Human Again Ch.21-Resident Evil Fiction.[TH]

Human Again.

Rated: M

English - Horror/Romance

Alice & Claire R.

By : andella07/FanFiction.net

Translated to Thai : Anhy

Chapter 21 : Had It Coming

สำหรับอลิซ ยามเช้ามาถึงไวเกินไป เธอต้องการจะปลุกแคลร์ในตอนนั้น ที่ลูเทอร์เดินผ่านมาที่ห้องของพวกเธอและเห็นเธอสองคนนอนห่มผ้าผืนเดียวกันบนเตียง เขามองจ้องไปที่สาวผมแดงนานเกินกว่าความจำเป็น จนอลิซต้องส่งเสียงคำรามระหว่างที่ส่งคำถามออกมา “มีปัญหาอะไรรึไง..”

ชายผิวสีนั่นหันจากไปด้วยท่าทางอิจฉาและไม่สบอารมณ์ นั่นจึงทำให้เธอนึกขอบคุณว่า แคลร์ไม่ได้ตื่นมาเห็นมันพอดี

หลังจากที่สำเร็จกับการเขี่ยลูเทอร์ไปไกลๆ อลิซก็จัดการปลุกสาวอายุน้อยกว่าขึ้นมา เธอสองคนใช้เวลาในตอนเช้าไปกับการนั่งเล่นบนเตียงอย่างสบายใจ พูดคุยกันในเรื่องทั่วๆไปและยิ้มให้กัน แต่มันก็มาถึงเวลาที่จะต้องมาเผชิญหน้ากับเหตุการณ์จริงตรงหน้าพวกเธอแล้ว ทั้งอลิซและแคลร์จัดการแต่งตัว เพื่อไปทานอาหารเช้าที่ดูเหมือนจะช้าไปหน่อย ในโรงอาหารจึงเหลือเพียงคริสตัลและแองเจิ้ลนั่งอยู่เพียงเท่านั้น ตอนที่พวกเธอไปถึง

คู่รักนั่งถัดมาจากนายทหารหนุ่ม และจากนั้นนักแสดงสาวก็นำอาหารจานสุดท้ายที่เหลือที่นี่มาให้ อลิซนั่งทานมันอย่างเงียบๆขณะที่จิตใจของเธอโลดแล่นไปถึงแผนการที่กำลังคิด โอเค..เราอยู่ที่นี่ไม่ได้นานนัก เดี๋ยวมันจะชัดเจนเกินไป เราจะไม่บินออกไปและไม่เดินออกไปจากที่นี่ด้วย.. แต่ความคิดของสาวผมสีน้ำตาลก็ถูกขัดจังหวะเมื่อแคลร์วางมือไว้บนต้นขาของเธอ สาวร่างสูงกว่ายิ้มให้กับตัวเอง เธอไม่เคยคิดฝันถึงการสัมผัสแบบนี้มาก่อน สิ่งที่มันเป็นธรรมชาติไปแล้วในตอนนี้

วิธีการแก้ปัญหาตรงหน้าที่อลิซสามารถคิดได้ ซึ่งมันสามารถช่วยตัวเธอและแคลร์ และอาจจะเป็นผู้รอดชีวิตคนอื่นๆให้ออกไปจากที่นี่ มีอยู่ทางเดียว นั่นก็คือ ปล่อยคริสออกมาและฟังคำแนะนำจากเขา และตัวปัญหาเดียวสำหรับอลิซในตอนนี้ก็คือ..ลูเทอร์ แต่ในตอนที่กำลังครุ่นคิดอยู่ ทหารหนุ่มข้างตัวเธอก็ลุกขึ้นยืน อลิซหยุดเขาด้วยคำถามก่อนที่เขาจะได้จากไป

“แองเจิ้ล.. คุณรู้มั้ยว่า.. ลูเทอร์อยู่ไหน..”

ทหารหนุ่มหยุดคิดไปหนึ่งวินาทีก่อนที่จะตอบกลับมา “เขาอาจจะอยู่ที่ห้องพักการ์ดก็ได้ มันอยู่ชั้นล่างน่ะครับ ผมกำลังจะไปที่นั่นอยู่พอดี คุณจะไปด้วยก็ได้นะ..”

มือของสาวผมแดงลงแรงบีบแน่นที่ต้นขาของอลิซข้างใต้โต๊ะ เป็นเหตุให้อลิซต้องคิดใหม่กับการตอบของตน

“ไม่ค่ะ ขอบคุณนะ..” สาวผมน้ำตาลตอบโต้และส่งเสียงหัวเราะเบาๆออกมาขณะที่นายทหารหนุ่มยักไหล่และเดินออกไปจากห้อง อลิซคิดว่าเธอสมควรอย่างยิ่งที่จะคุยกับแคลร์ในเรื่องแผนการของเธอ และก็เดาได้ว่ามันปลอดภัยหากเธอทำมันต่อหน้าคริสตัล นักแสดงสาวน่าจะช่วยในการโน้มน้าวจิตใจสาวผมแดงคนนี้ได้

“เธอเคยได้ยินเรื่องนักโทษรึเปล่า..” อลิซหันไปถามแคลร์ และนั่นก็เป็นไปตามที่คาด คริสตัลหันมาให้ความสนใจกับบทสนทนาในทันที

สาวผมแดงย้อนถามกลับมา “ยังมีนักโทษหลงเหลือที่นี่ด้วยเหรอ..”

