนะ ฉันถึงไม่เข้าใจเค้าเลย ทั้งที่ฉันควรจะเข้าใจเค้ามากที่สุด เหมือนที่เค้าก็เข้าใจฉัน แต่มันก็คงเป็นเพราะฉันงี่เง่ามากจริงๆ อลิสซ่าก็แค่ขี้เล่น เฟรนด์ลี่ไปกับคนทั่วไป คุยเก่ง มีเพื่อนเยอะ ชอบสังคม เค้าต่างจากฉัน ต่างกันตรงที่ฉันไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร ไม่ชอบอยู่กับคนมากๆ ฉันชอบความเงียบสงบ เราต่างกันตรงนี้ แต่ฉันก็เลือกที่จะชอบเค้ามากกว่าที่จะสนใจคนอื่น คนอื่นที่มีความเหมือนฉัน ก็เพราะฉันคิดว่า ความต่างแบบนั้น จะทำให้เราสองคนเข้ากันได้ดี เราจะมีส่วนเติมเต็มซึ่งกันและกัน และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันกับอลิสซ่าไปกันได้ดี ในเวลาที่ฉันเงียบ เงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไร เค้าก็ทำให้ฉันยิ้มได้เพราะความขี้เล่น ช่างเจรจาของเค้า อลิสซ่าทำให้โลกของฉันสดใสมากขึ้น จากที่มันค่อนข้างจะดูอึมครึมเพราะความเงียบของตัวฉันเอง แต่สุดท้ายแล้ว ฉันก็ไม่สามารถจะรักษาสีสันในชีวิตอันราบเรียบของฉันอาไว้ได้ เมื่อที่สุด ฉันกับเค้าก็ต้องเลิกกัน ฉันไม่โทษอลิสซ่าหรอก สำหรับเรื่องนี้ เพราะฉันเองที่ผิด ใช่..ฉันผิดเองทั้งหมด..

ถึงมันจะใช่ที่ฉันกับอลิสซ่าคบกันตั้งแต่ยังเด็ก เราสองคนจึงยังไม่พร้อมกับการที่รักษาสัมพันธภาพระหว่างกันเอาไว้ได้ แต่ถ้ามันไม่ใช่เพราะฉันที่ไม่พยายามจะเข้าใจในตัวเค้า เรื่องมันก็คงจะไม่แย่แบบนี้ ฉันเสียใจมากนะกับช่วงเวลานั้น ที่ฉันเองเป็นคนบอกเลิกกับอลิสซ่า เพราะว่า..ฉันหึง

ฉันกับเค้าแค่เพิ่งขึ้นไฮสกูลในเวลาที่เราคบกัน ไม่ใช่สินะ ต้องบอกว่า..ฉันกับอลิสซ่า แค่เปลี่ยนจากเพื่อนมาเป็นแฟนเท่านั้น ความสัมพันธ์ของเราพัฒนาขึ้น เมื่อเราทั้งคู่โตขึ้นและคิดว่า เรารักกันมากกว่าที่จะเป็นแค่เพื่อน และเราก็เริ่มต้นกับการเป็นแฟนกันในตอนนั้น ด้วยการมีเซ็กซ์ เพราะมันเป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่า ฉันอยากจะทำอะไรกับอลิสซ่ามากกว่าการที่เราได้แค่กอดกัน หรือจูบ และมันก็เกิดขึ้นโดยไม่ยากเลยกับครั้งแรกของการมีเซ็กซ์ของฉันกับอลิสซ่า เพราะว่า..เรารักกัน และถึงแม้ทั้งเค้าและฉันจะเป็นผู้หญิงเหมือนกันก็เถอะ เพราะทุกอย่างในตอนนั้นมันเป็นไปตามสัญชาตญาณ และฉันก็ได้รู้เลยทันทีว่า ฉันถนัดกับการบอกรักคนที่ฉันรักด้วยวิธีแบบนี้ อลิสซ่าเองก็ดูจะชอบมัน ไม่แพ้ที่ฉันชอบ แล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องผิดหรือแปลกสำหรับเรา กับการแสดงความรักต่อกันแบบนี้ ถึงเราจะยังเป็นเด็กอยู่ก็ตาม เพราะฉันกับเค้าเป็นคนตะวันตก จึงถือว่าเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติ และเราสองคนก็โตมากพอแล้ว สำหรับเรื่องแบบนี้ ที่สำคัญ..ฉันคิดว่า..เราสองคนรักกัน เราบอกรักให้แก่กันและกันด้วยสิ่งนี้ แต่ฉันกลับไม่รู้ว่า เพราะความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมากขึ้นระหว่างเรา จะทำให้ฉันเปลี่ยนไป ใช่..ฉันเปลี่ยน เปลี่ยนไปมากทีเดียว

ฉันมีเหตุผลน้อยลง ใช้อารมณ์มากขึ้น เพราะหวงเค้ามาก มากกว่าที่เราเป็นแค่แฟนกันธรรมดา มากกว่าตอนที่เราไม่ได้ผูกพันกันลึกซึ้งขนาดนี้ และมันก็เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ฉันทำเหมือนไม่เข้าใจอลิสซ่า ทั้งที่เมื่อก่อนเคยเข้าใจว่า เค้ามีสังคม เค้าก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีเสน่ห์กับคนทั่วๆไป ใครๆก็เข้าหาเค้า มันเรื่องธรรมดาสำหรับสาวสวยแบบนั้น และมันก็ใช่นะที่ฉันกับเค้า หน้าตาคล้ายกัน แต่กับฉัน ไม่มีใครกล้ามายุ่ง พวกเค้าเหล่านั้น คงจะชอบแบบอลิสซ่ามากกว่า เพราะความเฟรนด์ลี่ที่เป็นนิสัยของเค้านี่แหละ และมันนั่นเอง ที่เป็นสาเหตุให้ฉันกับอลิสซ่าเลิกกัน เพราะฉันหึงเค้า หึงและหวง จนพาล คิดไปว่าเค้าจะต้องมีคนอื่น เวลาที่เค้าไม่ได้อยู่กับฉัน เวลาที่เค้าไปเที่ยวโดยที่ไม่มีฉันไปด้วย ฉันคิดมากเสมอ ทุกครั้งที่ไม่ได้อยู่ใกล้เค้า จนทำให้เราทะเลาะกันจนได้ เรามีปากเสียงกันบ่อยครั้งมากกับเรื่องแบบนี้ และในที่สุดมันก็ทำให้อลิสซ่าโกรธฉันมาก จนกระทั่งเค้าออกปากออกมาเองเลยว่า ถ้าฉันไม่ไว้ใจเค้าแบบนั้น เราก็เลิกกันไปเลย และฉันก็เลยบ้าจี้ตามเค้าไป ฉันบอกเลิกเค้าทันที เพราะในนาทีนั้นที่อลิสซ่าพูดแบบนั้นออกมา ฉันคิดว่า เค้าไม่ได้รักฉันแล้ว เค้าเบื่อฉัน แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่หรอก อลิสซ่าแค่น้อยใจและผิดหวัง ที่ฉันไม่เชื่อใจ และความรักของเราก็สิ้นสุด เราจบกันไม่ดี และนี่แหละที่เป็นสาเหตุหลักที่ฉันไม่อยู่บ้านของตัวเองที่อังกฤษ เพราะว่าอลิสซ่าอยู่ที่นั่น ฉันไม่อยากแม้จะเป็นเพื่อนกับเค้า ฉันทำใจไม่ได้ ทนเห็นหน้าเค้าในแบบที่เราเป็นอย่างอื่นกันไม่ได้ มันทรมานมากเกินไป ฉันมันงี่เง่าเอง

แต่ฉันก็กลับมานั่งทบทวนใหม่เหมือนกันนะ สำหรับสาเหตุสำคัญที่ทำให้ฉันไม่ไว้ใจในตัวอลิสซ่า และทำให้ฉันหวงเค้ามากจนกลายเป็นไอ่งี่เง่าแบบนั้น มันเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียวสำหรับฉันในเวลานั้น นั่นก็คือ..เซ็กซ์ เพราะอลิสซ่าก็คือนางแมวยั่วสวาทดีๆนี่เอง ในเวลาที่เค้าอยู่บนเตียง ซึ่งความไร้สาระของฉัน ทำให้ฉันกลัว กลัวว่าเค้าจะไปทำแบบนั้นกับคนอื่นอีก ฉันคงจะรับไม่ได้ ทั้งที่มันไม่น่าจะกลัวได้เลย อลิสซ่ารักฉันมากเหมือนที่ฉันรักเค้า แต่ทำไมฉันไม่พยายามจะคิดเข้าข้างเค้าบ้างกันเลยล่ะ ฉันคงจะรักเค้ามากเกินไป รักจนเหนือเหตุผล..

แค่ฉันหันกลับไปขอโทษเค้าในตอนนั้น.. ฉันกับอลิสซ่าก็คงจะไม่ได้เป็นแบบนี้ แต่จะคิดให้ดี ก็คงเป็นเพราะว่า..เราไม่ใช่คู่กัน หรือฉันกับเค้ายังต้องมีคนอื่นอีกในชีวิต ไม่ใช่มีแค่เรา.. และในตอนนี้..ฉันก็ได้เจอแล้ว.. อีกคนที่ฉันรักได้มากขนาดนี้.. เรามากกว่าที่เคยรักอลิสซ่ามาเสียอีก

ขอโทษนะ..อลิสซ่า เราคงเหมาะกับการเป็นเพื่อนกันมากกว่าแฟน

แต่กับอีกคนที่ฉันรักเค้า.. ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าระหว่างเรา มันเรียกว่าอะไร.. ใช่..เพราะเราไม่ได้เริ่มต้นกันมาจากเพื่อน ฉันกับชิซึรุไม่ใช่เพื่อนกัน เราเป็นคู่นอน.. จะเรียกแบบนั้นได้รึเปล่านะ..

