Human Again Ch.25-Resident Evil Fiction.[TH]

สวัสดีค่ะ มาเจอกันจนได้กับฟิกแปลดองๆของข้าพเจ้า แต่ถึงจะมาช้าแต่ก็มานะคะ ฮ่าๆๆ เพราะถ้ามาไว มันก็จะจบเร็วอ่ะค่ะ (แก้ตัวไปนั่น ฮ่าๆๆ)
แต่ไหนๆก็ นานๆมาที ช่วยทิ้งคอมเม้นท์เอาไว้ให้คนแปลได้ชื่นใจกันบ้างนะคะ^^

Human Again.

Rated: M

English - Horror/Romance

Alice & Claire R.

By : andella07/FanFiction.net

Translated to Thai : Anhy

Chapter 25: Black Diamond

หลังจากปล่อยตัวเองให้หลงไปกับจูบอีกครั้ง แคลร์ถอนสองแขนของเธอออกจากอีกคนและพูดขึ้น “เคมาร์ทอยู่บนเรือนั่น..” อลิซพยักหน้ารับ สาวผมแดงจึงพูดต่อ “ฉันต้องไปหาเค้า – ไปหาทุกๆคนที่นั่น..”

สาวตัวสูงกว่าปัดปอยผมที่หล่นมาเกะกะใบหน้าของแคลร์ “เราจะไปด้วยกัน ตอนที่ UPV พร้อม เราจะไป..” เมื่อไม่มีอะไรอย่างอื่นที่เตรียมการได้อีก อลิซจึงเปลี่ยนเรื่องพูด “แล้วเธอจะไปอาบรึเปล่าล่ะ..”

แคลร์ต้องการจะอยู่กับสาวอีกคนเหมือนกัน แต่เลือดในกายของเธอกำลังไล้วนไปมาร่ำร้องหาคนสายเลือดเดียวกันและเธอก็จำเป็นต้องเป็นไปตามนั้น “ฉันอยากจะไปหาคริสน่ะ..”

“แน่ใจนะ...” อลิซเลิกคิ้วถามอย่างขี้เล่น

“โอ้..ไม่ต้องห่วงนะ ฉันตั้งใจจะไปหาประโยชน์จากห้องอาบน้ำนั้นอยู่แล้วล่ะ..” สาวอายุน้อยกว่าก้าวเข้ามาหาอลิซและกระซิบที่ข้างหู ”และเธอด้วย..” เธอจูบที่แก้มของคนรักเบาๆและหันหลังเตรียมจะจากไป

“รอเดี๋ยวสิ.. ก่อนที่เธอจะไป---” อลิซปล่อยให้ประโยคของเธอถูกทิ้งค้างไว้แบบนั้นขณะที่เธอหยิบกระเป๋าขึ้นมาและปลดซิบ ล้วงเข้าไปหาของด้านใน แคลร์ได้ยินเสียงที่คาดว่าเป็นเสียงเหรียญกระทบกัน

“เธอมีเงินที่นี่เนี่ยนะ..”

“เหรียญสตางค์น่ะ..” อลิซตอบตามธรรมดา

“เหรียญสตางค์เหรอ..?”

“งานอดิเรกไงล่ะ..” สาวตัวสูงกว่าชี้แจง

“โอเค.. หมายความว่า.. คล้ายๆกับที่บางคนสะสมแสตมป์.. และเธอก็---”

“ฉันไม่ได้สะสมมันหรอกนะ..” อลิซแย้งขึ้นมา เธอดึงกระสุนสีแดงของปืนสั้นขึ้นมาหนึ่งลูก และคลี่แผ่นพลาสติกออกเพื่อโชว์คู่หูของเธอว่า แทนที่จะได้เห็นดินปืนข้างใน มันกลับกลายเป็นเหรียญสตางค์อยู่เต็มในนั้น

“โอ้..” แคลร์โต้ตอบอย่างเข้าใจ

อลิซจัดการใส่กระสุนคืนกลับเข้าไปตามเดิม จากนั้นก็หยิบปืนบาร์เรตต้า 90 two ขึ้นมาแทน เธอเอาปืนนี้มาจากรัสเซีย ในตอนแรกนั้น เธอไม่ได้คิดว่า ปืนกึ่งออโตเมติกจะเป็นอะไรที่ดูพิเศษอะไร แต่เมื่อเธอถืออาวุธนี้จริง เธอจึงได้เข้าใจถึงการออกแบบที่งดงามของมัน มันเป็นแบบที่ออกแบบด้วยช่างฝีมือที่มีลักษณะเฉพาะ มีภาพพิมพ์ของเพชรอยู่ที่ด้ามจับ เธอยื่นมันให้กับแคลร์เพื่อหยิบมันไป “ฉันเดาว่า..เธอคงจำได้ว่าจะมันได้ยังไงนะ..”