“เขาไม่ใช่พวกนั้น..” คริสตัลแย้งขึ้น

อลิสซ่าไม่ได้หันไปตอบโต้กับนักแสดงสาว แต่ไปบอกแคลร์ “เขาบอกว่า เขาจะพาพวกเราออกไปจากที่นี่ ถ้าเราปล่อยเขาออกมา..”

“เขาน่าจะได้ออกมาอยู่แล้วนี่ ฉันหมายถึงว่า ถึงเขาจะเป็นอาชญากรบ้าบอ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะขังเขาไว้ในตอนนี้..” แคลร์พูดตามตรง และอลิซก็เห็นด้วยกับมัน เพราะมันน่าตลกสำหรับผู้รอดชีวิตคนอื่นๆที่จะขังเขาคนนั้นไว้ให้นานๆ

และก็เป็นอีกครั้งที่นักแสดงสาวแทรกเข้ามา “นั่นมันเป็นสิ่งที่ฉันพยายามจะบอกลูเทอร์มานานมากแล้ว แต่เขาก็ยังเชื่ออยู่ว่า คริสเป็นตัวอันตราย..”

แคลร์หักเหสายตาไปจากสองสาวตรงหน้า เพื่อไปหาความคิดของตัวเอง แต่อลิซก็เอ่ยขึ้น “และเธอก็เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูดงั้นเหรอ..” สาวผมแดงยังคงไม่ตอบสนองอะไรกลับมา จนสาวร่างสูงกว่าต้องพยายามให้หล่อนสนใจ “แคลร์-เฮ้..”

“ห๊ะ..อะไรนะ.. อา..ใช่.. ไปกันสิ..” หล่อนตอบกลับมาในที่สุด แต่สำหรับอลิซมันยังดูแปลกๆกับทีท่าของหญิงสาว จากนั้นคริสตัลก็พูดขึ้นมา “บางทีถ้าคุณถามเขาใหม่ ลูเทอร์อาจจะได้เห็นเหตุผลนี้ซะทีก็ได้นะ..”

อลิซไม่ได้บอกกับนักแสดงสาวหน้าซื่อคนนี้ว่า เธอจะไม่ให้ความสนใจกับการไปถามลูเทอร์แบบนั้นแน่ๆ และเมื่อพวกเธอทั้งหมดเสร็จสรรพกับอาหาร คริสตัลก็นำพวกเธอไปยังห้องสำหรับพวกการ์ดนั่น ซึ่งทุกคนก็อยู่กันที่นี่จริงๆ รวมถึงผู้ชายคนที่อลิซไม่เคยเจอมาก่อนด้วย พวกเขากำลังเล่นโป๊กเกอร์กันอยู่

เวนเดลอาจจะได้ยินเสียงบ่นจากลูเทอร์ เขาจึงเอ่ยขึ้นมาตอนที่พวกเธอเดินเข้าไป “ฉันบอกนายแล้วว่า ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างเคลื่อนไหวตรงกำแพงนั่น..”

ผู้นำผิวดำขัดขึ้นมาด้วยท่าทางเฉยๆ “นายก็แค่วิตกจริต..”

อลิซเดินไปที่โต๊ะไม้ซึ่งคนกลุ่มนั้นนั่งกันอยู่ และก็ได้เห็นลูเทอร์ลุกขึ้นทันที ..คนบางคนขี้ตกใจไปหน่อยแฮะ.. อลิซนึกในใจ

“ขอกุญแจด้วย.. นะ..” สาวผมน้ำตาลยื่นมือออกมาพร้อมที่พูดคำนั้น แต่ผู้นำนั่นก็ปล่อยให้มันว่างเปล่า ชัดเจนว่าเขาอ่านความคิดของอลิซออก

“ไม่มีทางแน่ๆ ฉันไม่ให้นายนั่นออกมา..”