เพราะเราไม่ได้เป็นแฟนกันตั้งแต่แรก และก็ไม่ค่อยเหมือนเพื่อนกันเท่าไหร่ เราสองคนเหมือนจะเริ่มต้นสนใจกัน เพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะ เพราะเราพึงพอใจในตัวของกันและกัน ฉันกับชิซึรุรู้จักกัน ระหว่างที่ฉันไปเรียนซัมเมอร์ที่ญี่ปุ่น ที่บ้านเกิดของคุณแม่ฉัน ฉันยังไม่ได้บอกสินะว่า คุณแม่ฉันเป็นญี่ปุ่น ฉันเป็นลูกครึ่งอังกฤษ – ญี่ปุ่น แต่หุ่นและหน้าตา ไม่เหมือนคนเอเชีย ทำให้น้อยคนนักที่จะรู้ว่า ฉันเป็นลูกครึ่ง แต่ยังไงซะ คุณแม่ของฉันก็ยังอยากให้ฉันได้รู้เรื่องราวของบ้านเกิดท่านเอาไว้บ้าง เพื่อประดับความรู้ หรือให้ฉันได้รู้ว่า ฉันก็มีเชื้อสายนี้เหมือนกัน ไม่ใช่เป็นแค่ฝรั่งตาน้ำข้าวเท่านั้น และฉันก็เลยได้เจอกับชิซึรุครั้งแรกที่นั่น ที่โรงเรียนพิเศษ ใช่..เพราะบ้านของชิซึรุมีสอนเกี่ยวกับศิลปะและวัฒนธรรมญี่ปุ่น ซึ่งคุณแม่ฉันที่ต้องการให้ฉันรู้เรื่องแบบนี้เอาไว้ ส่งมาให้เรียนกับคุณแม่ของชิซึรุ และฉันก็เลยได้รู้ว่า จริงๆแล้วครอบครัวของเราสองคนรู้จักกัน

ชิซึรุเข้ามาหาฉัน แบบที่ฉันรู้ได้เลยว่า เค้าไม่ได้ต้องการแค่เป็นเพื่อนฉัน เค้าต้องการอย่างอื่นกับฉันมากกว่าการที่เราได้คุยกัน แต่มันก็เริ่มต้นเร็วมาก เกินกว่าที่ฉันจะตั้งหลักได้ทัน เรามีอะไรกันหลังจากที่เรารู้จักกันได้เพียงไม่กี่วัน มันไม่น่าเชื่อเลย ทั้งที่ฉันไม่เคยคิดว่า ฉันจะมีอะไรแบบนี้กับใครได้อีก โดยฉพาะกับคนที่ฉันไม่ได้รักเค้า หรือว่า..ฉันจะรักชิซึรุตั้งแต่แรกเห็นหน้าเค้ากันแน่ ฉันถึงได้ไม่ปฏิเสธมัน ไม่รู้สินะ ตอนนั้นฉันรู้เพียงแต่ว่า..ฉันต้องการชิซึรุ หรือเพราะฉันเหงา..

เรามีอะไรกันครั้งแรกในห้องน้ำของห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าในโรงยิม หลังจากที่ฉันซ้อมเทควันโดเสร็จในวันนั้น มันเป็นเวลาเย็นมากแล้วที่ที่โรงเรียนไม่มีใครอยู่ ทุกคนกลับบ้านกันหมด ยกเว้นฉัน เพราะฉันต้องรอคุณพ่อ คุณแม่มารับกลับบ้าน เพราะความไม่ชินทาง และฉันที่ไม่ชอบไปนั่งรอพวกท่านเฉยๆ ก็เลยซ้อมอยู่คนเดียวจนเย็น พอเริ่มเหนื่อยมากเกินไป ฉันก็เลิกและคิดว่าจะเข้าไปอาบน้ำ แล้วค่อยมานั่งรอพวกท่านข้างนอกโรงยิม ฉันไม่เห็นเลยว่า ชิซึรุเข้ามาตอนไหน ในตอนที่ฉันอาบน้ำอยู่ เค้าไวมาก แต่คงเพราะที่นี่เป็นส่วนหนึ่งของบ้านเค้า เค้าจึงเดินไปไหนมาไหนได้เร็วแบบนี้ หรือเค้าจะมีวิชานินจาก็ไม่รู้นะ แต่ฉันก็ไม่รู้อะไรอีกแล้ว หลังจากที่เค้าเข้ามากกอดฉันจากด้านหลัง ทั้งที่ตอนนั้นทั้งหัวและตัวฉันเปียกไปหมดด้วยน้ำเย็น ฉันกลับรู้สึกร้อนได้ เพราะความรู้สึกถึงอะไรนุ่มๆตรงหลังของตัวเอง ซึ่งมันก็ไม่ต้องเดาเลยว่ามันคืออะไร มันเป็นสรีระของผู้หญิงอีกคนที่เข้ามาเบียดตัวฉันตรงนั้น ฉันพยายามแล้วที่จะไม่รู้สึกอะไรกับสองเต้าอันเปลือยเปล่านั่น จากคนที่เข้ามากระซิบข้างหูว่า ขออาบน้ำด้วยคน แต่จนแล้วจนรอด ฉันก็ไม่ได้ทำแค่อาบน้ำกับผู้หญิงคนนั้น อาจเป็นเพราะว่า นี่คือชิซึรุ ฉันหยุดตัวเองไม่ได้ แค่เห็นหน้าเค้า และทุกอย่างก็เป็นไปอย่างอัตโนมัติ ตามสัญชาตญาณ ฉันนอนกับลูกสาวเจ้าของโรงเรียนที่ฉันไปเรียน ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่ได้ปล้ำเค้า เราสองคนในตอนนั้น เหมือนสมยอมพร้อมใจให้กันและกัน

แต่ฉันไม่รู้เลยนะว่า.. นั่นเป็นครั้งแรกของการมีเซ็กซ์ของชิซึรุ.. เพราะสาวน้อยวัยสิบหกผู้น่ารักในสายตาฉันในครั้งแรกที่ฉันเห็นหน้าเค้านั่น เหมือนจะหายไป ในเวลาที่เค้าต้องการเซ็กซ์ เค้าทำเหมือนเชี่ยวชาญกับเรื่องแบบนี้ ร่างกายเค้ายินดีตอบสนองในทุกอย่างที่ฉันทำให้ เสียงครางของเค้าเพราะมาก มันคงเพราะโทนเสียงที่หวานหูของเค้าอยู่แล้วก็ได้ ในเวลาที่มีความต้องการในเรื่องแบบนั้น เสียงของเค้าถึงเป็นแบบนี้ ฉันแอบคิดว่า ชิซึรุคงจะมีคนอื่นมาก่อนหน้านี้แล้ว เพราะการแสดงของเค้าที่ทำต่อหน้าฉันแบบนี้ เค้าดูสนุกกับมันมาก มากเกินกว่าที่ฉันจะคิดอย่างอื่นได้ อ่างอาบน้ำของโรงยิมกลับกลายเป็นสถานที่อย่างดีสำหรับการร่วมรักของเรา มันทำให้ฉันเห็นว่า ชิซึรุสวยมากแค่ไหน ในเวลาที่เค้าไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนตัวเลยสักชิ้น ตัวเค้าน่ากอด น่าหอม น่าสัมผัสมากขนาดไหน ฉันเพิ่งรู้ก็วันนี้เอง และยิ่งฉันได้ยินเสียงเพราะๆของเค้า ฉันก็ยิ่งต้องการตัวเค้ามากขึ้น แต่สิ่งที่ฉันทำต่อมา หลังจากที่ได้อิ่มเอมไปกับความสวยงามที่มีอยู่ในตัวเค้า ก็ทำให้ฉันต้องตกใจมาก เพราะในเวลาที่ฉันพยายามเข้าไปในตัวของชิซึรุ เหมือนที่เค้าทำกับแฟนเก่า ตรงนั้นของชิซึรุมันฟิตมากทีเดียว และเค้าดูเจ็บมาก สะดุ้งและร้องเสียงดัง แต่ฉันเวลานั้น ก็หยุดในสิ่งที่ทำอยู่ไม่ได้ และคงไม่ใช่ฉันคนเดียวที่หยุดมันไม่ได้ ชิซึรุคงไม่ยอมเหมือนกัน เค้ากอดฉันแน่นเหมือนกลัวฉันจะหนีระหว่างที่สะโพกของเค้าโยกเข้ามาหามือฉัน มันเป็นจังหวะที่รับกันได้ดีกับการเคลื่อนไหวของฉันเอง เค้าสวยงามมากทีเดียวในเวลาที่เป็นแบบนี้ ผิวของเค้าเปลี่ยนสี สีขาวอมชมพูเป็นแดงระเรื่อขึ้นทั่วตัว ฉันเห็นมันได้ชัด เพราะแสงไฟในห้องอาบน้ำ และสุดท้ายเค้าก็เรียกชื่อฉันดังๆ เหมือนจะบอกให้รู้ว่า เค้าสำเร็จกับมันแล้ว กับเซ็กส์ครั้งแรกของเรา แต่คงเป็นครั้งแรกของชิซึรุด้วย สาวน้อยอายุสิบหกของฉัน ฉันเสียใจนะที่ทำให้เค้าเจ็บแบบนั้น ฉันน่าจะทะนุถนอมเค้าให้มากกว่านั้น แต่มันก็ช่วยไม่ได้จริงๆ ฉันไม่รู้นี่ว่า เค้าไม่เคยกับใคร ก็เค้าทำไม่เหมือนไม่เคยมาก่อนนี่นา นี่ฉันกำลังจะโทษชิซึรุอยู่หรือ กับความงี่เง่าของตัวเอง แต่ก็นะ ถ้าไม่ได้เห็นว่า มีเลือดออกตรงช่องคลอดของชิซึรุ จนติดมือฉันมา ฉันก็ไม่มีทางรู้เลยว่า เค้าบริสุทธิ์

ฉันเหมือนคนโง่นะ กับเรื่องง่ายๆแบบนี้ ทำไมฉันไม่คิดนะว่า ถ้าชิซึรุมีใครมาแล้วจริงๆ เค้าทำไมถึงดูตื่นเต้นกับนาทีแรกที่เค้าถูกฉันกระทำ ครั้งที่ฉันสัมผัสหน้าอกสวยๆของเค้า ด้วยมือและปากของตัวเอง เค้าดูเกร็งด้วยซ้ำกับการที่ถูกทำแบบนั้น หรือฉันจะคิดไปเองว่า เพราะฉันเป็นคนใหม่ของเค้า เค้าเลยดูตื่นเต้นแบบนี้ ฉันมันซื่อบื้อนะ ไม่ใช่แค่โง่หรอก..

และถ้าเรื่องนี้ มันไม่ได้ถูกยืนยันในตัวของมันออกมา ในเวลาที่ฉันเห็น..ชิซึรุมีเลือดออกตรงจุดนั้นหลังจากการถูกสอดใส่ และมีอาการตอบสนองเหมือนกับครั้งแรกที่ฉันเห็นอลิสซ่าเป็น ฉันก็ยังจะเข้าใจผิดไปอยู่แบบนั้น แต่พอฉันแน่ใจ.. ว่ากลายเป็นคนแรกของชิซึรุในเรื่องนี้ ฉันก็เสียใจนะที่ฉันคิดไม่ดีกับเค้า เหมือนฉันดูถูกชิซึรุมากเกินไป ที่คิดว่าเค้าง่ายกับใครๆไปทั่ว ก็ฉันไม่ได้รู้จักเค้ามานานเท่าไหร่เลยนี่ เรามีเรื่องแบบนี้ด้วยกัน ด้วยสถานการณ์ที่คล้ายบังเอิญ แต่ฉันก็รู้สึกดีนะ ฉันไม่เสียใจ ที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นระหว่างเรา แต่ที่ฉันเสียใจที่สุด ก็คือ..ฉันทำให้เค้าต้องเสียเลือด เพราะความเข้าใจผิดของตัวเอง และเป็นฉันที่พรากความบริสุทธิ์มาจากผู้หญิงที่เค้ายังไม่เคยบอกว่ารักฉัน เราไม่ได้เป็นอะไรกันเลย หรือเราสองคนจะแค่พวกรักสนุกสองคนมาเจอกัน เท่านั้น..

