Side Story[Runaway Bride] ch.5

Side Story [Runaway Bride]

Ch.5 : My Daughter.

Rate : M

By : Anhy

Pairing : Anh/Shizuma X Shizuru

หลังจากงานแต่งงานของเราได้ไม่เท่าไหร่ ชิซึรุก็ทำให้ฉันตกใจอีกครั้ง มันเป็นเรื่องที่ช็อกฉันในตอนแรก แต่ก็ทำให้ฉันมีความสุขในตอนท้าย ทำไมนะเหรอ ก็เค้าขอ.. ขอมีลูก..

ฉันไม่เข้าใจเลยว่า เพราะอะไรกันนะ ผู้หญิงคนนี้ถึงได้ทำให้ฉันตื่นเต้นจนแทบหัวใจวายตายได้บ่อยครั้งแบบนี้ ชิซึรุเล่นมาขอฉันเรื่องลูก ในตอนที่เรากำลังมีเซ็กซ์กันอยู่ จะว่าไปมันก็ถูกเวลาเหมือนกันนะ สำหรับการขอเรื่องแบบนี้ของเค้า แต่สำหรับเราสองคน มันแตกต่างจากคู่แต่งงานอื่นๆ ซึ่งเค้าเองก็น่าจะรู้มันดี ฉันจะมีลูกกับเค้าได้ยังไงล่ะ ฉันจะทำให้ชิซึรุท้องได้ยังไง ในเมื่อตัวฉันเองก็เป็นเหมือนกันกับเค้า ฉันเป็นผู้หญิง ฉันไม่เคยปฏิเสธเรื่องนี้ แล้วนี่จะให้ฉันตอบเค้าว่ายังไงได้ ตอบว่า “ได้.. เอาสิ.. เดี๋ยวฉันจัดการเอง..” แบบนี้เหรอ.. มันเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย.. ฉันไม่ได้มีของเหมือนผู้ชายมีนี่ ฉันจะได้ตอบได้อย่างมั่นใจแบบนั้น เรื่องนี้ไม่ใช่เพียงแค่ทำให้ฉันช็อกจนพูดอะไรไม่ออกอย่างเดียวนะ ฉันยังต้องกลืนน้ำตาลงคออีกด้วย ฉันทำให้ภรรยาคนสวยของตัวเองผิดหวัง เค้าอยากมีลูกมาก ฉันรู้.. ฉันเองก็เหมือนกัน.. และนั่นมันก็เลยทำให้ฉันยิ่งเศร้ามากขึ้น ฉันเสียใจ...

แต่ฉันก็ทำตัวน่าเกลียดไปมากเหมือนกัน ที่ฉันปล่อยให้ชิซึรุนอนผิดหวังอยู่ในห้องนอนของเราคนเดียว หัวใจที่ห่อเหี่ยวของฉันมันสั่งให้เป็นแบบนั้น ฉันผลักตัวเองออกมาจากชิซึรุ ในขณะที่เรากำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ใช่..บอกแล้วไงล่ะ เรามีเซ็กซ์กันอยู่ นิ้วของฉันอยู่ในตัวของชิซึรุ และฉันกำลังได้ลิ้มรสชาติอันหอมหวานจากร่างกายของผู้หญิงที่สวยที่สุดในชีวิตของฉันที่เคยเจอมา เรากำลังมีความสุขด้วยกัน ฉันกำลังบอกรักชิซึรุด้วยเรื่องนี้ แต่พอชิซึรุพูดมัน.. พูดเรื่องที่เค้าอยากขอฉัน.. ทุกอย่างก็จบ..

ฉันดึงมือตัวเองออกจากตัวเค้า และลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เกินกว่าที่ตัวเองจะคาดว่าจะทำมันได้ ทั้งที่แข้งขาสั่นไปหมด ใช่สินะ ฉันกำลังเร่าร้อนจนเกือบจะถึงที่สุดแล้ว อีกไม่กี่นาที ฉันก็จะถึงจุดนั้น จุดที่สำคัญที่สุดของเซ็กซ์ แต่ฉันก็ไม่มีอารมณ์ที่จะทำมันต่อไป เพราะความรู้สึกหลายๆอย่างที่เกิดขึ้น ฉันเสียใจนะ ที่คืนนั้นฉันทำภารกิจไม่สำเร็จ ฉันไม่สามารถอยู่ต่อและทำให้ผู้หญิงที่ฉันรักได้สุขสมกับเรื่องนั้นได้อีก ฉันได้ยินเสียงชิซึรุเรียก เสียงเค้าสั่นมากและแทบไม่มีเสียง ฉันรู้ว่าเพราะอะไร ร่างกายเค้าคงไม่ไหวกับเรื่องนั้น มันทำให้เค้าลุกขึ้นตามฉันมาไม่ไหวด้วย แต่ฉันก็คิดว่ามันดีที่ชิซึรุไม่ตามฉันมา ฉันยังไม่รู้ว่าตัวเองจะพูดอะไรได้ดีกว่านี้ นอกจากบอกขอโทษเค้าในเรื่องลูก จากนั้นฉันก็หนีไปนอนนอกห้องนอน ไปนอนในห้องรับแขกแทน คิดจะนอนบนโซฟาเหมือนที่เคยนอนมาหลายครั้งแล้ว ถึงมันจะยาวไม่พอขนาดตัวของฉัน แต่มันก็พอให้สบายได้อยู่เหมือนกัน ถ้าคิดว่าฉันถูกเค้าไล่ออกมาให้มานอนตรงนี้ ตอนที่เราทะเลาะกันเล็กๆน้อยๆ