“และฉันก็ไม่ได้มาให้ทางเลือกกับนายเหมือนกัน ส่งกุญแจมาด้วยนี้ และฉันจะไม่เตะก้นนาย..” เธอกล่าวอย่างกล้าหาญ สาวผมน้ำตาลหวังใจว่าลูเทอร์จะสามารถให้เหตุผลอะไรเธอมาสักอย่างได้

ลูเทอร์พยายามจะจ้องมองสาวผมน้ำตาลตรงหน้าอย่างดูถูก แต่หล่อนก็ไม่ยอมถอยห่างไปสักเซน.เดียว

“แองเจิ้ล จัดการหล่อนหน่อยซิ ฉันเหนื่อยกับการพูดอย่างไร้ความเคารพแบบนี้แล้ว..” ผู้นำออกคำสั่ง

น่าเวทนาซะจริง.. อลิซคิดในใจ ..เขาทำเรื่องเท่านี้ไม่ได้ด้วยตัวเองรึนี่.. เธอเตรียมตัวที่จะตั้งรับทั้งสองคนนั่น ขณะที่ทหารหนุ่มวางไผ่ในมือลง หางตาของเธอมองเห็นแคลร์เดินเข้ามาด้วยท่าทางปกป้องและมายืนอยู่ระหว่างเธอกับแองเจิ้ล

“ไม่..” แองเจิ้ลตอบกลับมาและเขาก็กอดอกตัวเองอย่างหนักแน่น จากนั้นสาวผมแดงก็ผ่อนคลายลง

ชายผิวดำมองดูแองเจิ้ลอย่างไม่เชื่อสายตาและก็พูดออกมา “นายว่าอะไรนะ..”

“ผมบอกว่าไม่.. ผมไม่ทำผู้หญิง..” ทหารหนุ่มชี้แจงด้วยสำเนียงสเปนิชเข้มข้น

อลิซเลยเล่นตลกกับแองเจิ้ลบ้าง “ไม่น่าแปลกใจเลยว่า ทำไมคุณถึงได้ยอมเขามาได้ตั้งนาน..”

ทหารหนุ่มหัวเราะออกมาดังๆ ลูเทอร์จึงโกรธยิ่งขึ้น

“เธอสร้างแต่ปัญหาให้ฉัน ตั้งแต่เธอกับนังผู้หญิงโสโครกนั่นมาที่นี่..!”

อลิซส่ายศีรษะไปมาขณะหัวเราะเหมือนคนบ้า แต่ต่อมาก็พยายามควบคุมมัน “โอ้..ฉันก็หวังว่านายจะต้องพูดแบบนี้..” เธอพูดพร้อมประกายแปลกๆในดวงตา ชายผิวดำขนลุกทันที เธอเห็นมันได้จากความกลัวในแววตาของเขา

เขาคำรามออกมาและสวิงแขนมาที่อลิซ แต่เธอก็หลบมันได้ง่ายๆ อลิซยืดตัวขึ้นในขณะที่ลูเทอร์พยายามตั้งศูนย์ตัวเขาใหม่ เธอส่งหมัดขวาด้วยแรงทั้งหมดออกไปและมันก็ตรงเข้าไปปะทะที่ข้างแก้มของลูเทอร์ ยักษ์ใหญ่หลบคว่ำขมำอย่างทันที

โอ้..พระเจ้า.. อลิซคิดในใจ.. น็อกเขาเร็วเกินไปหน่อย ก่อนที่เธอจะได้สมหวังกับการได้รับความพึงพอใจที่ได้จัดการเขา เธอถอนหายใจออกมาอย่างผิดหวังและจากนั้นก็หันมองรอบๆตัวเอง ทุกคนกำลังมองมาที่เธอ ทุกคนเลยด้วย อะไรกันนี่ เธอคิดและต่อมาก็เตะก้นลูเทอร์ไปอย่างแรงด้วยรองเท้าบู๊ธ

แคลร์ช็อกไปชั่วขณะ “ทำไมทำแบบนี้ล่ะ เขาสลบไปแล้วนั่น..”

สาวผมน้ำตาลแสดงท่าทางไม่รู้ไม่ชี้ด้วยรอยยิ้ม “ก็นายนี่มันเรียกเธอว่า ผู้หญิงโสโครกนี่นา..”

“อ่อ.. หมัดนั่นเพราะเรื่องนั้นเหรอ..”

“เปล่าหรอก.. นั่นเพราะฉันจะได้เอากุญแจมาได้ไงล่ะ.. มันช่วยไม่ได้ก็นายนี่อยากพูดไม่รู้เรื่องเอง..” อลิซแจงพร้อมยักไหล่กลับมา

สาวผมแดงยิ้มขณะที่คนอื่นๆถอยห่างออกไปจากคู่หูของเธอ อลิซพลิกตัวชายผิวสีและหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าของเขา เสียงเหล็กกระทบกันดังในมือเธอ กุญแจในวงนี้มีประมาณสามสิบดอกเห็นจะได้ นั่นทำให้แคลร์ส่งเสียงหยอกออกมาบ้าง

“อันที่จริงน่าจะถามเขาก่อนนะว่า..จะใช้ดอกไหนก่อนน่ะ..”

อลิซไหล่ห่อทันทีก่อนตอบกลับมาอย่างเสียไม่ได้ “จริงด้วยเนอะ..”

To be continue…