แต่มาวันนี้ฉันแน่ใจ.. ฉันรักชิซึรุตั้งแต่แรกที่ได้เห็นหน้าเค้าแล้ว.. เรื่องแบบนี้จึงเกิดขึ้น.. Love at first sight. จะเรียกแบบนี้ได้รึเปล่านะ ที่ฉันรู้สึกกับชิซึรุ.. แล้วชิซึรุล่ะ.. เค้าเห็นฉันเป็นอะไรในเวลาที่เค้าเข้ามาหาฉันครั้งนั้น.. เค้าเป็นเหมือนฉันรึเปล่า.. หรือเค้าจะอยากลอง.. แต่มันก็นานมาแล้วนะ จากวันแรกของเรามาถึงวันนี้ หลายปีแล้วที่เค้ายังชอบที่จะอยู่กับฉันแบบนั้น ฉันไม่เข้าใจ.. ชิซึรุยังไม่หมดความตื่นเต้นกับเรื่องนี้กับฉันหรอกหรือ หรือว่า..นี่คือวิธีหนึ่งที่จะบอกกับฉันว่า.. เค้ารักฉัน.. แล้วทำไมเค้าไม่พูดมันออกมาล่ะ ชิซึรุไม่น่าจะเป็นคนที่จะพูดเรื่องนี้ไม่ได้ เค้าออกจะดูกล้า หรือว่า..เพราะเค้าไม่แน่ใจในตัวฉันกันแน่ เค้าไม่คิดว่า..ฉันรักเค้าหรอกหรือ กับทุกอย่างที่ฉันทำลงไปกับเค้า ฉันไม่ได้ต้องการเค้าแค่เพราะเรื่องเซ็กซ์ ฉันต้องการดูแลเค้าทั้งชีวิต อย่างที่พยายามจะทำในเวลาที่เค้าอยู่กับฉัน ทำไมเค้าไม่เข้าใจฉันบ้างนะว่า..

ฉันบอกรักเค้าทุกวันด้วยเรื่องนั้น ด้วยการกระทำทั้งหมดของฉัน..เพื่อเค้า..

เมื่อไหร่กันนะที่เราจะเข้าใจกัน..

หรือฉันจะต้องเป็นฝ่ายบอกรักเธอก่อนกันล่ะ..สุดที่รัก..

อย่าไปไหนเลยได้ไหม..ชิซึรุ.. รอฉันอีกหน่อยได้ไหม.. อยู่ข้างๆฉัน.. รอจนกว่าจะถึงวันนั้น..

วันที่ฉันกล้าพอที่จะบอกรักเธอ..

To be continue…

Side Story[Runaway Bride] ch,2

Side Story [Runaway Bride]

Ch.2 : Love or Lust.

Rate : M

By : Anhy

Pairing : Anh/Shizuma X Shizuru

นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย.. ชิซึรุยังอยู่กับฉัน..

เพราะแสงแดดที่ลอดผ่านหน้าต่างมา ทำให้ฉันต้องลืมตาตื่นขึ้น งัวเงียกับความเพลียที่ยังหมดไปได้สักพัก ก็ต้องตกใจ เพราะนึกขึ้นได้ว่าฉันลืมอะไรบางอย่าง ฉันแทบร้องไห้และโกรธตัวเองที่เผลอหลับไปเมื่อคืน ทั้งที่อยากนอนมองหน้าเค้าตลอดไป ฉันกลัวเค้าหายไปจากข้างๆฉันอีกครั้ง ฉันคงทนมันไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

แต่แทนที่ฉันจะร้องไห้ ฉันกลับยิ้มได้อย่างมีความสุข เมื่อรู้สึกถึงน้ำหนักตัวของใครบางคนที่กำลังกอดก่ายตัวฉันอยู่ คล้ายๆเมื่อคืน มิน่าล่ะ ฉันถึงได้ไม่หนาวเลย เพราะความอุ่นของตัวชิซึรุนั่นเอง แต่มันก็ต้องแลกมากับความเมื่อยและชาตรงร่างกายในส่วนที่ถูกเค้าทับไว้ ใช่สินะ..เราสองคนนอนเบียดกันอยู่บนโซฟามาตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนี่.. คิดไปก็หลายชั่วโมงทีเดียว แต่ดูเหมือนชิซึรุจะยังไม่อยากลุกเลย ฉันควรจะทำยังไงดีล่ะ ฉันต้องไปเรียนเสียด้วยสิ ไม่อยากขาดเรียนแต่ก็ไม่อยากห่างจากเค้าเหมือนกัน แต่ฉันก็คงต้องเลือก

อุ้มเค้าเข้าไปนอนในห้อง ฉันอยากให้ชิซึรุได้นอนในที่ที่สบายขึ้นกว่าโซฟา ระหว่างนั้นก่อนไปเรียน ฉันยังพอมีเวลาทำมื้อเช้าไว้ให้เค้าอยู่ เผื่อเค้าตื่นมาไม่เจอฉันอยู่บ้าน จะได้มีอะไรทาน ไม่ปวดท้อง

อา...ตอนนี้ฉันกำลังทำตัวเหมือนคนมีครอบครัวแล้วเลยนะเนี่ย.. อืมก็..อันที่จริง..ฉันเองก็อยากแต่งงานนะ แต่จะแต่งได้ยังไงล่ะ.. ใครที่ไหนจะมาแต่งด้วย แต่ก็นั่นแหละนะ ถึงจะมีคนอยากแต่งกับฉัน ฉันก็คงจะทำไม่ได้ ฉันแต่งงานไม่ได้หรอก ถ้าไม่ใช่กับ..ชิซึรุ..

แต่ฉันจะทำยังไงให้ได้แต่งงานกับเค้ากันล่ะ ในเมื่อเรา..ไม่ใช่แฟนกัน.. เราก็แค่...นอนด้วยกันเท่านั้น.. ใช่มั้ย..

ชิซึรุตื่นแล้ว และก็มาทำให้ฉันหนักใจอีกแล้วสิ เค้าชอบทำให้ฉันมีปัญหากับตัวเอง เพราะฉันอดทนไม่ได้ทุกทีเวลาที่ถูกเค้ากอด ยิ่งเวลาที่เค้ากอดฉันจากด้านหลัง นำหน้าอกอวบอิ่มของเค้ามาเบียดหลังฉัน ฉันก็แทบอยากจะหยุดหายใจ มือไม้สั่นจนแทบจะหยิบจับอะไรไม่ได้แล้ว มันเหมือนชิซึรุกำลังจะฆ่าฉันทางอ้อมที่เค้าทำแบบนี้ เค้ากำลังจะทำให้ฉันสติแตก และอยากจะ...... อ่า..... อยากจะ.....กับเค้า...

แต่ฉันก็พยายามสะกดใจตัวเองไว้ให้นิ่งมากพอที่จะหันไปทำท่าเหมือนดุเค้า แต่ว่า..พอหันไปเห็นหน้าเค้า..เท่านั้น อำนาจจากดวงตาสีแดงก็ทำให้ฉันถอดใจ แค่เค้ายิ้มหวานๆให้กับทำหน้าตาเหมือนเด็กไร้เดียงสาแบบนั้น ฉันก็หมดทางไป คำพูดทั้งหลายที่คิดว่าจะหามาดุเค้าก็อันตรธานหายไปทันที

เป็นแม่มดรึเปล่านะ..ชิซึรุ..

จากนั้น..เราสองคนก็ไม่พ้นทำเรื่องเดิมกันอีก.. ฉันคงจะต้องไปเรียนสายแน่ๆ เพราะมัวแต่วุ่นวายอยู่กับการ.. เอ่อ..ทานอาหารเช้าบนเตียงกับชิซึรุ แต่ก็ช่างเถอะ เรื่องสายหรือไม่สาย.. แค่ฉันได้มีความสุขกับเวลาที่มีเค้าอยู่ที่นี่ด้วยเท่านั้นก็พอแล้ว แล้วเรื่องเรียนฉันจะจัดการมันให้เรียบร้อยเอง หลังจากที่ฉันได้เพิ่มความสูงของตัวเองด้วย การดื่มด่ำกับทรวงอกสวยๆของผู้หญิงที่อยู่ด้านล่างตัวฉันคนนี้เสียก่อน แต่ฉันจะสูงไปกว่านี้อีกทำไมกันนะ แค่นี้ก็โดนว่า ว่าเป็น “เปรต” แล้วนี่นา..

แล้วฉันผิดตรงไหนล่ะ ที่ฉันเป็นผู้หญิงที่สูงกว่าผู้ชายบางคนแบบนี้ แค่ 188 cm. เท่านั้นเอง

และฉันก็ไม่รู้ว่า ทำไม.. ชิซึรุถึงได้ไปมีเรื่องกับคนอื่นได้แบบนี้ ทั้งที่เค้าไม่รู้จักใครเลย ไม่น่าเชื่อเลยนะว่า..ชิซึรุจะไปทะเลาะกับเด็กอายุน้อยกว่า แค่เพราะว่า..เด็กสาวคนนั้น แสดงทีท่าว่าสนใจฉัน ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ตัวฉันเองจะมีคนมาสนใจและคอยมองอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งชิซึรุพูดขึ้น

มันเกิดขึ้นตอนที่ฉันพาเค้าไปนั่งดื่มชาและทานอาหารในร้านอาหารของญาติสนิทฉัน ที่เค้าให้ฉันดูแลแทนลับๆนั่น ไม่มีใครรู้ว่าฉันเป็นเจ้าของที่นั่นคนหนึ่ง นอกจากผู้จัดการร้าน ฉันทำเหมือนเป็นลูกค้าทั่วไป แค่มานั่งอ่านหนังสือและจิบกาแฟ ทานอาหารบ้างบางมื้อ แต่วันนี้ฉันพาชิซึรุมาด้วย สาวสวยข้างตัวฉันไม่พยายามจะทำตามที่ฉันขอเค้าเลย ฉันไม่อยากให้เค้าเสียหาย กลัวเค้าขายไม่ออกเหมือนที่เค้าอยากจะหาคนมาแต่งงานด้วย ฉันก็เลยสั่งเค้าว่า ไม่ให้เค้าทำตัวเหมือนเราอยู่ที่ห้องด้วยกัน ห้ามจูบ ห้ามเล่นทะลึ่งตึงตัง แต่เหมือนชิซึรุจะฟังคำขอของฉันได้ไม่ได้ เค้าก็ละเมิดข้อห้ามที่ฉันขอเค้า เค้าจูบฉันต่อหน้าคนในร้าน ฉันอายนะในทีแรก แต่ไม่รู้ทำไม ถึงได้จูบเค้าตอบ จากนั้น ฉันก็นั่งก้มหน้าอ่านหนังสืออย่างเดียว ปล่อยให้สาวสวยตรงหน้าฉันได้ทำความรู้จักกับร้านนี้ต่อไป แต่นั่นกลับเป็นสาเหตุให้ชิซึรุไม่พอใจใครบางคนที่นี่เหมือนกัน เด็กสาวคนนั้นนั่นเอง