ฉันนอนไม่หลับ ไม่ใช่เพราะหนาว ฉันเอาผ้าห่มมาด้วย มันช่วยให้พออุ่นได้บ้างกับร่างกายฉันที่ไม่ได้ใส่อะไรอยู่เลย ฉันไม่ชอบใส่อะไรตอนนอนอยู่แล้ว ก็เลยไม่คิดถึงเรื่องที่จะไปหยิบมันมาใส่ แล้วอีกอย่าง เสื้อผ้าของฉันก็อยู่ในห้องนอนนั้น ที่ชิซึรุนอนอยู่ คิดถึงเค้าขึ้นมา คิดถึงว่าตอนนี้เค้าจะเป็นยังไงบ้าง ฉันก็อยากจะร้องไห้ คิดถึงไออุ่นจากตัวเค้า ไม่ใช่แค่เซ็กซ์ ฉันคิดถึงความรักของเรา คิดถึงความสุขของชิซึรุ และก็..เรื่องลูก ฉันแอบร้องไห้คนเดียวเงียบๆ จนความเพลียจากการร้องไห้ทำให้หลับไปในที่สุด แต่พอตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ฉันก็รู้สึกทั้งดีใจและเสียใจไปพร้อมๆกัน เมื่อฉันลืมตามาแล้วเห็นดวงตาสีแดง เพราะมันทำให้ฉันได้รู้ว่า ชิซึรุเองก็ร้องไห้ทั้งคืนเหมือนกัน ขอบตาเค้าบวมช้ำไปหมด เค้าคงจะเสียใจมากกับความงี่เง่าของฉัน และฉันก็เลยตัดสินใจได้ ฉันบอกอนุญาตให้ชิซึรุมีลูกได้ ตามแต่ใจเค้า แต่ฉันก็ถามเรื่องที่ว่า ใครจะเป็นพ่อเด็ก แต่ชิซึรุไม่ตอบฉันในตอนแรก กลับทำให้ฉันคลั่งด้วยการจูบฉันและสัมผัสตัวฉัน ฉันที่ทั้งไวต่อเรื่องนี้และบวกกับที่เค้าใช้มือบีบเค้นหน้าอกของฉันที่ไม่มีอะไรปกปิด ชิซึรุก็สามารถทำให้ฉันร่วมรักกับเค้าได้สำเร็จบนโซฟาตัวเดิมตัวนี้ ผิดแต่เพียงที่ฉันยอมให้เค้าทำเรื่องนั้นกับฉัน ฉันยอมถูกชิซึรุสอดใส่นิ้วของเค้าเข้าไปในตัวฉันเป็นครั้งแรก และมันก็ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บมาก แต่ในความเจ็บนั้น มันก็รู้สึกดี ดีที่สุด ฉันได้รู้สึกถึงชิซึรุจริงๆ ในเวลาที่เค้าอยู่ในตัวฉัน มันอบอุ่น ไม่ใช่แค่ร่างกาย แต่เป็นที่หัวใจ

...ความรัก...

เสร็จสรรพกับกิจกรรมเร่าร้อนนั้น ฉันยังเบลออยู่ และไม่รู้ว่าตัวเองทำอย่างนั้นไปได้ยังไง ฉันคงจะทำให้ชิซึรุช็อก เพราะฉันเอานิ้วของเค้าที่เพิ่งดึงออกมาจากส่วนนั้นของฉัน ขึ้นมาเลียและดูดมัน ทำเหมือนมันเป็นของกินที่รสชาติดี ฉันได้ลิ้มรสชาติตัวเองจากนิ้วของชิซึรุ ยอมรับว่ามันคาวมากเพราะมันไม่ได้มีแค่น้ำรักของฉันเท่านั้นที่ติดอยู่ที่นิ้วของชิซึรุ มันคือเลือดของฉันเอง แต่ฉันไม่สนใจหรอกว่ามันจะรสชาติแปลกมากขนาดไหน หรือตัวเองจะดูเสียสติขนาดไหน ฉันอยากให้ชิซึรุได้รู้ว่า ฉันมีความสุขกับทุกอย่างที่เค้าทำให้ฉัน อยากให้รู้ว่าฉันรักเค้ามากขนาดไหน แต่ก็เหมือนชิซึรุจะยังงงกับอาการของฉัน เค้าคงคิดว่า ฉันน่าเป็นห่วง เลยเรียกชื่อฉันด้วยเสียงตกใจและสีหน้าเป็นกังวล แต่ฉันในตอนนั้น พูดแต่เรื่องลูกออกมา เรื่องที่ว่า ฉันยอมให้เค้ามีลูกกับใครก็ได้ ฉันยอมได้ทุกอย่าง ฉันจะเลี้ยงเด็กคนนั้นเอง แต่ฉันก็พูดพร่ำไปได้ไม่นาน ก็ถูกหยุดไว้แค่ที่ชิซึรุจูบฉัน การจูบของเค้าทำให้สมองของฉันเบลออีกครั้ง แต่หูของฉันยังได้ยินเค้าพูดว่า..