สาวผมแดงหยิบปืนที่อีกคนยื่นมาให้ และทำท่าแสดงให้อลิซดูว่า เธอจำอะไรได้บ้าง เธอปล่อยแมกกาซีนออกและเก็บมันอย่างชำนาญด้วยมือที่ว่างอยู่ ในช่องของแมกกาซีนคือกระสุนชนิด 9mm เธอใส่มันกลับเข้าที่ ปลดเชฟตี้ ขึ้นลำสไลด์ จากนั้นก็ทำท่าเล็งปืนไปยังทางเข้าของห้องขัง แคลร์อยู่ในท่านั้นอยู่เป็นนาที และต่อมาด้วยท่าทางที่ดูดี เธอก็จัดการนำลำสไลด์กลับเข้าที่และปล่อยปืนเอาไว้ข้างตัว

“ใช้ได้นี่..” อลิซออกความเห็น “จับตาดูลูเทอร์ไว้ด้วยล่ะ..” เธอส่งแมกกาซีนที่มีกระสุนบรรจุอยู่เต็มให้กับแคลร์สองอัน อันละเจ็ดนัด เหมือนที่เธอเก็บเอาไว้ในซองที่เข็มขัดของตัวเอง

แคลร์รับของมาและเก็บมันไว้ในที่ที่สมควร “ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า.. ตอนนี้ฉันมีเธอและคริสคอยระวังหลังให้.. แล้วเจอกันใหม่ตอนที่เธออาบน้ำเสร็จแล้วนะ.. โอเค..?..”

อลิซพยักหน้ารับ “อื้ม..แน่นอนสิ..”

สาวผมแดงยิ้มกับประโยคนั้นที่ได้รับกลับมา จากนั้นก็เดินออกไปจากห้อง อลิซมองดูหล่อนเดิน สะโพกบางนั่นโยกย้ายน้อยๆอย่างสวยงามพร้อมด้วยปืนสั้นอันใหม่ข้างตัว

มันอาจจะดีนะ ถ้าฉันจะไปอาบน้ำเย็นๆ เจ้าของผมสีน้ำตาลคิดในใจขณะเดินตรงไปที่ห้องอาบน้ำ

อลิซเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ และเธอก็ต้องตื่นเต้นกับซิงค์น้ำขนาดใหญ่ที่มีก๊อกมากมาย ท่อน้ำที่มีฝักบัวอยู่ตรงปลายหลายอัน ทางทิศตะวันออกของที่นี่ก็มีพื้นที่สำหรับเก็บเสื้อผ้าของผู้ต้องขังและชั้นวางผ้าขนหนู เธอเดินไปยังฝักบัวที่อยู่ใกล้ที่สุด เปิดลูกบิด ท่อน้ำส่งเสียงแครกและคำรามออกมาจนกระทั่งมีน้ำไหลออกมาจากหัวฝักบัวที่ขึ้นสนิม

สาวผมสีน้ำตาลยื่นมือออกไป เธอยิ้มขณะที่น้ำสัมผัสผิว ความเย็นฉ่ำของน้ำเริ่มทำให้ปลายนิ้วมือของเธอชา ดึงแขนตัวเองกลับคืนมาและเริ่มต้นปลอดเปลื้องเสื้อผ้าออก แต่แค่เพียงเธอขยับเอาซองปืนที่แขวนไว้กับตัวออกและเอาไปเกี่ยวไว้กับบาร์ใกล้ๆ เสียงอะไรบางอย่างก็เข้าหูมา

อลิซหยิบปืนของเธอขึ้นมาจากซองเก็บที่วางไว้ทันที และเล็งไปยังทิศทางที่ทำให้เกิดเสียง ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยความหวาดระแวง ไม่ใช่แค่หนึ่งครั้งเท่านั้น เธอจึงเดินไปยังราวตากผ้าด้วยความระมัดระวัง เมื่อเดินไปใกล้มากพอก็ใช้มือข้างที่ว่างดึงผ้าม่านที่บังอยู่ออก และก็ได้เจอกับเวลเดลที่กำลังชูสองมือขึ้นยอมแพ้

“เฮ้.. อย่ายิงนะ.!” ชายหัวล้านอ้อนวอน

เจ้าของผมสีน้ำตาลฉุนขึ้นมาทันใด เธอส่งสัญญาณให้เขาออกไปให้ห่างด้วยการเคลื่อนไหวอาวุธในมือ “ออกไป.!”