ชิซึรุไปมีเรื่องกับเด็กคนนั้น ด้วยข้ออ้างว่า เด็กนั่นมองฉันไม่วางตา เค้าไม่ชอบ แต่ฉันกลับหัวเราะใส่เค้า ทำเหมือนไม่สนใจและว่าเค้าไร้สาระ แต่ก็นะ.. จริงๆแล้ว ฉันดีใจมาก มากที่สุด ที่ชิซึรุทำแบบนี้.. เค้าทำเหมือนหึงฉัน ทำเหมือนเค้าหวงแฟน ถึงได้ไปทะเลาะกับผู้หญิงคนอื่นเรื่องฉัน มันน่าดีใจจริงๆนะที่รู้แบบนี้ แต่มาคิดอีกที..เค้าก็อาจจะแค่กลัวว่า ถ้าฉันมีใครนอกจากเค้า เค้าจะไม่ได้อะไรที่เค้าจะได้จากฉันอีกต่อไป โดยเฉพาะเซ็กซ์...

โอ่..นี่ฉันกำลังคิดว่า ชิซึรุอยู่กับฉันเพราะต้องการแค่เรื่องนั้นหรอกเหรอ.. ฉันไม่น่าคิดแบบนี้เลย.. แต่มันจะไม่ให้คิดได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อเราสองคนเหมือนไม่มีอะไรที่ได้ทำร่วมกัน นอกจากเรื่องบนเตียง ในทุกครั้งที่หลังจากที่เค้าหนีงานแต่งงานมา ชิซึรุก็ทำเหมือนว่า..เค้าต้องการมันอยู่ตลอดเวลาอย่างนั้น เหมือนเค้ากระหายมันมาก ฉันไม่เข้าใจเค้าเลย..จริงๆ

แต่มันก็อาจจะเป็นฉันก็ได้ที่ทำเหมือนขาดเค้าไม่ได้ เพราะฉันก็ต้องการเรื่องแบบนี้จากเค้าเหมือนกัน ฉันต้องการตัวชิซึรุ ต้องการร่างกายอันงดงามของเค้า ต้องการสูดดมกลิ่นหอมจากตัวเค้า และทุกๆอย่างที่อยู่ในตัวเค้าทั้งหมด นี่จะเรียกว่า..ฉันรักหรือหลงในเรื่องแบบนี้กับเค้ากันแน่นะ หรือในเรื่องนี้ เรื่องรักหรือหลง มันจะต่างกันเพียงนิดเดียวที่ว่า.. ฉันยอมทำทุกอย่างได้เพื่อให้ได้เห็นชิซึรุยิ้มก็พอ ฉันอยากจะปกป้องรอยยิ้มของเค้าไว้แบบนี้ แบบนี้แล้ว..เค้าเรียกว่า รักหรือหลงกันล่ะ

ฉันกำลังนั่งทำแผลให้ชิซึรุ ปากเค้าแตก ปากสวยๆของเค้าถูกทำร้ายมา เพราะไปมีเรื่องกับเด็กผู้หญิงคนนั้น ฉันหัวเราะเค้านะที่เค้าถูกทำแบบนี้ ฉันทำเหมือนจะสมน้ำหน้าเค้าที่ไปมีเรื่องมา กับอะไรที่ไร้สาระแบบนั้น ฉันแสดงออกเหมือนว่า ฉันไม่สนใจที่เค้าออกตัวว่าหวงฉันมากมายแบบนั้น แต่เค้าจะรู้มั้ยนะว่า... จริงๆแล้ว..ฉันดีใจมากกับเรื่องนี้ มันเหมือนชิซึรุหึงฉัน..แบบแฟน

อยากกอดและหอมแก้มเค้าที่สุดเลย.. ถ้าไม่ติดที่ว่า..ฉันจะต้องเก็บอาการเอาไว้.. ฉันคงจะทำ..

แต่ฉันก็ไม่วายจะเผลอและหลุดอาการเก็กขรึมของตัวเอง เพราะระหว่างที่ฉันทำแผลที่ปากให้ชิซึรุ จิตใจของฉันล่องลอยไปจากตัว และฉันก็เผลอตัว ใช้ลิ้นเล็มเลียเลือดที่ออกมาจากแผลที่ริมฝีปากของเค้า ฉันเผลอจูบชิซึรุตอนทำแผล และก็เกือบจะเผลอทำอย่างอื่นอีกด้วย หากว่า..ชิซึรุไม่ส่งเสียงครางออกมาซะก่อน เราก็คงได้นอนด้วยกันอีก ไม่ได้ทำแผลกันล่ะ

และแล้วฉันก็ทำสำเร็จ ฉันสามารถห้ามใจตัวเองได้ในคราวนี้ และได้แกล้งชิซึรุคืนด้วย ฉันออกแรงกดสำลีกับปากสวยๆของเค้า จนชิซึรุร้องเสียงหลง หมดอารมณ์ที่จะทำอะไรกับฉันไปเลย จากนั้นเค้าก็ทำเหมือนจะงอนฉันแทน แต่ฉันก็พอจะรู้นะว่า ชิซึรุก็ทำไปอย่างนั้นแหละ เพราะว่า..หลังจากที่ทำแผลและรับมื้อค่ำกันไปเรียบร้อย ฉันกับเค้าก็จบวันนี้ด้วยกันบนเตียงนอนอีกครั้ง ฉันทำให้ชิซึรุร้องเรียกชื่อฉันได้อีกคืน ฉันทำตามที่เค้าต้องการ และแน่นอน..ฉันเองก็ต้องการมันด้วยเหมือนกัน

ชิซึรุอยู่ให้ฉันได้กอดอีกคืนแล้ว ฉันดีใจจัง แต่ฉันจะทำยังไงนะ ให้เค้าอยู่กับฉันตลอดไป.. ฉันรักเค้ามากเหลือเกิน..

To be continue…

Side Story[Runaway Bride] ch,1

Side Story [Runaway Bride]

Ch. 1 : I miss you.

Rate : M

By : Anhy

Pairing : Anh/Shizuma X Shizuru

ฉันอยู่ตามลำพังที่นี่ ณ ประเทศแห่งนี้ที่ฉันร่ำร้องขอคุณพ่อมาอยู่ มาเรียนต่อที่นี่ ทั้งที่ประเทศที่ฉันเกิดมาก็น่าจะมีที่ให้ฉันได้เรียนในสาขาวิชานี้ได้เหมือนกัน นี่เป็นเรื่องที่คุณพ่อฉันยกขึ้นมาอ้างในตอนที่ฉันขอท่าน แต่เพราะได้คุณแม่ช่วย ฉันจึงสามารถทำอะไรได้ตามใจ และตอนนี้ฉันเรียนอยู่ที่สวิตเซอร์แลนด์ ดินแดนที่อากาศดีที่สุดในโลก..

แต่มันก็เหงาเหมือนกันนะ ที่อยู่คนเดียวแบบนี้ ทั้งที่เมื่อก่อนฉันมีเธอ..

ใช่..เมื่อก่อนฉันไม่ได้อยู่คนเดียวแบบนี้ ฉันมีรูมเมท แต่เค้าไม่ใช่แค่เพื่อนของฉัน หรือเป็นแค่นั้น เราผูกพันกันมาก ฉันรู้จักเค้าตั้งแต่ยังเด็ก ในตอนที่ไปเรียนพิเศษที่บ้านคุณแม่ฉันที่ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งบังเอิญเป็นบ้านของแม่สาวคนนี้ จากนั้น..เค้าก็ติดฉันตลอดมา จนตามฉันมาอยู่ด้วยที่นี่ แต่แปลกที่เค้าไม่ยอมเรียนหนังสือที่นี่ เค้ายังยืนยันจะเรียนต่อที่บ้านเกิดของเค้า แต่เหมือนจะไม่ได้เรียนเลยนะ เพราะว่า..มาอยู่ที่นี่กับฉันซะส่วนมาก แต่เค้าก็บอกฉันว่า เค้าเรียนหนังสือทางอินเทอร์เนต เรียนใกล้จะปริญญาตรีแล้วด้วย นั่น..เค้าชักจะเก่งมากไปซะแล้ว เก่งกว่าฉันซะอีกนะ เพราะฉันยังต้องไปเรียนที่มหา’ลัยอยู่เลย ไม่กล้ามาเรียนเองคนเดียวหรอก กลัวเรียนไม่จบ โดนบ่นหูชา

เค้ากับฉัน เราอยู่ด้วยกัน ทานอาหารพร้อมกันเช้าและเย็น ก่อนฉันออกจากห้องพัก และหลังจากที่ฉันกลับมาจากเรียน หรือไม่ก็ตอนกลางวัน รูมเมทของฉันคนนี้ก็จะไปป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนอยู่ เด็กผู้หญิงคนนั้น ทำเหมือนไม่มีงานทำ ไม่ยอมเรียนหนังสือ ชอบเดินทาง และเล่นสนุกไปวันๆ ฉันต้องทำตัวเป็นผู้ปกครองเค้าเป็นประจำ ดูแลเค้าแทนคุณพ่อของเค้า ใช่..เพราะท่านไว้ใจให้ฉันได้ดูแลลูกสาวท่านได้เต็มที่ ไม่รู้ทำไม ทั้งที่ฉันก็เจอท่านแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น คงเพราะลูกสาวคนเดียวของท่าน ไปเล่าเรื่องฉันไว้เยอะแน่ๆ แต่มันจะเป็นเรื่องอะไรกันนะ

ความผูกพันของเราสองคน มันคงจะเหนียวแน่นมากกว่ารูมเมททั่วๆไป ถึงแม้แม่สาวตาสีแดงคนนี้จะติดเที่ยวมากมาย ชอบเดินทางไปมา ประเทศนู้นที ประเทศนั้นที แต่ไม่นาน หล่อนก็จะกลับมาหาฉันทุกครั้ง เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะเราสองคนเป็นอะไรที่.. เอ่อ..มากกว่าเพื่อนกัน ฉันก็ไม่แน่ใจนัก สำหรับเค้า จะเรียกมันว่าอะไร.. แต่สำหรับฉัน คนที่นอนเตียงเดียวกัน และมีสัมพันธ์กันทางเพศแบบนี้ ฉันเรียกว่า..คนรัก แต่กับเค้า.. ฉันไม่กล้าเรียก.. ถึงฉันจะอยากเรียกแบบนั้นก็ตาม

ฉันก็อยากรู้นะว่า..สำหรับชิซึรุ วิโอล่า คนนี้.. ฉันเป็นอะไรกับเค้า.. เป็นแค่คู่นอนใช่มั้ย.. และถ้าไม่ใช่แค่นี้..ทำไม.. เค้าถึงชอบบอกกับฉันว่า..เค้าจะไปแต่งงาน.. แต่นี่มันก็ปาเข้าไปครั้งที่ห้าแล้ว สำหรับการบอกแบบนี้ของเค้า ซึ่งมันก็เหมือนเดิม ชิซึรุยังคงใช้นามสกุลเดิมอยู่ จนกระทั่งทุกวันนี้ เค้าหนีการแต่งงานมาแล้วทั้งหมด..ห้าครั้ง หากนับรวมครั้งนี้ด้วย..