“เค้าจะเป็นลูกของพี่กับฉันเท่านั้น.. คนอื่นไม่เกี่ยว..”

และก็..ประโยคนี้เองที่ทำให้ฉันเข้าใจ...

“เพราะว่า..เค้าจะเกิดมาในท้องของฉัน จากดีเอ็นเอของพี่ ด้วยการผสมเทียมแบบใหม่ของสถาบันวิจัยของอลิสซ่า ที่นี้พี่เข้าใจได้รึยัง.. ฉันไม่ได้จะไปมีใครที่ไหน..”

เพียงเท่านั้น.. ฉันก็หายบ้าได้ทันทีในเรื่องที่คิดเครียดอยู่นั่น.. แต่ก็กลับไม่วายที่จะหยุดทำให้ชิซึรุตกใจด้วยการอุ้มตัวของเค้าขึ้นมาวางทับไว้ที่ตัวของตัวเอง กอดเค้าแน่น ฉันรู้ว่ามันอาจจะแน่นจนเค้าอึดอัด แต่ก็รู้อยู่ว่าชิซึรุชอบมัน เค้ากอดตอบฉัน สรุปแล้วเรากอดกัน ด้วยความรักและความหวังในครั้งนี้

“ฉันจะมีลูกแล้ว.. ลูกของเรา..” นี่เป็นคำที่ฉันร้องออกมาในตอนนั้น.. ฉันดีใจที่สุด..

ที่จะได้มีลูกกับผู้หญิงที่รักมากที่สุดคนนี้..

แล้วครอบครัวของเราก็จะสมบูรณ์ขึ้น เมื่อเรามีลูกด้วยกันใช่มั้ย.. แต่ฉันจะให้ลูกเรียกฉันว่าอะไรดี ลูกจะสับสนรึเปล่า ที่พ่อของเค้าเป็นผู้หญิงแบบนี้ อา...ทำยังไงดีนะ..

เราจะเริ่มต้นกันยังไง.. ฉันต้องไปหาหนังสือแม่และเด็กมาอ่านก่อนมั้ย หรือชิซึรุต้องอ่านมัน หรือมันอยู่ในสัญชาตญาณของผู้หญิงทุกคน แล้วชีวิตของเราสองคนจะเปลี่ยนไปอีกมั้ยนะ เมื่อมีเค้าขึ้นมาในชีวิตของเรา ฉันจะต้องเตรียมอะไรไว้บ้างให้ลูก จะเลี้ยงเค้าได้ดีรึเปล่านะ ฉันหรือชิซึรุกันนะ ที่จะตามใจลูกมากเกินไป ฉันจะกล้าตีเค้าตอนทำผิดหรือดื้อรึเปล่า เค้าจะนิสัยยังไงนะ จะหน้าตาเหมือนใคร คิดไปคิดมาก็ได้แต่ยิ้มไปด้วยหน้าบึ้งไปด้วยในตอนนั้น จนได้ยินเสียงชิซึรุหัวเราะ เค้าบอกว่าฉันคิดมากไปไหม แค่มีลูกคนเดียว ไม่จริงหรอก ชิซึรุพูดผิด ไม่ใช่แค่มีลูกเท่านั้นนะ ในความคิดของฉัน เพราะเค้าคือตัวแทนแห่งความรัก เป็นเด็กคนหนึ่งซึ่งฉันไม่คิดว่าจะมีได้ โดยเฉพาะกับผู้หญิงที่ฉันรักอย่างชิซึรุ ถึงจะมีความหวังในเรื่องนี้อยู่ตลอดก็ตาม

ในตอนนี้ฉันขอแค่ให้งานวิจัยของอลิสซ่าเป็นจริงได้ด้วยเถอะ

ฉันจะขอบคุณเธอมากเลยนะ..เพื่อนรัก..

ลูกเหรอ..? ลูกของฉัน..

ลูกจะรักปะป๊ารึเปล่า.. อย่ารักแต่มะม๊าคนเดียวนะคะ..ลูกสาว..

ปะป๊าสัญญาจะเป็นปะป๊าที่ดีให้ลูก และจะรักลูกตลอดไป...

ให้โอกาสปะป๊าด้วยนะลูกนะ..

To be Continue….