สองมือยังคงยกขึ้นอยู่ เวลเดลก็ชี้แจงออกมา “กำลังจะไปเดี๋ยวนี้แล้ว..” คนถ้ำมองพยายามเดินชิดผนังเพื่อออกห่างจากวิถีปืนของหญิงสาว แต่อลิซก็ดึงเขาที่คอเสื้อและอดไม่ได้ที่จะกระแทกปืนไปกับคางของเขา วินาทีหนึ่งเธอต้องการจะจบชีวิตคนลามกแบบนี้ แต่ความมั่นใจแปลกๆก็เกิดขึ้นมาว่า อีกไม่นานชายคนนี้ก็จะต้องได้รับในสิ่งที่เขาสมควรจะได้ คนเลวแบบเขา ก็มักจะเป็นแบบนี้

เธอปล่อยชายคนนั้นแต่ก็ยังเล็งปืนขู่ “ออกไปให้ห่างสายตาฉัน.!”

เวลเดลเดินไปได้ครึ่งก้าว แต่เมื่อสายตาของเขามองไปด้านหลังของอลิซ เธอก็หันไปทันที และก็เผชิญหน้ากับตัวอะไรสักอย่างที่เธอไม่เคยได้เห็นมาก่อน ปากของผีดิบนั่นอ้าออกและขยายกว้าง เหมือนกลีบดอกไม้ ตาสีฟ้าที่ไร้ชีวิตกำลังมองจ้องเธออย่างหิวกระหาย เธอจึงไม่ลังเลใจที่จะกรอกกระสุนใส่เข้าไปในปากของมันด้วยการเหนี่ยวไกปืน กระสุนพุ่งเข้าไปในปากของสัตว์ประหลาดนั่น ทะลุออกไปที่ด้านหลังของศีรษะของมัน เลือดสาดกระเซ็นออกมาด้วยแรงกำลังของกระสุนปืน ร่างนั้นร่วงหล่นลงกับพื้น เวลเดลหันไปเพื่อจะหนีแต่เขาก็กลับถูกจับไว้ด้วยผีดิบอีกตัว

เสียงกรีดร้องของเวลเดลถูกทำให้เหลือเพียงเสียงงึมงำด้วยคลีบของสัตว์ประหลาดที่ป่ายไปตามใบหน้าของเขา กระดูกใบหน้าของเขาโผล่ออกมาเหมือนไม้จิ้มฟัน แม้ว่าจะส่งเสียงออกมาเหมือนเดิมก็ตาม ก่อนที่อลิซจะตัดสินใจจะช่วยเขาได้ ผีดิบพันธุ์ใหม่อีกตัวก็เข้ามาหาเธอ เธอจึงต้องหันไปยิงปืนอีกชุดใส่ที่หน้าผากของมัน ฆ่ามันเสียก่อน เวลเดลถูกลากไป และในนาทีที่เธอหันกลับมา เธอก็เห็นเพียงเท้าทั้งสองข้างของเขาที่หลุมตรงพื้นที่เขาถูกดึงลงไป

อลิซมองกวาดไปรอบๆเพื่อตรวจดูอันตรายที่อาจจะมีมากกว่านี้ แต่มันก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาใหม่ เธอเดินเข้าไปใกล้หลุมนั้นและมองลงไป ขนาดของมันใหญ่สำหรับคนหนึ่งคนจะเข้าไปได้ และเป็นทางที่ค่อยๆลาดลงไป อย่างที่ไม่ว่าเธอจะมองลงไปลึกเท่าไหร่ก็ไม่สามารถจะเห็นจุดสิ้นสุดของมัน และยังมีกลิ่นของก๊าซมีเทนอุ่นเข้ามาในจมูกของเธอด้วย แล้วเธอก็ลุกขึ้นยืนและกลับไปยังแท่นอาบน้ำ

อา..มากพอแล้วมั้ง.. สำหรับการอาบน้ำครั้งนี้.. อลิซคิดขณะที่เธอหยิบซองปืนหนังขึ้นมา

To be Continued.