ไม่อยากเชื่อ.. น้องสาวคนสวยของฉัน จะกลายเป็น..Runaway Bride.. เจ้าสาวผู้กลัวฝน..

บอกตามตรง.. ฉันสับสนกับพฤติกรรมของชิซึรุมากเหลือเกิน วันหนึ่งเค้าก็บอกว่าจะอยู่กับฉัน อยู่ด้วยกันตลอดไป อยู่กันไปแบบนี้ แต่อีกวัน..เค้าก็บอกว่าจะไป.. ไปแต่งงานกับคนอื่น.. นี่เค้าเห็นฉันเป็นอะไรกันนะ.. คนที่ให้ความสุขเค้าได้ในเวลากลางคืนเท่านั้นเหรอ.. ฉันเป็นได้แค่คนที่ให้เซ็กซ์กับเค้าได้ใช่มั้ย.. ฉันไม่ดีพอที่เค้าจะรักฉันได้เลยรึนี่.. หรือว่า..ที่ผ่านมา ที่ฉันทำอะไรต่อมิอะไรให้เค้า ดูแลเค้า ตามใจเค้าทุกอย่าง เค้ายังไม่รู้สึกเลยว่า..ฉันรักเค้ามากขนาดไหน

ทำไมใจร้ายจังนะ..ชิซึรุ...

และในวันนี้เค้าก็ทำให้ฉันตกใจและสับสนอีกครั้ง เป็นครั้งที่ห้า ที่เวลาห่างกันไม่นาน เค้าหนีการแต่งงานมาเหมือนเดิม และมานั่งหน้าหง้ำอยู่ในห้องของฉัน ใช่..เพราะเค้ามีกุญแจห้อง ในฐานะรูมเมทของฉัน เค้าสามารถเข้านอกออกในอพาร์เม้นท์นี้ได้ ไม่ว่าเวลาไหน เค้าช่างเป็นรูมเมทที่พิเศษที่สุดที่ฉันเคยเจอมา เพราะว่า..เค้าอยู่กับฉันโดยที่ไม่ต้องจ่ายอะไร เพราะนี่คือห้องที่ฉันซื้อไว้อยู่คนเดียว และแม่สาวแต่สีแดงนี่ก็มายึดครองเหมือนเป็นห้องของหล่อนเองซะอย่างนั้น แต่ฉันไม่ว่าเค้าหรอกนะ.. ฉันอยากให้เค้าอยู่ด้วย.. ไม่ใช่เพราะเหงา แต่เพราะ..ฉันรัก.. รักเค้ามากจริงๆ

แต่เธอทำเหมือนไม่รู้สึกถึงมันเลยนะ..ชิซึรุ หรือเพราะว่า..ฉันไม่ได้บอกมัน.. แต่มันสำคัญด้วยเหรอ แค่คำบอกรักนั่น มันสำคัญกว่าการกระทำของฉันที่ทำเพื่อเค้ารึไง.. ไม่เข้าใจเลย..

และใช่..มันเหมือนทุกครั้งที่เค้ากลับมา ฉันไม่อาจต้านทานพลังอำนาจจากดวงตาสีแดงได้ หรือเพราะว่า..ฉันรักชิซึรุ.. รักมากแต่..ไม่กล้าบอก..

ฉันไม่กล้าบอกรักเค้าเป็นคำพูด เพราะคิดไปเองว่า..ชิซึรุคงจะรู้มัน ฉันไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้ ฉันยืนยันเรื่องนี้ของตัวเองได้แน่นอน เมื่อก่อน..ก่อนที่ฉันจะมามีเค้าอยู่ใกล้ๆแบบนี้ ฉันเคยมีแฟน แฟนคนแรกที่เป็นเพื่อนกันในสมัยเด็ก แฟนที่เลิกกันไปเพราะความไม่เข้าใจ ที่ฉันเสียใจมากที่ต้องเลิกกับเค้า แต่ก็มีทิฐิมากเกินกว่าจะเรียกร้องให้เค้ากลับมาหาฉันอีก ฉันก็เลยไม่มีใคร.. กระทั่งมามีชิซึรุ.. ฉันก็หยุดที่จะไม่มองใครคนไหนอีกเลย หยุดเพราะรักเค้า และเรามีอะไรกันแล้ว

ตอนนี้ฉันกำลังบอกรักเค้า ตามทางของฉัน ชิซึรุเรียกฉันมาหา หลังจากที่เค้าทานมื้อค่ำไปแล้ว เรียกฉันมาให้ทำบางอย่างที่เค้าต้องการมัน เหมือนทุกครั้งที่เค้ามาหาฉันที่นี่ และก็เป็นทุกครั้งที่ฉันตามใจเค้า ใช่..เรามีเซ็กซ์กัน

โซฟายาวในห้องนั่งเล่นของฉัน มันอาจจะสั้นไปหน่อยสำหรับการที่ฉันจะนอนได้อย่างเต็มตัว แต่ในเวลาแบบนี้ มันกลับไม่มีอุปสรรคอะไร ถึงมันจะไม่สบายมากเหมือนอยู่บนเตียงก็ตาม แต่มันก็ทำให้ตื่นเต้นดี ไม่อย่างนั้น..ชิซึรุคงไม่ยอมตรงนี้หรอก

เค้าจูบฉันก่อนเหมือนทุกครั้ง นำทางให้ฉัน เหมือนให้อนุญาต และจากนั้น ฉันก็จะจัดการเรื่องที่เหลือให้เค้า มันเหมือนเดิมที่เคยเป็น ชิซึรุจับทางฉันได้แล้ว หลังจากที่เรามีอะไรกันมานับครั้งไม่ถ้วน

ตอนนี้ท้องไส้ของฉันมันรู้สึกปั่นป่วนไปหมด คงเพราะเสียงครางครวญของชิซึรุ ระหว่างที่จูบหน้าอกเค้า ริมฝีปากของฉันทำหน้าที่ของมันได้อย่างดี เหมือนเวลาที่ฉันต้องการจะกินอะไรสักอย่าง และเวลานี้ฉันต้องการดูดดื่มกับทรวงอกสวยๆของเค้า คล้ายกลายเป็นลูกสาวของเค้าคนหนึ่ง ซึ่งตัวโตกว่าเค้ามาก

ชิซึรุเผลอออกแรงกดหัวฉัน ในขณะที่ฉันกำลังดื่มกินสองเต้าของเค้าอย่างเมามัน หัวเข่าของเค้าข้างหนึ่งทำหน้าที่กดอยู่กับเอวของฉัน เหมือนกลัวว่าฉันจะลุกขึ้นจากตัวเค้าในเวลาแบบนี้ แต่มันจะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง ในเมื่อฉันกำลังเพลิดเพลินกับรสชาติทรวงอกที่ไม่มีน้ำนมเลยของเค้าอยู่ มันให้ความรู้สึกดีที่หัวใจ และในขณะเดียวกัน พื้นที่ตรงหว่างขาของฉันก็กำลังถูไถไปกับเนื้อเนียนๆที่ต้นขาของชิซึรุด้วย มันช่วยให้ฉันไม่อยากจากเค้าไปไหนเลย นอกจากว่า เค้าจะไม่ต้องการฉัน แต่ฉันรู้..กับเวลาแบบนี้ ชิซึรุไม่มีทางปล่อยฉันไปไหนแน่ๆ

ทุกอย่างของชิซึรุยังเหมือนเดิม กลิ่นของเค้า ยังหอมติดจมูกฉัน ฉันจำมันได้ เพราะฉันเคยซุกไซ้ไปทั่วตัวของเค้า และกลิ่นหอมแบบนี้ มีหรือที่ฉันจะไม่อยากจำ รสชาติของน้ำรักที่ออกมาจากตัวเค้า ก็ยังดีเหมือนเดิม สิ่งสำคัญที่สุดในตัวเค้า ตรงนี้ ยังสวยงามไม่มีที่ติเหมือนเดิม และฉันรู้ตัว ฉันเริ่มลุ่มหลงกับมันมากขึ้น กับวันนี้ที่ฉันได้มีโอกาสอยู่กับมันอีกครั้ง ลิ้นของฉันลากไล้ไปมากับพื้นที่แห่งนี้ของชิซึรุ ซึ่งมันก็ทำให้เค้าครางหนักขึ้นกว่าเดิม สะโพกของเค้าโยกขึ้นลง เหมือนจะบอกกับฉันว่า อย่าจากไป บอกให้ฉันสัมผัสมันเรื่อยๆ และเพราะมือของเค้าที่ทำหน้าที่กดฉันไว้ด้วยเหมือนกัน มันจึงเป็นการยาก สำหรับการถอยหลังกลับ หากยังไม่เสร็จภารกิจ

ฉันนำลิ้นของตัวเองลงลึกเข้าไปในถ้ำสวาทของชิซึรุ และรู้สึกได้เค้ากระตุกตัวขึ้นทันที และร้องเสียงครวญเสียงดัง เสียงของเค้าเพราะมาก มันทั้งหวานและเซ็กซี่ จนอยากได้ยินมันเรื่อยๆ แต่กับพื้นที่จำกัดของโซฟา ทำให้ฉันขยับตัวตามใจได้ยาก แต่แล้วมันก็ไม่ลำบาก เมื่อชิซึรุช่วยฉัน เค้าเลื่อนตัวเองขึ้นไปพิงกับที่พักแขนของมัน ใช่..มันทำให้ฉันถนัดขึ้นกับการที่จะดื่มกินตรงส่วนนั้นของเค้า แต่เวลาเดียวกัน มันก็ทำให้ฉันรู้สึกอายเล็กน้อย ที่ดวงตาสีแดงนั่นคอยดูฉันอยู่ตลอดเวลา แต่ฉันก็ดีใจที่ว่า..เจ้าของมันยิ้มให้ฉัน ถึงจะไม่นานนักที่ฉันจะได้เห็นรอยยิ้มนั่นก็เถอะ เพราะตอนนี้ ชิซึรุกำลังนอนดิ้น แอ่นตัวของเค้าขึ้นจากโซฟา เค้าทำท่าเหมือนกำลังทรมานมาก แต่ไม่ใช่..ฉันรู้เค้าเป็นอะไร การขยับตัวของสะโพกของเค้ามันบอกกับฉัน ชิซึรุกำลังใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้ว สองมือเค้าออกแรงจิกลงกับศีรษะของฉัน ดึงเส้นผม แต่เค้าคงไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไปบ้าง แม้กระทั่ง โยกสะโพกขึ้นลงเหมือนกระตุกตัวแรงแบบนี้ และนาทีนี้เองที่เป็นโอกาสให้ฉันได้ใช้นิ้วกับถ้ำของเค้า และเมื่อลิ้นถูกแทนที่ด้วยนิ้ว ปากของฉันก็ว่างพอที่จะได้สัมผัสกับปากของเค้า ถึงแม้ชิซึรุจะกำลังหอบอยู่เหมือนคนหายใจไม่ทัน แต่เค้าจูบตอบฉัน ดูดริมฝีปากฉัน เหมือนต้องการรับรู้ถึงรสชาติของตัวเอง ซึ่งมันก็ไม่นานกับอาการที่เค้าเป็นอยู่ เมื่อทั้งเค้าและฉันโยกตัวไปในจังหวะเดียวกัน นิ้วของฉันเข้าออกในตัวเค้าอยู่ไม่นาน ชิซึรุก็ร้องเรียกชื่อฉันออกมาดังๆ หลังจากที่เค้าเผลอกัดบ่าฉันอย่างแรงระหว่างเกร็งตัว ก่อนนาทีที่จุดออกัสซึ่มครอบคลุมร่างกายอันงดงามเหมือนนางฟ้ามาจุติของเค้า ตัวฉันเองก็ได้รู้สึกถึงสวรรค์กับนางฟ้าคนนี้ด้วยเหมือนกัน

และหลังจากนั้น เมื่อทุกอย่างจบลง เราสองคนยังคงนอนกอดก่ายอยู่บนโซฟา ไม่มีอะไรมาปกปิดร่างกายเหมือนเดิม นอกจากผ้าห่มที่ฉันพาร่างกายอันเมื่อยล้าไปหยิบมันมาห่มให้ชิซึรุเพราะกลัวว่าเค้าจะหนาว แล้วมันก็เลยกลายเป็นว่า ฉันได้ห่มกับเค้าด้วย เพราะไม่อยากห่างเค้าไป และเค้าเองก็ยังไม่พร้อมจะลุกไปนอนเตียง ชิซึรุคงยังเจ็บอยู่หรืออะไรสักอย่างแน่ๆ ถึงไม่ยอมลุกขึ้น แต่ไม่เป็นไร เค้านอนที่ไหน ฉันก็นอนที่นั่นได้เหมือนกัน ฉันอยากอยู่กับเค้าทุกนาที เพราะคิดถึงเวลาแบบนี้กับเค้ามากเหลือเกิน แต่เค้าจะรู้ไหมนะว่า ฉันคิดถึงเค้าแทบขาดใจ เวลาที่เค้าไม่อยู่กับฉัน และเค้าจะคิดถึงฉันบ้างไหม เคยบ้างรึเปล่าที่นอนละเมอถึงฉันในเวลาที่หลับอยู่ที่ไหนกับใคร อ่า..ฉันกำลังคิดไปถึงไหนกันนะ ฉันกำลังคิดไปว่า ชิซึรุเคยทำแบบนี้กับคนอื่นนอกจากฉันเหรอ.. แต่ก็นะ..จะให้ฉันแน่ใจได้ยังไงว่า เค้าจะมีแค่ฉันคนเดียว ในเมื่อ..เค้าบอกฉันเสมอเรื่องจะไปแต่งงาน เรื่องมีแฟน แล้วฉันเป็นอะไรกับเค้ากันนะ อยากรู้จัง แต่ก็ช่างมันก่อนเถอะตอนนี้.. ฉันคิดถึงเค้า.. ฉันจะใช้เวลาที่ฉันยังมีโอกาสได้อยู่กับคนที่ฉันรักให้นานที่สุด เท่าที่มันจะมีได้ และถึงแม้ฉันเริ่มรู้สึกเหนื่อยกับอะไรที่ทำมันไปพร้อมกับอีกคน แต่ไม่กล้าจะหลับตาลง ฉันยังคงนอนมองหน้าเค้าที่หลับอยู่กับอกของฉัน เหมือนกลัวว่าเค้าจะหายไปกับความฝันเมื่อฉันยอมให้ตัวเองหลับแบบนั้น สัมผัสตัวของเค้าเพื่อให้มั่นใจว่าเค้ายังอยู่กับฉัน

เพราะฉันกลัวเหลือเกินว่า.. ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง.. เค้าก็จะไป..

เจ้าสาวที่กลัวฝน.. จะทนอยู่กับฉันได้นานสักแค่ไหนกันนะ.. จะรู้บ้างไหมนะ..ฉันคิดถึงเธอ..

อย่าหนีฉันไปอีกเลย..สุดที่รัก...

To be continue….

The Phantom of the night [Sisters Side Story] Ch.25

The Phantom of the night [Sisters Side Story] Ch.25

Pairing : Anh x Shizuru x Alyssa

Rate : M

Genre : Drama – Romance

By : Anhy

My Sister - 9 : Shizuru’s POV

ฉันไม่คิดเลยว่า แอนจะกล้าทำขนาดนี้ เค้าทำโทษลูกสาวสุดที่รักของเค้าได้ลง เค้าทำโทษไอจังอย่างหนัก แค่เพราะว่า..เค้ารู้ว่าลูกสาวสองคนรักกัน ฉันเข้าใจนะว่าทำไมแอนถึงได้โกรธมากขนาดนี้ เพราะเค้าคงนึกไปถึงเรื่องของฉันกับเค้า เราสองคนเป็นพี่น้องกัน เรารักกัน และเราทำผิดด้วยกัน มันคล้ายกับที่ลูกของเราสองคนทำ

ใช่..เพราะไอจังเป็นลูกแอน และนัทซึรุจังเองก็เป็นลูกแอนเหมือนกัน เด็กสองคนเป็นพี่น้องกันทางสายเลือดที่เกิดมาจากเค้า เพียงแต่ต่างแม่เท่านั้น แต่มันไม่ใช่เรื่องนี้ที่เด็กๆผิด สำหรับเราที่เป็นแวมไพร์ การที่พี่น้องรักกันฉันท์ชู้สาว ไม่ได้มีความผิดอะไรเลย แต่แอนทำเหมือนไม่เข้าใจ ไม่ใช่หรอก เค้าไม่ได้ไม่รู้เรื่องนี้ เพียงแต่เค้ายอมรับมันไม่ได้ ที่เห็นลูกของเค้าเป็นเหมือนที่เค้าเป็น ก็เท่านั้น..

ความจริงแล้ว ฉันกับแอน เราสองคนน่าจะอยู่ด้วยกันได้ อย่างไม่มีอะไรที่ผิดเลย หากว่าฉัน..ปล่อยนัทสึกิไป ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันกับเค้า นอนด้วยกัน แต่เพราะฉันเห็นแก่ตัว หรือห่วงนัทสึกิมากไป ฉันไม่กล้าปล่อยเธอไป อย่างที่ควรจะทำ มันผิดที่ฉันมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังแอบลักลอบมีอะไรกับเค้า นั่นแหละเรื่องที่ผิดจริงๆของฉันกับเค้า ไม่ใช่ผิดที่เราเป็นพี่น้องกัน

ตอนนั้นที่ฉันเห็นแอนทำโทษไอจัง ฉันทำได้แค่ยืนมองอยู่ไกลๆและปล่อยให้ลูกสาวของฉันกอดตัวฉันไว้ นัทซึรุจังร้องไห้จนน้ำตาแทบจะเป็นสายเลือด ที่เห็นคนที่เค้ารักถูกทำร้าย เราสองคนทำอะไรไม่ได้ นอกจากดูเท่านั้น ฉันพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลออกมา แม้จะสงสารหลานจับใจ ไหนจะสงสารลูกที่ต้องทนดูอะไรแบบนี้ด้วย ฉันเกลียดตัวเองเหลือเกิน ที่ทำได้แค่มองแบบนี้

แอน.. พี่อย่าทำแบบนี้ได้ไหม.. เด็กๆไม่ได้ผิดอะไรเลย.. พวกเค้าไม่เหมือนพวกเรา..

และฉันก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม นอกจากมองดูเรื่องต่างๆเกิดขึ้น แอนส่งไอจังกลับไปอยู่บนเนินเขาที่หลานเคยอยู่ตั้งแต่เกิดนั่น บ้านของอลิสซ่าที่ยกให้หลาน เค้าให้เหตุผลว่า อยากให้ไอจังทำตัวให้ดีขึ้น เค้าไม่อยากตามใจลูกจนเสียเด็ก ไอจังยังเด็กอยู่ เค้ายังไม่ควรจะคิดเรื่องนี้ เค้าควรจะเรียนหนังสือ หรือเรียนรู้อะไรๆอีกมาก ไม่ใช่ทำตัวไร้สาระ อย่างการมีแฟน แต่แอนคงไม่รู้ว่า เค้าคิดผิด เค้าทำเหมือนไม่รู้จักลูกสาวตัวเอง ไอจังเป็นเด็กดีเสมอ เค้าไม่เคยทำอะไรให้ใครผิดหวัง ตั้งแต่เกิดมาและโตเป็นสาวแบบนี้ และฉันก็คิดว่า การที่หลานมีความรัก จะทำให้เค้ามีชีวิตชีวามากขึ้นกว่าเดิม เพราะอะไรเหรอ เพราะไอจังเริ่มจะเป็นเหมือนแอนแล้ว ในตอนที่เค้าโตขึ้นมา

ไอจัง..เด็กน้อยที่แสนขี้เล่นและร่าเริง หลานรักของฉัน..หายไป เค้ากลายเป็นแอนอีกคน เมื่อเค้าถูกปะป๊าของเค้ายัดเยียดความเป็นทายาทคนสำคัญให้ ไอจังกลายเป็นเด็กเงียบขรึมและทำแต่งาน และเรียนหนังสือ เค้าไม่ค่อยขี้เล่น ซุกซนหรือมีแววตาที่มีความสุขเหมือนเดิม จนกระทั่งเค้ามีแฟน ไอจัง..เด็กน้อยน่ารักคนนั้นก็กลับคืนมา

ฉันแอบเห็นประจำ เวลาที่เค้าอยู่กับนัทซึรุจัง ไอจังดูมีความสุขมาก เค้ายิ้ม หัวเราะ และเล่นกันเหมือนเด็กมากกว่า เหมือนเป็นพี่น้องกันธรรมดา คล้ายกับเวลาที่เค้าอยู่พร้อมหน้ากันกับน้องของเค้าทั้งสองคน นั่นก็คือ.. ในเวลาที่มีชิซุกิจังอยู่ด้วยในนั้นด้วยอีกคน ใช่..ชิซุกิจังเป็นลูกของฉันกับนัทสึกิ แต่ไอจังก็รักน้องเท่ากัน เพราะความที่เค้าเป็นพี่ใหญ่ เค้าจะดูแลน้องทั้งสองคนคล้ายกัน ผิดกันตรงที่ว่า แววตาที่เค้าใช้มองนัทซึรุจัง เท่าที่ฉันสังเกตเห็น มันจะเหมือนเวลาที่แอนเคยมองฉันแบบนั้น ฉันเห็นแววตาแบบนี้ของไอจัง ก่อนที่แอนจะสังเกตเห็นความผิดปกติของลูกสาวคนนี้ของเค้าเสียอีก คงเพราะว่า..แอนไม่เคยรู้ล่ะมั้งว่า เค้าใช้สายตายังไง เวลาที่เค้ามองฉัน คงเพราะเค้าไม่เคยส่องกระจก เห็นตัวเองในเวลาแบบนั้น

ไมจังตามไปอยู่กับลูกของเธอด้วยที่บ้านหลังนั้น ฉันคิดว่าตอนนี้สำหรับไมจังแล้ว ลูกสำคัญที่สุด ไม่ใช่แอน จริงอยู่ที่เธอรักแอนมาก แต่ถ้าเทียบกันแล้ว ไมจังน่าจะเลือกอยู่กับลูกของเธอมากกว่าแอน เพราะอะไรเหรอ.. เรื่องนี้ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน หรือไมจังจะรู้สึกได้ว่า แอนไม่ได้รักแค่เธอคนเดียว ใช่สินะ..อย่างแอนน่ะ ไม่มีทางลืมฉันได้หรอก ฉันรู้.. ฉันไม่ได้หลงตัวเอง ฉันมองพี่ฉันออก ทะลุถึงหัวใจของเค้า แต่เค้าล่ะ เค้าจะรู้บ้างมั้ย.. ที่ฉันยอมเลวมากขนาดนี้ เพราะว่า..ฉันรักเค้ามากเหลือเกิน..

ฉันยอมทำผิดในทุกเรื่อง ที่ไม่คิดว่าจะทำมันได้ ฉันเลือกจะทำร้ายทุกคน แม้กระทั่งคนที่รักฉันมากอย่างนัทสึกิ เพื่อความรักของฉันที่มีต่อเค้าเท่านั้น ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า.. ฉันจะเป็นไปได้ขนาดนี้..

ฉันไม่ควรขอให้เธออภัยให้กับความเลวของฉัน.. นัทสึกิที่รัก...

ในที่สุด แอนก็ต้องกลับไปตามไอจังกลับมาบ้าน เพราะข่าวที่พวกมนุษย์หมาป่าจะมาแก้แค้นพวกเรา มันเดินทางมาในทางเดียวกับทางที่จะมาบ้านเนินเขาของอลิสซ่านั่น แอนกลัวลูกและภรรยาของเค้าจะเป็นอะไรไป หากพวกนั้นมาเจอ เค้าจึงตัดสินใจไปตามลูกและแม่ของลูกเค้ากลับบ้านด้วยตัวเอง เพราะเค้าไม่อยากเสี่ยงให้ลูกพาแม่ของเค้ากลับมาเองตามลำพัง เค้าไม่ไว้ใจพวกสัตว์ร้ายหน้าขนพวกนั้น และนั่นก็ทำให้ฉันต้องขอตามไปด้วย เพราะฉันเป็นห่วงเค้า แต่มันก็กลับกลายเป็นว่า ลูกสาวฉัน..นัทซึรุจัง ตามพวกเราไปด้วยอีกคน อันนี้แอนอนุญาตเอง ฉันแปลกใจมาก

แอนเอานัทซึรุจังขึ้นบนหลังม้าไปกับเค้าด้วย นั่นเป็นเรื่องน่าประหลาดมากในสายตาฉัน ตอนที่ลูกมาขอตามไป ฉันไม่คิดว่าเค้าจะเห็นดีด้วยเลย แอนนิ่งเฉยมากในตอนนั้น แต่เค้ากลับเป็นคนดึงตัวลูกขึ้นมานั่งกับเค้า กอดลูกไว้แน่น ฉันรู้สึกตื้นตันอย่างบอกไม่ถูกที่เห็นภาพแบบนี้

ใช่สิ..เพราะฉันแทบไม่เคยเห็นแอนสนใจลูกคนนี้เลยสักนิด เค้าทำเหมือนเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกเค้า ทำเหมือนมีแค่ไอจังเท่านั้น แต่เวลานี้ฉันแน่ใจแล้วว่า เค้าเองก็รักลูกเหมือนกัน ฉันดีใจแทนนัทซึรุจังจริงๆ ที่ตอนนี้เค้าสามารถได้อยู่กับความอบอุ่นของคนที่ให้กำเนิดเค้ามาได้เสียที ลูกดูมีความสุขมาก แม้กระทั่งในตอนที่เค้าหลับ เค้ายิ้มและกอดแอนแน่น เหมือนไม่ต้องการจะปล่อยไปเลย และมันก็น่าแปลกนะ ที่ฉันเหมือนเห็นตัวเองในภาพซ้อนของลูกสาวคนนี้ คงเป็นเพราะฉันกับนัทซึรุจัง หน้าตาเหมือนกันอย่างกับพิมพ์กันออกมา เลยเหมือนว่า ฉันเห็นตัวเองกอดแอนแน่นแบบนั้น ฉันมีความสุขมากเหลือเกิน

และมันก็ไม่ใช่เท่านั้น ที่ฉันเห็นภาพสะท้อนของตัวเองออกมาจากลูกคนนี้ เมื่อฉันเห็นสีหน้าของเค้าในเวลาที่เค้าเห็นไอจังมีเด็กผู้หญิงคนอื่นอยู่ข้างๆ นึกไม่ถึงเลยว่า ลูกสาวจะเหมือนฉันมากขนาดนี้ และไอจังจะเหมือนแอนได้มากขนาดนั้น นัทซึรุจังขี้หึงมาก ในขณะที่ไอจังทำเหมือนไม่รู้เรื่องอะไร เจ้าหนูน้อยผมสีเงินนี่นะ ช่างเหมือนแอนจริงๆ เค้ามักจะทำให้ผู้หญิงคนอื่นทะเลาะกัน โดยที่ไม่รู้ตัว คงเพราะความใจดีของเค้าที่ไม่เคยเปลี่ยนแบบนี้ ไอจังพาเด็กผู้หญิงอีกคนเข้าบ้าน เพราะความที่เค้าแค่สงสารที่เด็กคนนั้นความจำเสื่อม ดีนะที่ว่า..ตอนนั้นอลิสซ่าก็อยู่ด้วย ไม่งั้น ฉันคงได้เห็นลูกสาวที่หน้าตาเหมือนฉัน ฆ่าเด็กคนนั้นตายคามือไปแล้ว

ทำไมกันนะ..ลูกสาว.. ทำไมหนูไม่คิดจะเอาส่วนดีๆของปะป๊าไปใช้บ้างล่ะ หรือว่า..ปะป๊าไม่มีดีอะไรเลย..นัทซึรุจัง..

แต่นี่คงเป็นคำถามของนัทซึรุจังเหมือนกันนะที่ว่า.. เค้าควรจะเรียกฉันว่าอะไร..

ในเมื่ออยู่ในท้องของนัทสึกิและคลอดมาจากเธอ แต่เค้ากลับกลายเป็นลูกสาวฉันกับ..แอน เค้ามีสิทธิ์เรียกแอนว่า..ปะป๊าได้ แล้วกับฉันล่ะ..มะม๊าเหรอ.. แต่ฉันไม่ได้เป็นคนตั้งท้องและคลอดเค้ามานะ ช่างเถอะ.. ยังไงเค้าก็เป็นลูกฉันอยู่ดี.. มันยืนยันได้ที่หน้าตาและนิสัยของเค้านี่แหละ

ฉันมีโอกาสได้นั่งคุยกับอลิสซ่าอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เจอเค้ามานานมาก ฉันไม่รู้ว่าน้องไปไหนมา แต่คิดว่าก็คงไม่พ้นบ้านที่ทรานซิลเวเนีย อลิสซ่าเหมือนจะชอบอยู่ที่นั่นมากกว่าที่นี่ หรือไม่เค้าก็ชอบไปเดินป่าอยู่เรื่อยๆ ไม่รู้ว่าทำไม เค้าไปในป่าบ่อยมาก เค้ามีใครที่นั่นรึเปล่าก็ไม่รู้ ฉันไม่รู้เลยว่าน้องมีใครอีกมั้ย หลังจากที่เค้าเลิกกับแม่มดคนนั้น แต่นั่นมันก็นานมาแล้ว เกือบจะเป็นร้อยปี ฉันสงสัยจังว่า ถ้าอลิสซ่าไม่มีใครเลย ตั้งแต่วันนี้มาถึงวันนี้ เค้าอยู่มาได้ยังไง ฉันไม่เชื่อเลยว่า คนที่เคยมาแล้วกับเรื่องนั้น จะอยู่มานานขนาดนี้ได้ โดยไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับมันเลย

สรุปเลยว่า..ฉันไม่คิดว่า อลิสซ่าจะไม่มีใครในระหว่างนี้ แต่ใครกันนะที่มีโอกาสได้ชิมรสชาติแวมไพร์เลือดแท้คนนี้ ช่างโชคดีเหลือเกินนะเค้าคนนั้นน่ะ เพราะฉันคิดว่า..อลิสซ่าน่าจะรสชาติดีมากแน่ๆ เค้าคงไม่ต่างจากแอนเท่าไหร่ ในความที่เค้ารูปร่างเหมือนกันแบบนี้ ฉันอยากลองกับเค้าบ้างเหมือนกันนะ เค้าคงเก่งเรื่องนั้นไม่แพ้แอน ดูได้จากการจูบในครั้งนั้น ที่ฉันเคยมาแล้วกับเค้า จูบที่ทำให้ฉันได้รู้ว่า..น้องรักฉัน

แต่ขอโทษนะน้องรัก.. พี่รักเธอไม่ได้.. รักใครไม่ได้อีกแล้ว.. หัวใจพี่มันอยู่ที่คนอื่น.. พี่ไม่มีหัวใจให้ใครอีกแล้วล่ะ

แล้วนี่ฉันคิดถึงเรื่องนี้ทำไมกันนะ หรือฉันกำลังจะห้ามตัวเองไม่ได้ ไม่ให้คิดถึงแอน หรือคนที่คล้ายแอนแบบนี้.. อย่านะชิซึรุ.. อย่าได้คิดแบบนั้นเชียว.. เธอจะกลับตัวแล้วไม่ใช่รึไง.. อย่าทำ...

แต่ฉันก็พลาดจนได้.. ฉันทำผิดอีกครั้ง ทั้งที่มันไม่น่าจะเกิดเลย.. หรือว่า..มันจะเกี่ยวกับคำสาปที่อลิสซ่าพูดถึง.. คำสาปที่แม่มดอาย ลู สาปเค้า มันมากระทบครอบครัวของเรา กระทบอลิสซ่า กระทบหลานและตัวฉันเอง

ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะให้มันเป็นแบบนี้เลย ฉันแค่ออกมาห้ามเค้า ห้ามแอนไม่ให้ออกไปหาอันตรายนอกบ้าน เพราะรู้ว่า..คืนวันพระจันทร์เต็มดวงแบบนี้ ไม่ได้มีแค่จอมมารรัตติกาลเท่านั้นที่น่ากลัว ศัตรูของเรา มนุษย์หมาป่าก็เหมือนกัน มันจะมีกำลังมากในวันนี้ แต่ฉันไม่ควรจะห่วงเค้าเลยนะ

แอนที่กลายร่างเป็นจอมมารนั่น ไม่มีทางแพ้ใครง่ายๆ ฉันน่าจะรู้ดี.. หรือฉันอยากจะลองดีกับเค้ากันแน่นะ

ฉันถูกเค้าข่มขืน.. ฉันจะเรียกแบบนี้ได้มั้ย ในเมื่อฉันไม่ได้ยินยอม ฉันไม่ได้อยากนอนกับเค้า เค้าบังคับฉัน..

แอนไม่รู้ไปโกรธอะไรใครมา แต่ถ้าฉันคิดไม่ผิดก็คงจะไม่พ้นไมจัง เค้าอยู่ในห้องด้วยกันก่อนที่ฉันจะบังเอิญเห็นแอนออกมาจากบ้าน ท่าทางโมโหมาก

ฉันเห็นเค้าจากทางหน้าต่างห้องนอนฝั่งที่เป็นห้องฉันที่อยู่กับอลิสซ่า ใช่..บ้านหลังนี้มีห้องไม่กี่ห้อง ไม่เหมือนที่บ้านหลังใหญ่ของเรา ฉันเดินตามเค้ามา เพื่อจะห้ามเค้าเท่านั้น ฉันไม่คิดว่าเค้าจะทำแบบนี้ ฉันไม่อยากจะทำผิดกับนัทสึกิอีกแล้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ฉันได้แต่ร้องครวญครางอยู่ใต้ล่างตัวแอน ยอมรับทุกอย่างที่เค้าให้มา ร่างกายฉันมันตอบสนองในทุกอย่างที่เค้าทำ ไม่ว่ามันจะเจ็บแค่ไหน รู้สึกผิดแค่ไหน ฉันก็ยังกอดเค้าไว้แบบนี้ ร้องไห้พร้อมกับที่ร้องคราง มันทรมานเหลือเกิน เหมือนฉันกำลังมีความสุขอยู่กับกองทุกข์อันมโหฬาร

ฉันมีปากเสียงกับแอน แค่เพราะไม่อยากให้เค้าออกไปลาดตระเวน และมันก็สำเร็จ เค้าไม่ได้ไปทำงานที่เค้าอยากทำตอนนั้น แต่มันกลับทำให้เค้าอยากทำอย่างอื่นมากกว่า แอนคงจะบ้าไปแล้วตอนที่เค้าลากฉันเข้าป่าหลังบ้านไป

ใช่..แรงเค้ามากกว่าฉัน ฉันสู้แรงเค้าไม่ได้ เค้าโยนฉันลงบนผืนหญ้าและตามมาขึ้นคร่อมตัวฉัน จูบฉันในแบบที่ฉันทำอะไรไม่ได้ นอกจากตอบรับมันกลับไป ฉันไม่ได้ตั้งใจจะยอมเค้าเลย แต่ร่างกายฉันมันยอม มันค้านกับจิตใจ ฉันยอมให้เค้าถอดเสื้อผ้าฉัน เหมือนที่ฉันถอดของเค้าออก ปล่อยให้เค้าสัมผัสฉัน กัดฉัน ดูดเลือดฉัน บีบเค้นหน้าอก จูบ ลูบไล้ และสอดใส่

ใช่แล้วล่ะ..เพราะคืนวันเพ็ญ ฉันจึงต้องเป็นเครื่องรองรับอารมณ์ทางเพศของเค้าจากอวัยวะอันนี้ มันเจ็บมากกับคราวนี้ เพราะฉันห่างจากมันมานาน และแทบไม่ต้องเดา ร่องสวาทของฉันมันก็คงจะไม่พ้นเป็นแบบเดิม เลือดคงออกตรงนั้นอีกเหมือนครั้งที่แล้วๆมา

แต่แปลกนะ ฉันต้องการมัน อวัยวะนั่นเข้าออกในตัวฉัน อย่างชำนาญเหมือนเดิม ฉันครางอย่างมีความสุขที่สามารถรู้สึกถึงมัน คงเพราะว่า ฉันรู้สึกถึงแอนด้วยจากอวัยวะอันนี้ ร่างกายฉันกับเค้าสามารถสัมผัสกันได้อย่างเต็มที่ เค้าสามารถกอดฉันได้ด้วยสองแขน และฉันก็ได้กอดเค้าถนัดขึ้นเหมือนกัน ร่างกายของฉันกับเค้าเหมือนเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง เพราะมัน มันจึงทำให้ฉันชอบที่มีเซ็กซ์กับแอนในคืนที่แอนเป็นแบบนี้

ในทุกครั้งของการเข้าและออกของอวัยวะนั้น ฉันรู้สึกมัน ฉันรู้สึกถึงความรักของเค้า แอนบอกรักฉันด้วยสิ่งนี้อีกครั้ง เหมือนที่เค้าเคยทำเมื่อก่อน

เราเคลื่อนไหวไปพร้อมๆกัน เป็นจังหวะที่เข้ากันได้อย่างเหมาะเจาะ สะโพกของเค้าขยับเข้าหาฉันเหมือนกับที่ฉันก็เคลื่อนไหวตามเค้า เสียงครางของฉันกับเค้าประสานกัน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่าแอนต้องการมันมากจริงๆ หรือเค้าจะคิดถึงเวลาแบบนี้กับฉัน ฉันไม่แน่ใจ แต่ฉันแน่ใจตัวเอง แม้สมองต้องการปฏิเสธมัน ร่างกายฉันมันก็ยืนยันแทน มันบอกฉันว่า.. ฉันรักแอนมากเหลือเกิน

และมันก็ไม่ใช่แค่เซ็กซ์สำหรับเราสองคน ในคืนนี้.. ฉันไม่ได้ฟังผิด แอนบอกรักฉันอีกครั้ง เค้าพูดมันทั้งที่แทบหายใจไม่ทัน ระหว่างที่เค้ากำลังจะถึงจุดสุดยอด เค้ากอดฉันแน่นด้วยสองแขน ขณะที่สะโพกเค้ากระแทกใส่ฉันไม่หยุด ฉันเจ็บจนเลิกเจ็บแล้ว มันรู้สึกแค่เพียงว่าฉันต้องการเค้า ต้องการสิ่งนี้ เพราะฉันเองก็กอดเค้าไว้แน่นเหมือนกัน ไม่ว่าจะด้วยสองแขนหรือสองขาของฉันที่มันล็อกเค้าไว้ เหมือนกลัวจะหายไป และมันก็ถึงที่สุด ฉันรู้สึกเบลอไปหมด มันพร้อมกับที่รู้สึกถึงการบีบรัดตัวของมดลูกตัวเอง ขณะที่ร่างกายแข็งเกร็ง แอนครางในลำคอออกมา ฉันรู้..เค้ารู้สึกได้ ว่าฉันถึงแล้ว.. พร้อมเสียงกรีดร้องที่ระเบิดออกมาจากคอตัวเอง ตัวฉันยังสั่นเกร็งเพราะอาการตกค้างหลังจุดออกัสซึ่มที่รุนแรงในครั้งนี้ แต่ดีขึ้นเมื่อได้ฝังเขี้ยวไว้ที่คอแอนและดื่มกินเลือดของเค้า เหมือนกับที่เค้าดื่มเลือดฉัน ในเวลาเดียวกับที่ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างซึ่งเข้าสู่ตัวฉันจากอวัยวะของเค้าที่ยังอยู่กับฉัน หลังจากการที่เค้ากระแทกมันใส่ฉันสองถึงสามครั้ง

ใช่..เพราะแอนจะถึงจุดสุดยอดหลังฉันทุกครั้งที่เค้าใช้อวัยวะนี้กับฉัน มันเหมือนกับเค้ากลัวว่าฉันจะไม่มีความสุขจากการเสร็จสม หากเค้าเรียบร้อยกับมันก่อน เพราะเค้าคงจะต้องสลบไป หลังจากที่เรี่ยวแรงเกือบทั้งหมดของเค้าถูกใช้ไปกับเรื่องนี้ หรือกับการที่เค้าหลั่งของเหลวนั่นออกมา

สิ่งนี้ที่เข้าสู่ช่องคลอดของฉัน อาจทำให้ฉันมีลูกกับเค้าได้.. หากฉันไม่ได้เป็นคนที่เฝ้าแต่ทำลายเค้า..แบบนี้..

และแล้วทุกอย่างก็จบลง พร้อมสิ่งนั้นที่หายไป มันคงทำหน้าที่ของมันได้เสร็จสมบูรณ์ มันให้ความสุขกับฉันอย่างที่ฉันไม่เคยได้จากใคร แต่ตอนนี้เจ้าของมันหลับคาอกฉันเหมือนเคย เค้าคงเหนื่อยมาก และคงจะเมื่อยสะโพกหรือเอวน่าดูทีเดียว เพราะเค้าใช้มันมากแบบนั้น แต่ฉันล่ะ..ฉันเจ็บมาก แต่ไม่ใช่ที่ร่างกายของฉันหรอก อีกไม่นานมันก็หาย แวมไพร์ไม่เคยเจ็บนาน แต่หัวใจฉัน แผลที่อยู่กับมัน ถูกสะกิดให้เห็นรอยเลือดซึมอีกครั้ง ความรู้สึกต่างๆมันหวนกลับมา

จนฉันรู้ตัวแล้วว่า.. ฉันเลิกรักเค้าไม่ได้.. ฉันทำผิดอีกครั้ง.. ฉันแพ้ใจตัวเอง..

พี่จ๋า.. ฉันรักพี่..

แอน.. ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้เลย...

To be continue…